Ανεξάρτητα απ’ τον ποιον θα συναντήσεις στη ζωή σου, θα σου πω μία αλήθεια, που είναι τόσο αληθινή όσο ο νόμος της βαρύτητας. Κι αυτό είναι, ότι όλοι έχουν ανασφάλειες. Είναι φυσιολογικό κι ανθρώπινο. Είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Μερικοί βέβαια, είναι καλύτεροι στη διαχείρισή της, σε σχέση μ’ άλλους. Αυτοί λοιπόν κρύβουν μέσα τους, αυτό που λέμε, αυτοπεριοριζόμενη πεποίθηση ή αυτοπεποίθηση ή βεβαιότητα προς τον εαυτό τους. Αλλά εξ΄ορισμού αν το δεις, είναι μέρος της ανασφάλειας. Επομένως, από πουθενά δεν ξεφεύγεις.
Κι οι ανασφάλειες έχουν τα φύλα τους. Κι αυτές με τη σειρά τους έχουν τις συνέπειές τους, τον τρόπο εκδήλωσής τους αλλά και μία μετάφραση μέσα στις ερωτικές σχέσεις. Σε μια σύγχρονη εποχή το ανδρικό μοντέλο φανερώνει ότι το 90% των ανασφαλειών οφείλονται σε ψυχικά αιτία και μόνο το 10% είναι σωματικά. Απ’ αυτό και μόνο, μπορείς να καταλάβεις ότι ακόμα κι ένα γυμνασμένο σώμα ή ένα ωραίο παρουσιαστικό, δέχεται περιστασιακά χτυπήματα στο εγώ του. Γιατί όλα κρύβουν μέσα τους θέματα εμπιστοσύνης. Είτε προς τον εαυτό μας, είτε προς τους άλλους.
Το πρόβλημα ξεκινάει γιατί οι περισσότεροι δε γνωρίζουν τις ανασφάλειές τους. Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, οι σύντροφοι να αισθάνονται λίγοι σε μια σχέση. Συχνά δεν το καταλαβαίνουν, αισθάνονται πως ούτε καν δικαιούνται να είναι ευάλωτοι, θεωρούν ότι από πίσω κρύβεται κάποιο ελάττωμα ή κάποιος φόβος να είναι αυτάρκεις και δυνατοί. Κι η αλήθεια είναι ότι στατιστικά, το αντρικό φύλο έχει το προβάδισμα στην πίεση να μη σπάσει, να μη νιώσει, να μη λυγίσει. Τι όμως κάνει πραγματικά τους άντρες να αισθάνονται ανασφαλείς μέσα σε μία σχέση;
Η σταθερότητα του δεσμού και ο φόβος της απώλειας του ελέγχου κρύβει έναν πρώην χωρισμό με μία εξαπάτηση. Και το αποτέλεσμα; Καχυποψία ή και συναισθηματικά τείχη από πρώην συναισθηματική ή σωματική απιστία. «Πώς μπορώ να εμπιστευτώ ξανά;», είναι ένα ερώτημα που θα γυρνάει μέσα στο μυαλό του συνέχεια. Δε θα το πει ποτέ, αλλά θα βρίσκει τον τρόπο να χάνεται, να μην εκδηλώνεται και να προκαλεί σύγχυση ανάμεσα σε στιγμές πάθους και χαλάρωσης. Θα μιλήσει όταν νιώσει τη σταθερότητα, πράγμα που δεν οφείλεται στην ύπαρξή της, αλλά στη δική του άφεση στο να τη δει.
