Σταθερή σχέση και προφυλακτικό πάνε μαζί;

Ίσως να ήθελες να ζούσες εκείνη τη στιγμή, όπου θα σ’ έβρισκε κάτω απ’ ένα μπαλκόνι να περιμένεις να δεις ένα σεντόνι. Να δεις την έκπληξη, αλλά και τη χαρά για την κρυφή αθωότητα, που μπορεί να κρύβει μια τέτοια στιγμή. Στιγμές μακριά απ’ το σήμερα, αλλά όχι απ’ την πραγματικότητα.

Κι αν ανήκεις πλέον στην εποχή όπου οι προγαμιαίες σχέσεις αποτελούν αριθμητικό προσανατολισμό με εμπειρία, εύχεσαι κι ελπίζεις –όπως κι οι άλλοι γι’ εσένα– κάτι τέτοιο να περιορίζεται στα δάχτυλα ενός χεριού ή τουλάχιστον σε διψήφιο αριθμό.

Αλλά ο έρωτας δεν είναι ταμπού. Δεν έχει κανόνες και στιγμές. Δεν μπορεί να οριστεί η χρονική περίοδος, αλλά ούτε κι η επιθυμία του. Τα μέτρα και τα σταθμά του τα ορίζεις εσύ. Άλλωστε, το τι κάνεις στο κρεβάτι σου παραμένει ένα μεγάλο μυστικό. Που πολλοί μπορεί να φαντάζονται, αλλά λίγοι ξέρουν.

Τώρα, το κατά πόσο προσέχεις και παίρνεις τις προφυλάξεις σου είναι ένα άλλο θέμα. Απ’ εκείνο που έρχεται την πιο ακατάλληλη στιγμή για να σου θυμίσει. Τι; Τη φωνή της μανούλας σου, κάπου εκεί στην εφηβεία.

Εκείνη η φωνούλα που προσπαθούσε, να σου εξηγήσει, με τον πιο περίεργο τρόπο, τι ακριβώς είναι το σεξ. Να σου θυμίσει και τον πατέρα σου, που έκρυβε κρυφά προφυλακτικά μέσα στο πορτοφόλι και την τσάντα σου.

Αν ζούσες στη Σομαλία, δε θα έμπαινες ποτέ στη διαδικασία να σκεφτείς ή να συζητήσεις για τη χρήση του προφυλακτικού, γιατί απλά εκεί δεν επιτρέπεται. Όμως δε ζεις. Κι αν γυρνάει μέσα στο κεφάλι σου γιατί είναι κάτι που μπορεί να σ’ ανεβάσει και ταυτόχρονα να σε ρίξει στον έρωτα, τότε πάρε τις αποφάσεις σου. Άλλωστε, ενήλικας είσαι κι αρκετά σκεπτόμενος για ένα τέτοιο βήμα. Ή μήπως όχι;

Η αλήθεια είναι ότι οι «μεσάζοντες» στον έρωτα, ακόμα κι αν έχουν ραβδώσεις ή διεγερτικά πάνω τους, ακόμα κι αν σου προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία από γεύσεις ή αισθητικότητα, δεν μπορούν να συγκριθούν με την αίσθηση της πραγματικής επαφής.

Επαφή, όπου στην αρχή, θέλει το χρόνο της για να βρει τους ρυθμούς της. Θέλει το χρόνο της για να μπορέσει να σου προσφέρει εκείνη την άνεση, αλλά και το δέσιμο με τον άνθρωπο όπου θα μοιραστείς αυτή τη στιγμή. Δεν έρχεται με την «καλημέρα» και δε φεύγει την «καληνύχτα».

Κι έρχεται η στιγμή όπου η μονογαμία, κυριαρχεί στη ζωή σου. Έρχεται η στιγμή όπου επιλέγεις με το έτερον ήμισυ να απομακρύνεται εκείνο το αντικείμενο από λάτεξ απ’ την ερωτική σας ζωή, προκειμένου να διαπιστώσετε ότι η αισθητικότητα είναι καλύτερη. Να γίνεται ένα σπάζοντας πλέον κάθε ηθικό ταμπού που μπορεί να κρύβει η χρήση του.

Είναι εκείνο το αίσθημα που αρχίζει να κυριαρχεί μέσα στο μυαλό σου, δίνοντας την εντύπωση ότι πλέον ενώνεσαι με κάποιον. Ότι ανήκετε ο ένας στον άλλο και μ’ αυτό τον τρόπο σφραγίζεται και τη μοναδικότητά σας. Σφραγίζεται τη χημεία και την έλξη σας.

Κι ο έρωτας αποκτάει μια άλλη διάσταση. Αποκτάει αυτό το κομμάτι της επαφής που κρύβει μέσα του την απόλαυση, αλλά και τον κίνδυνο. Κι αυτό κι αν είναι διεγερτικό εκείνη τη χρονική στιγμή. Γιατί μετά μπορεί να γίνει απλώς επικίνδυνο.

Τώρα αν είναι σωστό ή λάθος, αν πρέπει ή όχι να χρησιμοποιείς προφυλάξεις, θα μπορούσαμε για ώρες να το αναλύουμε. Μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο ή μια επίσκεψη σ’ ένα γιατρό, αρκούν για να σου μάθουν ότι δεν υπάρχουν «κατά λάθος» ατυχήματα όπου μπορούν να σε οδηγήσουν σε λίγους μήνες στο μαιευτήριο ή με μια σακούλα φάρμακα.

Άλλωστε, το τι κρύβει κανείς στο παντελόνι του παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. Κι απόφαση πάντα δικιά σου.