Οι μεγάλες χαρές των μικρών νησιών

Ξεκίνα, έστω και νοητά, να μετράς τα κύματα. Ξεκίνα να πέφτεις στα βαθιά. Σ’ εκείνα τα νερά τ’ αλμυρά, τα πράσινα ή τα καταγάλανα. Ξεκίνα ν’ αισθάνεσαι την ψιλή άμμο ανάμεσα στα πόδια σου ή τα καυτά βότσαλα στο κορμί σου. Ό,τι κι αν είναι αυτό που ονειρεύεσαι, το καλοκαίρι ήρθε και μαζί του θα φέρει εκείνο το χρώμα που χρειάζεσαι.

Εκείνο το χρώμα το νησιώτικο. Εκείνο το λευκό που αντανακλάται πάνω στη θάλασσα, σε κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε φεγγάρι, που σε βρίσκει να χάνεσαι στην παραλία. Εκείνο το πολύχρωμο της Σύμης, που μπερδεύεται με το μπλε της Μυκόνου. Εκείνην την αίσθηση του ναυαγού, που σου προσφέρει η Κίμωλος, η Δονούσα, η Σχοινούσα κι η Ηρακλειά.

Να μπερδεύεται η ηρεμία σου με τη γαλήνη της θάλασσας στη Φολέγανδρο. Να χάνεσαι ανάμεσα σε ταβερνάκια κι ανθρώπους, στην Αστυπάλαια και την Αμοργό, ψάχνοντας να βρεις εκείνη την παρέα που θα σε παρασύρει σε βραδιές μεθυστικές κι αληθινές. Με μια κιθάρα και μια φωνή απ’ τα παλιά, με αρκετή ρακή, πολλά χαμογέλα και ζεστή καρδιά.

Μέχρι να έρθει η στιγμή να γράψεις τη δική σου Οδύσσεια στην Ιθάκη ή να κολυμπήσεις ανάμεσα στα Κουφονήσια. Να τολμήσεις μια παγωμένη βουτιά απ’ ένα καΐκι στους Παξούς. Κι έπειτα να χορεύεις χωρίς σταματημό, γύρω από μια φωτιά, ξεχασμένος κάπου στην Ικαρία.

Να γεμίσεις στιγμές κι εικόνες μέχρι την πανσέληνο του Αυγούστου και να πάρεις δυνάμεις για έναν ακόμα Σεπτέμβριο που θα ‘ρθει. Ανάμεσα σε συμπλέγματα από νησιά κι αναμνήσεις. Με χαρές μεγάλες απ’ εκείνα των μικρών νησιών που χάνονται μέσα στο πέλαγος, αλλά βρίσκονται μέσα  στο μυαλό σου.

Και δεν είναι φυσικά η αποστροφή σου απέναντι στα μεγαλύτερα νησιά. Προφανώς το είδες και το ξέρεις. Κι αν όχι, θέλεις ακόμα ν’ ανακαλύψεις και να μάθεις. Τι; Αυτό που πραγματικά σε κάνει να αισθάνεσαι ο εαυτός σου. Αυτό που θα σε κάνει να γεμίζεις μπαταρίες.

Κι η αλήθεια είναι ότι στις διακοπές δεν έχεις και πολλά αποθέματα. Και δυστυχώς μετά απ’ ένα χειμώνα, αρκετά δύσκολο, αναζητάς πρίζες ενέργειας. Τι κι αν αυτές βρίσκονται στα κλαμπάκια, της Πάρου και της Ίου; Τι κι αν αυτές βρίσκονται στα σοκάκια, της Κέα και της Ανάφης;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι με μια σαγιονάρα, ένα μαγιό και μια πετσέτα στην πλάτη, μπορείς να περάσεις εξίσου καλά. Σκέψου, όμως, όλα εκείνα τα μικρά, αλλά ταυτόχρονα τόσο μεγάλα που σου προσφέρονται μέσα σε λίγες μέρες.

Μ’ ένα σάκο στην πλάτη, λοιπόν, ξεκινάς το ταξίδι σου. Με ήλιους και θάλασσες χαράζεις το δρόμο σου κι αφήνεσαι μπροστά στο μικρό λιμάνι που ανοίγεται μπροστά σου για να σε υποδεχτεί. Τα σπίτια, που παρατάσσονται μπροστά σου, σου χαρίζουν τα πρώτα χαμόγελα.

Χαίρεσαι γιατί πραγματικά τα πόδια σου ή ένα μικρό μηχανάκι αρκούν για να εξερευνήσεις όλες τις άκρες του νησιού. Εκείνες που θα κλέψουν τις μικρές σου ιδιωτικές στιγμές. Εκείνες που θα σε καληνυχτίσουν και θα σε καλημερίσουν πάνω σε μια πετσέτα σου, σε μια αγκαλιά, σε μια σκηνή, εκεί όπου σκάει το κύμα. Ξεχνώντας τα μάτια των περαστικών.

Να ζήσεις τον έρωτα. Να ζήσεις την παρέα κάτω απ’  τα αστέρια. Να σκεπάσεις ένα καρπούζι στην άμμο εκεί που χτυπάει το κύμα για να το κρατήσεις δροσερό. Να ρίξεις μια πετονιά απ’ τα βράχια, για να πεις ότι ψάρεψες. Να κάνεις ένα μπανάκι γυμνός κι έπειτα να γελάσεις μέχρι δακρύων με μια κατσίκα  που βρήκε ενδιαφέρουσα την παρέα σου.

Να πιεις το πρώτο καφεδάκι σου στο μικρό καφενείο του νησιού, παρέα μ’ όλους τους ντόπιους. Ν’ ακούσεις ιστορίες βγαλμένες απ’ άλλες εποχές. Να πεις και τις δικές σου. Να πάρεις ένα βαρκάκι για παραλίες άπατες κι άγνωστες. Κι έπειτα να περιμένεις να νυχτώσει για να γίνεις μέρος μιας παρέας που δε φανταζόσουν. Να τραγουδήσεις και να χορέψεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Κι έπειτα να χαθείς στην απόλυτη ησυχία. Στα λίγα φώτα.

Για να μετρήσεις αντίστροφα μέχρι την ημέρα του γυρισμού. Να δώσεις ένα ραντεβού για την επόμενη χρονιά και ν’ ανταλλάξεις μηνύματα, ευχές κι υποσχέσεις. Τουλάχιστον, τώρα ξέρεις πως καθετί μικρό μπορεί να σου χαρίσει τις μεγαλύτερες στιγμές σου.