Για να ‘ρθει εκείνο το φλερτ ή ο θαυμασμός από ένα τρίτο πρόσωπο και μία ανασφάλεια που κάνει τους περισσότερους να αισθάνονται εκτός γραμμής. Δε θα το αφήσει να φύγει απ’ το μυαλό του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά αν το σκεφτείς, είναι λογικό. Μην περιμένεις να το δεχτεί ως μία ευγενική κίνηση ή χειρονομία και σίγουρα, θα διεκδικήσει το φιλί σου και την αγκαλιά σου. Έτσι ορίζει την περιοχή του, θέλοντας υποσυνείδητα να αντεπεξέλθει στα αρχέγονα πρότυπα, εκείνα του αρχηγού της φυλής και του κυνηγού. Είναι κάτι που και τον ίδιο τον κουράζει, τον βαραίνει, θέλει να ξεφύγει. Να ζήσει ελεύθερος όσα του αναλογούν χωρίς να χρειάζεται να κουβαλήσει στις πλάτες του το βάρος ολάκερου του κόσμου.
Κι ενώ αρχίσαμε να μιλάμε για ένα ανδρικό μοντέλο μιας σύγχρονης εποχής, δεν αναφερθήκαμε στη δυτική κουλτούρα. Εκεί όπου ένα μεγάλο μέρος της ταυτότητας ενός άνδρα συνδέεται μ’ αυτό που κάνει για να ζήσει. Και μια ανασφάλεια γεννιέται και γίνεται θεόρατη από μια μελέτη ερευνητών για το ανδρικό φύλο απέναντι στους συντρόφους τους που κερδίζουν περισσότερα χρήματα. Στερεοτυπικές καταστάσεις αλλά μία ανασφάλεια που μπλοκάρει το επόμενο βήμα στη σχέση. Μπλοκάρει τη δέσμευση. Γι’ αυτό αν ακούς δικαιολογίες, σκέψου κι αυτό το ενδεχόμενο.
Μόνο μην πιστέψεις στο εκατό τις εκατό ότι δεν έχει θέμα με πρώην σχέση σου τώρα που πλέον είστε φίλοι. Όσες φορές κι αν στο πει. Γιατί αν γείρει το κεφάλι του, την ώρα που μιλάς στο κινητό, να ξέρεις πως υποσυνείδητα έχει μπει σε μία σύγκριση. Ακόμα κι αν δεν είστε φίλοι ή απλώς αναφέρεται περιστασιακά, κάποια στιγμή θα ψάξει να μάθει για να δει. Το ίδιο ισχύει και για την παρουσία αρσενικών φίλων. Ένα υπονοούμενο, μεταξύ σοβαρού και αστείου, θα το ακούσεις κάποια στιγμή. Γιατί πάντα θα’ ναι στο πίσω μέρος του μυαλού του. Αρκεί να μην του πεις κάποιο ψέμα γι’ αυτό. Θα ενισχύσεις την ανασφάλειά του.
Θέλεις να δούμε κι εκείνο το 10% που λέγαμε; Μικρό το ποσοστό της σωματικής ανασφάλειας αλλά μια ανησυχία που τρέχει μέσα στο ανδρικό μυαλό. Σεξουαλική απόδοση και μία χαλάρωση που απαιτεί συναισθηματική σύνδεση. Φέρνει νεύρα αυτή η ανασφάλεια και μία απομάκρυνση. Φέρνει εσωστρέφεια και αμφισβήτηση του ίδιου του σώματός του. Ίσως είναι απ’ τις ανασφάλειες που ξέρει να κρύβει καλά, μεταθέτοντας την ευθύνη. Δε θα σου το δείξει γιατί θα νιώσει ότι μειώνεται. Αλλά αυτό, νομίζω, είναι γενικό.
Το θέμα είναι να μπορέσει κάποιος να αποδεχθεί αυτό που είναι, ν’ αμφισβητήσει τις πεποιθήσεις του, να μεγαλώσει, ν’ αλλάξει και να εξελιχθεί. Να γίνει λίγο πιο ενεργός στην πρόκληση –ανεξαρτήτως φύλου– να ορίσει τον χαρακτήρα του ή την ταυτότητά του στον πυρήνα των ανασφαλειών του αλλά και στην καρδιά όλων αυτών. Κι ύστερα μια και καλή, να τις αφήσει πίσω του.
Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
