Μη φοβηθείς να ερωτευτείς έναν οροθετικό

Ποιος είπε ότι η ομορφιά της ψυχής κρύβεται από κάτι που είναι ικανό να στιγματίσει κάποιον για μια ζωή; Κι αυτό το «κάτι», που μπορεί να το κουβαλάει –εκείνος κι όχι εσύ–, δεν τον κάνει ικανό ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί; Δεν τον κάνει ικανό να έχει τα ίσα δικαιώματα στον έρωτα και στο σεβασμό;

Μη σκύβεις το βλέμμα και μην τρέμεις. Μη σκέφτεσαι να βάλεις ρόδες στα πόδια σου και να εξαφανιστείς. Μην κλείνεις τα αφτιά σου σε κάτι που μπορεί να έρθει σ’ εσένα ή σε κάποιον δικό σου, απ’ εκεί που δεν το περιμένεις. Γιατί όποιος είναι οροθετικός έχει τα ίδια αισθήματα μ’ εσένα. Ίσως και περισσότερα.

Γιατί απλά έμαθε να ζει και ν’ αγαπάει αυτό που του ξημερώνει κάθε μέρα. Έζησε τον έρωτα με όλα τα «πρέπει» και τα «μη» κι έμαθε πως ακόμα κι οι πληγές μπορεί να γιατρεύονται ή να μένουν στο περιθώριο με την κατάλληλη μάχη.

Μέσα στις λέξεις του AIDS κρύβεται το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας. Μία σοβαρή νόσος που προκαλείται απ’ τον ιό του HIV, που έρχεται να προσβάλλει και να αποδυναμώσει την άμυνα του οργανισμού. Σίγουρα μέσα σ’ όλο αυτό έχεις μπερδέψει και την έννοια του «οροθετικού». Εκείνου, δηλαδή, που έχει προσβληθεί απ’ τον ιό.

Εκείνου που η HIV μόλυνση δε μεταδίδεται αν του δώσεις ένα φιλί στο μάγουλο, το χέρι σου, την αγκαλιά σου, σκουπίσεις τα δάκρυα και τον ιδρώτα του. Ακόμα κι αν μοιραστείς τη θάλασσα ή μια βουτιά σε μια πισίνα. Ακόμα κι αν πιεις απ’ τα ποτήρια του ή χρησιμοποιήσεις τα πιάτα του. Ακόμα κι αν κάνεις ένα μπάνιο μαζί του, δεν είναι τόσο εύκολο να μολυνθείς.

Πριν αντιδράσεις και βγάλεις συμπεράσματα, φρόντισε να ενημερωθείς. Μπορεί η λέξη AIDS ν’ ακούγεται σαν απειλή στον έρωτα, στην πραγματικότητα είναι κάτι που πρέπει να μελετήσεις. Δεν έρχεται με τον αέρα αλλά ούτε και με το άγγιγμα. Έρχεται όπως άλλα δεκάδες σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Και στην τελική, πάψε να ζεις, στην εποχή των λουλουδιών και της άγνοιας.

Αν φοβάσαι τον έρωτα στην ιδέα μιας λοίμωξης, τότε φοβάσαι να ζήσεις την πραγματικότητά σου. Στον έρωτα δεν υπάρχουν κανόνες, αλλά υπάρχουν μέτρα. Εκείνα που θα σε προφυλάξουν από καθετί επικίνδυνο. Είτε είναι κολπικό, είτε είναι στοματικό, είτε είναι ακόμα και πρωκτικό, το σεξ θέλει τα μέτρα σου. Κι αν η απόλαυση σου βάζει φραγμούς και σε κάνει να θέλεις την απελευθέρωση, η επιλογή κι ο κίνδυνος είναι δικό σου θέμα.

Αλλά μην κοκαλώνεις ξαφνικά μπροστά σ’ ένα άνθρωπο που έχει το θάρρος να στο πει. Που σε σέβεται γιατί σε θέλει. Κι αυτό που θέλει, θέλει να το ζήσει μαζί σου. Και θα σε προστατεύσει γι’ αυτό. Αρκεί ν’ ακολουθήσεις τους κανόνες του.

Γιατί σ’ ένα «οροασύμβατο» ζευγάρι, η οροθετικότητα δεν παίζει κανένα ρόλο. Με την κατάλληλη αγωγή ο ιός δεν μπορεί να μεταδοθεί τόσο εύκολα. Χωρίς να σημαίνει ότι θα σταματήσεις να παίρνεις τις προφυλάξεις σου. Γιατί ατυχήματα πάντα συμβαίνουν. Κι η απενοχοποίηση ότι δε διατρέχει κανένας κίνδυνο είναι το μεγαλύτερο σφάλμα.

Γιατί ο έρωτας είναι αυτός που σε κάνει να θες να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Είναι αυτός που σε κάνει να γίνεσαι παιδί. Να μαλώνεις και να γελάς. Είναι αυτός που δίνει δύναμη σε κάποιον να παλέψει με σκοπό να φροντίσει και να βοηθήσει τον εαυτό του. Να νιώσει φυσιολογικός.

Να κινήσει πράγματα που ήταν σε αδράνεια. Περιμένοντας εκείνα τα χημικά σου, προκειμένου να ξεκινήσει μια διεργασία. Περιμένοντας εσένα, που σ’ ερωτεύτηκε , να γίνετε μία γροθιά σε μια κοινωνία που ακόμα παλεύει να δεχθεί τ’ αυτονόητα. Κλείνοντας τα μάτια ή γυρνώντας την πλάτη στα ίσα δικαιώματα και τις ευκαιρίες.

Κι αν ο έρωτας δεν είναι δικαίωμα, τότε τι είναι; Σίγουρα δεν είναι ένα δάκτυλο που δείχνει. Σίγουρα δεν είναι μια πλάτη που γυρνάει από φόβο. Σίγουρα δεν είναι η αποστροφή κι ένας τρόμος σε μια ιδέα αλλά προσπάθεια -κι όλοι αξίζουν μία.