Σκέψου, λέει, να μη φοβόμασταν κανέναν και τίποτα

Κλέψε λίγο χρόνο απ’ τον εαυτό σου. Του το χρωστάς. Κι έπειτα πάρε μία κόλλα χαρτί. Κάθισε στην ησυχία του σπιτιού σου κι απαρίθμησε όλα εκείνα τα οποία σε κάνουν να φοβάσαι. Μην κάνεις εκπτώσεις. Ούτε να ‘χεις ενδοιασμούς. Δεν έχεις να φοβηθείς απολύτως τίποτα. Παρά μόνο εσένα.

Έπειτα κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου να ξυπνάς σ’ ένα κόσμο μακριά απ’ όλα αυτά που έγραψες. Πώς είναι άραγε αυτός ο κόσμος; Πώς είναι η ζωή σου; Δεν είναι μαγεία να μη φοβάσαι απολύτως τίποτα; Δεν είναι μαγεία να μη σε αγχώνει το χρήμα, η υγεία, η ασφάλεια, ο κόσμος, ο έρωτας, ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς; Ή μήπως αυτό σε τρομάζει ακόμα πιο πολύ;

Σκέφτηκες όμως ποτέ ότι φόβος κρύβει μέσα του έναν κίνδυνο, ο οποίος πηγάζει απ’ τον πραγματικό ή φανταστικό κόσμο σου; Ότι αυτή είναι η άμυνά σου κι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό αυτοσυντήρησης αλλά κι εξέλιξης; Ότι είναι αυτό που σε κάνει ξεχωριστό και ταυτόχρονα μια δυναμική μονάδα ανάμεσα στο σύνολο; Σίγουρα το σκέφτηκες.

Οι μεγάλοι έρωτες αγνόησαν τη λογική. Κάπως έτσι γίνεται και με το φόβο. Επομένως, το μόνο πράγμα που θα’ πρεπε να φοβηθείς, είναι ο ίδιος ο φόβος. Κι αυτός πηγάζει μέσα απ’ την αμάθεια. Ο Καζαντζάκης είχε πει: «Δε φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος. Να κοιτάζω την άβυσσο, χωρίς να βάνω τα κλάματα, χωρίς να την προκαλώ ή να τη φοβερίζω..».

Για να ‘ρθει η αποτυχία και το λάθος. Στοιχεία της ανθρώπινης ζωής. Για να φέρουν μαζί τους την επιτυχία και το σωστό. Κι ίσως και την ελπίδα. Φαντάσου να’ ρχεται ένας έρωτας χωρίς να τον κυνηγήσεις. Η έλξη χωρίς να την προκαλέσεις. Η υγεία χωρίς σεβασμό στον εαυτό σου και το περιβάλλον. Ο θάνατος και ο πόλεμος σαν μiα συνέχεια χωρίς αντίκτυπο. Δε σε φοβίζουν όλα αυτά; Μη βιαστείς ν’ απαντήσεις. Δεν είναι παράλληλα σύμπαντα. Γιατί μια ζωή χωρίς φόβο, δε σημαίνει άγνοια κινδύνου ή υπερεκτίμηση των ικανοτήτων σου. Σημαίνει αισθάνομαι και νιώθω τον φόβο. Έπειτα τον αξιολογώ και κάπου καταλήγω. Το θέμα είναι όλο αυτό να μην αφήνεις να σε κυριεύει και να σε δεσμεύει.

Είναι θέμα διαχείρισης, αυτοελέγχου κι αυτογνωσίας. Γιατί το μόνο εύκολο είναι ν’ ακινητοποιήσεις κάθε πνευματική και ψυχική σου δύναμη. Το δύσκολο είναι να μην παραλύσεις μπροστά σ΄ αυτό που θα συναντήσεις. Κράτησε το φόβο σου και μην αφήσεις να σε κρατήσει, αυτός πίσω. Αρκεί να μην τον μπερδέψεις με το άγχος. Είπαμε, άλλο η πραγματικότητα κι άλλο το φανταστικό. Αυτή είναι και η διαφορά τους.

Είναι λογικό να φοβόμαστε. Είναι λογικό να σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις και το αντίκτυπο σε κάποια πράγματα που κάνουμε ή που θέλουμε να δοκιμάσουμε. Δεν έχει να κάνει με φοβίες. Αυτό είναι κάτι άλλο. Έχει να κάνει με τον  τρόπο που το αντιμετωπίζουμε. Άλλωστε στο φόβο, ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί; Αυτό πρέπει να σκεφτείς. Και κάπου εκεί θα βρεις και τις απαντήσεις σου.

Υπάρχει ένα κομμάτι στην ψυχολογία που ονομάζεται “ competence confidence loop”, το οποίο στην ελεύθερη μετάφραση του εξηγεί πως όσο περισσότερο κατανοείς κάτι, τόσο περισσότερο αυτοπεποίθηση νιώθεις για το κομμάτι αυτό. Αυτή είναι και η διαδικασία που γεννάει και το φόβο. Γιατί αυτός στηρίζεται στα τρία είδη πόνου. Αν καταφέρεις να το κατανοήσεις αυτό, θα καταφέρεις να επαναπροσδιορίσεις και τα πάντα γύρω σου. Ακόμα και αυτόν. Παιχνίδια του μυαλού είναι όλα κι ένας λόγος για να κατακτήσεις το όνειρό σου. Όποιο κι είναι αυτό. Μην περιμένεις το επόμενο πρωί να φέρει ένα κόσμο μαγικό. Ζήσε τη κάθε μέρα με τη μαγεία της.