Από όλες τις ημέρες, η Κυριακή, είναι αυτή που σ’ αρέσει. Είναι αυτή που την έχεις συνδυάσει σαν την τελευταία μέρα της εβδομάδας. Είναι αυτή, όπου ο καναπές γνωρίζει το σώμα σου και το ταβάνι τα μάτια σου. Είναι αυτή, που ξυπνάει την γκρίνια σου και τη μελαγχολία σου. Είναι αυτή που σε φέρνει λίγο πιο κοντά στους δικούς σου ανθρώπους και την ίδια στιγμή μπορεί να σε κλείσει στον εαυτό σου. Είναι αυτή που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις, όλα εκείνα τα συναισθήματα που προσπέρασες μέσα στην εβδομάδα.

Και κάπου εκεί -μετά το μεσημεράκι- να κάνει την εμφάνισή του το μεγάλο παράπονό σου. Συλλογικό συναίσθημα και μία μελαγχολία που διακατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό του ανεπτυγμένου κόσμου. Κι αν νιώθεις κάπως πεσμένος ψυχολογικά, να ξέρεις πως το Σύνδρομο της Κυριακής –αυτός ο ανεπίσημος όρος της ψυχολογίας που περιγράφει το συναίσθημα της μελαγχολίας– έχει χτυπήσει την πόρτα σου. Και λίγο ή πολύ, κάθε Κυριακή, έχει την ίδια ιστορία.

Το Σαββατοκύριακο υποχωρεί γρήγορα, η Δευτέρα πλησιάζει και ο φόβος με το άγχος για την επόμενη εβδομάδα κάνει την εμφάνισή του. Κι ενώ οι ψυχολόγοι μιλάνε για συναισθήματα απελπισίας, απάθειας, ευερεθιστότητας, καθώς και κατάθλιψης και αϋπνίας, εσύ ζεις το δικό σου πένθος με μία αίσθηση απόγνωσης και νοσταλγίας για εκείνη την υπόσχεση που πρόσφερε το απόγευμα της Παρασκευής.

Προσπαθείς να βάλεις ένα ζύγι στο πόσο καλά πέρασες ή όχι. Αν τα καιρικά φαινόμενα ήτανε ιδανικά για τα σχέδιά σου. Αν διασκέδασες όσο θα ήθελες κι αν τα νέα που συγκέντρωσες ήταν ευχάριστα ή όχι. Προσδοκίες και μία ανησυχία για μία ξεκούραστη Κυριακή που προοδευτικά λήγει. Για ν’ ακολουθήσει το αντανακλαστικό του «προληπτικού άγχους» που απαντάει στο 81% των ερωτηθέντων σε μελέτες για τη μελαγχολία της Κυριακής πριν το ρολόι σημάνει μεσάνυχτα και ξεκινήσει η Δευτέρα.

Η αλήθεια είναι, ότι ζούμε σ’ ένα κόσμο ο οποίος έχει οργανωθεί σε πέντε εργάσιμες ημέρες και μας έχουν δοθεί και δύο μέρες για ξεκούραση. Δύο μέρες για να μπορέσεις ν’ αποσυμπιέσεις τον εαυτό σου απ΄ την καθημερινότητα, τη ρουτίνα και να οργανωθείς για την εβδομάδα που θ΄ ακολουθήσει. Αλλά και δύο μέρες οι οποίες έρχονται για να σου θυμίσουν τη βραχύτητα της ζωής. Πόσο μάλλον η Κυριακή.

Ποιος είναι όμως ο πραγματικός λόγος που αισθάνεσαι λυπημένος την Κυριακή; Γιατί σε πιάνει αυτή η μελαγχολία; Το έχεις σκεφτεί πραγματικά; Η εβδομάδα μπορεί να περιμένει εκείνη τη στιγμή που το ρολόι της Κυριακής δείχνει εφτά το απόγευμα κι εσύ νιώθεις ότι είναι έντεκα το βράδυ, με την ιδέα του μην κάνεις απολύτως τίποτα.

Κι ενώ μελέτες της τελευταίας δεκαετίας –που σίγουρα έχεις διαβάσει– τονίζουν ότι η παθητικότητα δε σε κάνει ευτυχισμένο και εγκλωβίζει το μυαλό στις ανησυχίες της εβδομάδας, εσύ δεν επιλέγεις να γλιστρήσεις απ’ τον καναπέ και από μία κλασική Κυριακάτικη συνήθεια. Τι σου ζητάνε όμως οι μελετητές-ψυχολόγοι; Είναι απλό.

Οργάνωσε την Παρασκευή σου καλύτερα. Απόλαυσε λίγο χρόνο μακριά από τα μέσα δικτύωσης. Προγραμμάτισε όλες τις δουλειές σου το Σάββατο. Αξιοποίησε στο έπακρο την Κυριακή σου με σκοπό ν’ απελευθερώσεις όλες τις ενδορφίνες που αισθάνονται καλά για να μειώσεις το άγχος σου. Μην περιμένεις το Σαββατόβραδο για να διασκεδάσεις. Ένα αυτοσχέδιο γεύμα Κυριακή βραδάκι θα σε χαλαρώσει. Ξεκουράσου και ασκήσου. Γενικότερα, σπάσε τη ρουτίνα.

Κι επειδή όλα τα πράγματα, δεν έχουν “happy end”, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου και το φαινόμενο της σπασμένης υπόσχεσης. Ένα φαινόμενο το οποίο εμφανίζεται όταν υπάρχει έντονη ματαίωση των προσδοκιών που υπήρχαν το Σαββατοκύριακο. Ένα φαινόμενο το οποίο, την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα, έχει αυξήσει την αυτοχειρία την ημέρα Δευτέρα.

Γι’ αυτό, άφησε στην άκρη τη μελαγχολία της Κυριακής και ζήσε τη δική σου εμπειρία. Άλλωστε, έχει τη χάρη της μια μέρα-βασίλισσα, εκείνη που τα έχει όλα γιατί δεν έχει τίποτα. Ας τη χαρούμε.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου