Καλό το φλερτ αλλά ο μεγάλος πρόλογος κουράζει

Δε χρειάζεται να τρέξεις σε μάντισσες και χαρτορίχτρες για να σου πουν κάτι που ήδη το ξέρεις απ’ την εμπειρία σου. Και μην πάει το μυαλό σε περιέργεια πράγματα. Στο φλερτ αναφερόμαστε. Ναι, σ’ αυτήν τη δύσκολη υπόθεση. Τόσο δύσκολη και περίεργη που έχει ρίζες κι ιστορία απ’ αρχαιοτάτων χρόνων.

Που όσο καλά κι αν θεωρείς ότι είσαι προετοιμασμένος για να το προσεγγίσεις, όλο και σε κάποιο φάουλ θα υποπέσεις. Απ’ εκείνες τις περιπτώσεις, δηλαδή, που λέμε «πάει πέταξε το πουλάκι». Και το πέσιμό σου θα καταλήξει να είναι ένας ακόμα πονοκέφαλος ή παιχνίδι πειράγματος στο παρεάκι σου.

Γιατί δεν υπάρχουν τεχνικές ούτε κανόνες, αλλά ούτε και μοναδικές ατάκες. Κι αν υπάρχουν, σίγουρα, έχουν αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από πολλούς. Σε βαθμό τέτοιο, που δε θα χρειαστεί να κινδυνέψεις από κανένα σπρέι πιπεριού ή ουρλιαχτό. Γιατί και το πιο απλό «πέσιμο» ή «καμάκι», θέλει τρόπο κι όχι κόπο.

Κι αυτό το «σε κοιτάω, με κοιτάς» και πάλι απ’ την αρχή, κάποια στιγμή κουράζει. Κι αν πάλι θωρείς ότι ζούμε στην εποχή όπου ο κόσμος έπαψε να φλερτάρει face to face και χάθηκε κάπου ανάμεσα στο φλερτ στα social, ήρθε η στιγμή να δοκιμάσεις –κι η ώρα ν’ αναλογιστείς– όλα εκείνα τα dos και don’ts, που θα ευχόταν κάποιος να γνώριζες προτού μπεις στη διαδικασία να ριχτείς στο παιχνίδι.

Γιατί η έλξη έχει ημερομηνία λήξης. Κι αυτές οι ανταλλαγές ματιών, που ξεκινάνε με κάποιο υπονοούμενο, δεν αργούν να αλληθωρίσουν. Ακόμα κι αυτά τα χαμόγελα ηγεσίας, αν αργήσουν να γίνουν κουβέντες, στο τέλος, θα καταλήξουν ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη και φιλικά πειράγματα, που γυρισμό δεν έχουν.

Κι άσε στην άκρη την εποχή του «Greek καμάκι». Πάει, πέρασε. Ξεπέρασε και το σωματικό, γιατί στο πιάτο τίποτα δε δίνεται. Κι αν είσαι τυπάκι παιχνιδιάρικο και πειραχτήρι, που προσπαθεί απλά να τονώσει το ανεκπλήρωτο εγώ του, το πιο πιθανό είναι να καταλήξεις το τρίτο πρόσωπο σε μία σχέση. Γιατί μόνο εκεί περνάει.

Γίνε παραδοσιακός, ευγενικός κι έντιμος. Αυτό το «What you see is what you get» είναι που θέλει η εποχή. Είναι αυτό που λείπει. Άσε, όμως, τις υπερβολές. Γιατί η χυλόπιτα μπορεί να αργεί, αλλά έχει τη χάρη της όταν σερβίρεται γρήγορα.

Ακόμα κι αν έχεις βάλει τα καλά σου, το ακριβό άρωμά σου κι έχεις πάρει θέση στα γνωστά, κλασικά μέρη που δίνουν χώρο για το φλερτ, κάνε delete στα όσα ήξερες και μπες στο δικό σου παιχνίδι. Πάρε τα χαμπάρια σου και φρόντισε να μην τα κάνεις θάλασσα.

Διάβασε και δες όσες ταινίες θέλεις. Κι αν στο τέλος αναρωτηθείς πώς γίνεται οι άνθρωποι να ερωτεύονται με την πρώτη ματιά, δυστυχώς, δε θα το μάθεις αν δεν το δοκιμάσεις. Ακόμα κι αν πάρεις τη λάθος διαδρομή. Και ποια είναι αυτή; Εκείνη που σου δίνει τόσο απ’ το χρόνο που χρειάζεσαι για να καταλάβεις. Τι; Το πράσινο φως.

Γιατί ακόμα κι η απόρριψη, μερικές φορές, είναι προτιμότερη απ’ την αδιαφορία. Άσε, λοιπόν, το υπερβολικό κορμί σου και το μαγευτικό σου βλέμμα και προχώρα. Γιατί η βραδιά μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά να μην ξεχνάς ότι «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια».