Ο καλύτερος τρόπος για να σκεφτείς, τον έρωτα ή την αγάπη, είναι ως ρήμα. Και τα δύο κρύβουν μέσα τους μία δυναμική που απαιτεί δράση, για να μπορέσουν να ευδοκιμήσουν. Συχνά, περνάς το χρόνο σου ανησυχώντας για τι νιώθει ο σύντροφός σου γι’ εσένα ή για το πώς φαίνεται η σχέση προς τα έξω. Προσδιορίζεις τις άμυνές σου, αναγνωρίζεις τους φόβους σου, αντιστέκεσαι στη φαντασία και στο τέλος οδηγείσαι στο να ψάχνεις να βρεις, λάθη.
Αλλά η αρχή, στην ερωτική σου ζωή, είναι το ήμισυ του παντός. Είναι της δεδηλωμένης, της ισότητας, της αναλογικότητας και κρύβει μέσα της μία ασυνείδητη μέθοδο. Μία μέθοδο που σκαλίζει το τώρα σου με το τότε σου, προσπαθώντας να σου μάθει τι σου ταιριάζει και τι όχι. Τι είναι αυτό που πληροί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις χωρίς να χρειαστεί να μπεις στη διαδικασία της δοκιμής και του λάθους.
Έλα, όμως, που δεν υπάρχει ο κατάλληλος τρόπος για να μάθεις πως κάποιος μπορεί να ‘ναι καλός ερωτικός σύντροφος, πριν ακόμη τον γνωρίσεις καλά καλά. Και μπορεί αυτό να’ ταν το ιδανικό, αλλά έρωτας χωρίς πανικό κι αμφιβολίες δεν έχει χάρη. Και σκέφτεσαι όλον εκείνο τον πολύτιμο χρόνο που σπατάλησες. Αναρωτιέσαι, τι θα μπορούσε να ‘χει γίνει αν έκανες μία διαφορετική επιλογή. Για να φτάσεις σ’ εκείνη την αμφιβολία για την ικανότητά σου να μπορείς τελικά να δημιουργήσεις κάτι υγιές κι αληθινό τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον σου.
Δοκιμή που φέρνει ένα λάθος που μπορεί να προκύψει, ή μία σύγκριση του παρόντος με το παρελθόν που σού φανερώνει μόνο λάθη χωρίς δοκιμή; Κι αν σταδιακά αυτό σου μαθαίνει ν’ αναγνωρίζεις τον κατάλληλο ερωτικό σύντροφο, μήπως σε βάθος χρόνου σε βάζει σε μία κουλτούρα συναισθηματικής συνεξάρτησης με σκοπό την αποδοχή και την αγάπη εμποδίζοντας την προσωπική και την ερωτική σου ανάπτυξη;
Κι όλοι γύρω σου σού φωνάζουν πως αν δε δοκιμάσεις δεν μπορείς να ξέρεις. Κι εσύ με τη σειρά σου σκέφτεσαι πως οι πεταλούδες στο δικό σου στομάχι φτερουγίζουν και δε θέλεις σε καμία περίπτωση από έγχρωμες να γίνουν πάλι ασπρόμαυρες. Σκέφτεσαι μία νέα ερωτική σχέση γεμάτη δυνατότητες κι ανακάλυψη. Και την ίδια στιγμή σκέφτεσαι τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου. Σκέφτεσαι ότι θέλεις τον έρωτα ως ρήμα, χωρίς το «σαν».
Δεν έχεις στο μυαλό σου να σαμποτάρεις τον έρωτα. Δεν έχεις φυσικά στο μυαλό σου κι αυτή την ασυνείδητη μέθοδο. Γι’ αυτό μάλλον πρέπει να σκεφτείς να κρατήσεις το παρελθόν στο παρελθόν του. Είναι μεγάλο λάθος να χρονολογείς κάτι νέο και να φέρνεις μπροστά του όλους τους φόβους σου, τις ανησυχίες σου και κάθε αρνητική εμπειρία σου σε μία τρέχουσα σχέση. Είναι λάθος να συγκρίνεις, γιατί είναι σαν να θέλεις ν’ ανταγωνιστείς μία σχέση που έληξε. Κοίταξε τις ενέργειες και μη χαζεύεις τα νοήματα μέσα απ’ τις λέξεις. Άφησε την τοξικότητα στην άκρη –κούρασε λιγάκι νομίζω αυτό– κι εστίασε στον έρωτα τον υγιή, τον μη δοκιμασμένο, τον για πάντα σε πειραματικό στάδιο νεανικό καινούριο έρωτα.
Μείνε στη στιγμή. Μη μένεις στο αν θα ‘ναι κάποιος κακός ερωτικός σύντροφος. Οι πληροφορίες που θα πάρεις απ’ την αρχή της ερωτικής εποχής θα σου λύσουν κάθε περιέργεια, αρκεί να μετριάσεις την πίεση, να μείνεις παρών κι ανοιχτός. Άλλωστε, όλα στο τέλος εξαρτώνται απ’ τη δική σου προσωπική ανάπτυξη. Γι΄ αυτό λοιπόν, μην περιμένεις τον έρωτα να σε φροντίσει αν πρώτα δεν τον φροντίσεις εσύ.
Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
