Λίγο η ηρεμία της θάλασσας, λίγο ο απαλός ήχος των κυμάτων, λίγο η ανάγκη σου να ταξιδέψεις μέσα στον σκοτεινό ουρανό και να χαθείς στ’ αστέρια, σ’ έφεραν πιο κοντά στον αστερισμό του σύμπαντος. Σ’ έφεραν πιο κοντά, σε αναμνήσεις παιδικές. Λίγο πιο κοντά στους δικούς σου ανθρώπους. Για να ’ρθουν στο μυαλό σου σκέψεις ονειρικών συμβόλων. Κι έπειτα, μ’ ένα συνεκτικό τρόπο, να’ ρθει στο μυαλό σου ο δικός σου αστερισμός.
Κι εκεί που τ’ αστέρια έμοιαζαν όλα ίδια, ξαφνικά στο βλέμμα σου, κάποια ήτανε μικρότερα. Κάποια πιο φωτεινά. Κάποια χανόντουσαν και κάποια ήτανε τελείως μόνα τους απ’ τα υπόλοιπα. Μία οικογένεια μέσα στον ίδιο ουρανό αλλά το καθένα ξεχωριστό. Μια μικρή μορφή κοινωνίας, που είχε όμως αναπτύξει έναν δικό της τρόπο επιβίωσης μέσα σε συγκεκριμένα όρια. Σαν τη δική σου οικογένεια.
Θεωρίες και σκέψεις δικές σου αλλά και μία μικρή αλήθεια που κρύβεται πίσω απ’ όλα. Γιατί κάθε οικογένεια κρύβει και τον δικό της αστερισμό. Κρύβει μία δυναμική και μία διάδραση μέσα στο δικό της σύμπαν. Και μέσα σ’ αυτό, ανήκεις κι εσύ. Έχεις τη δική σου θέση απ’ τη στιγμή που γεννήθηκες. Έχεις λάβει αυτόματα ρόλους, ανάλογα με τη σειρά γέννησής σου, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον σου. Και μέσα σ’ αυτόν τον οικογενειακό αστερισμό, επηρεάστηκαν οι επιλογές σου, ο τρόπος ζωής σου αλλά και ο χαρακτήρας σου.
Κι αν μέσα στα χρόνια επικράτησε -η λανθασμένη σκέψη- ότι όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην ίδια οικογένεια πρέπει να’ χουν τον ίδιο ή παρόμοιο χαρακτήρα, κόντρα στο κλισέ, οι αδελφικές σχέσεις παρέμειναν σταθερές. Ωστόσο, οι διαφορές στον τρόπο συμπεριφοράς και προσωπικότητας, υπήρξαν πάντα τεράστιες.
Σκέφτεσαι ότι μπορεί να’ ναι θέμα φύλου, ότι μπορεί να’ ναι θέμα εμπειριών, θέμα ενός γενικότερου κοινωνικού συνόλου, αλλά ο ψυχοθεραπευτής Alfred Adler, έδωσε μία διαφορετική θεωρία, η οποία ήρθε να ερμηνεύσει εκείνο τον παράγοντα που αφορά τη σειρά σου μέσα στην οικογένεια σύμφωνα με τη γέννησή σου. Εκτός κι αν είσαι το επίκεντρο της γονικής προσοχής ως μοναχοπαίδι, όπου εκεί, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ως πρώτο παιδί, ίσως ν’ αποτέλεσες, ένα μικρό θαύμα. Κουβάλησες προσδοκίες και βρέθηκες στο κέντρο της προσοχής μέχρι τη στιγμή που ήρθε στην οικογένεια ένα νέο μέλος. Οι ηγετικές σου ικανότητες δε σε εγκατέλειψαν ακόμα και μετά τη γέννηση των αδελφών σου. Φροντιστής, βοηθός και μία μοναδική κατοχυρωμένη θέση μέσα στην οικογένεια. Μαζί σου πάντα κι ένας κρυμμένος φόβος σου. Ο φόβος της έλλειψης αγάπης και της προσοχής. Και μία σειρά από συναισθήματα ανταγωνιστικά, ανυπάκουα και ευάλωτα στη σκιά του αποθρονισμού.
Κι αν ήρθες δεύτερος, σίγουρα έμαθες να μοιράζεσαι και να συνεργάζεσαι. Κι αν η σκιά του μεγάλου αδελφού υπάρχει, η επαναστατική και φιλόδοξη τάση σου αποτέλεσαν το κλειδί για την επιτυχία σου. Μπορεί ν’ απομονώθηκες κάποιες στιγμές και να τεμπέλιασες, αλλά κατάφερες να διακρίνεις στο τέλος το σωστό και το λάθος. Άλλωστε, η εξουσία για σένα δεν είναι δεδομένη και δε διαρκεί για πάντα.
Βέβαια μπορεί να’ σαι ο βενιαμίν της οικογένειας κι απ’ όλα τα αδέλφια το τελευταίο. Επομένως, παράπονο δεν πρέπει να’ χεις κανένα. Χαϊδεμένο το παρατσούκλι σου κι ένα πιάτο να σε περιμένει πάντα. Εκμεταλλεύτηκες –με την καλή έννοια– όλα εκείνα τα ερεθίσματα που σου πρόσφεραν τ’ αδέλφια σου, προκειμένου να ευνοηθείς εσύ στο μέλλον σου. Ηγετικές οι ικανότητές σου με χαρακτηριστικά που αποκαλύπτονται μόνο όταν εσύ το θελήσεις.
Κι αν θεωρείς τον εαυτό σου αόρατο και λίγο συμπιεσμένο, λόγο το ότι βρέθηκες στη μέση, πρέπει να ομολογήσεις ότι ίσως να δέχτηκες τις λιγότερες πιέσεις και απαιτήσεις απ’ το οικογενειακό περιβάλλον. Όμως σκέψου, για παράδειγμα, τη μοναξιά που έχει ένα μοναχοπαίδι. Σαφώς είναι πιο δύσκολη. Μπορεί να βρέθηκε στο επίκεντρο και να μην ενθουσιάστηκε με την ιδέα του μοιράσματος αλλά ταυτόχρονα κλήθηκε ν’ απορροφήσει όλες τις προσδοκίες και τα όνειρα των γονέων.
Κι εκεί που τ’ αστέρια άρχισαν σιγά σιγά να χάνονται και τη θέση τους να παίρνει το φως της μέρας, σκέφτεσαι, πως ο δικός σου οικογενειακός αστερισμός μπορεί να διαμόρφωσε την προσωπικότητά σου και τον χαρακτήρα σου, αλλά οι διαφορές με τ’ αδέλφια ή την οικογένειά σου, είναι αυτές που έφτιαξαν αυτό που είσαι σήμερα. Ένα αστέρι στον δικό σου ουρανό.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου