Ταμπού η αντρική περιποίηση;

Δεν είναι λίγοι. Μπορεί να ‘ναι διάσημοι αλλά κι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Είναι περιποιημένοι κι όχι απαραίτητα ωραίοι. Κι αν χρησιμοποιούν λίγο περισσότερο τον καθρέφτη τους απ’ το μέσο αρσενικό, δε χάθηκε κι ο κόσμος. Ακόμα κι η εμφάνιση μπορεί να σε μπερδέψει. Γι’ αυτό, λοιπόν, μη βιαστείς, να χαρακτηρίσεις κάποιον «ρεμάλι» κρίνοντας απ’ το πώς δείχνει. Γιατί αυτός μπορεί να ‘ναι ο τύπος που περιποιείται τον εαυτό του περισσότερο κι από έναν πρίγκιπα.

Φύγε εσύ, όμως, κι έλα εσύ. Εσύ που έκανες την εμφάνισή σου πριν από μερικά χρόνια και προκάλεσες έκπληξη –ωσάν εξωγήινος– για να σου αποδοθεί ο τίτλος του μετροσέξουαλ, προκειμένου να ξεχωρίσεις. Εσύ που ήρθες για να σπάσεις κάθε ταμπού και στερεότυπο.

Κι αν η εξωτερική σου εμφάνιση ήρθε ως νεολογισμός, ικανός ν’ αναπτύξει μία ιδιαίτερη ανησυχία απέναντι στον καθρέφτη σου, έδωσες τη σκυτάλη σου στον (s)pornosexual. Γιατί στην εποχή των social ζούμε και πρέπει μερικά πράγματα να μοιράζονται με το κοινό. Και φυσικά δε γίνεται λόγος για το πλακάκι του μπάνιου –ως φόντο– πίσω απ’ το αποτριχωμένο κορμί σου.

Αλλά από πότε άρχισε ν’ αποτελεί ταμπού η αντρική περιποίηση και να γίνεται θέμα αμφισβήτησης ανδρισμού; Από πότε η υγιεινή των νυχιών, των μαλλιών, του σώματος και του δέρματος επηρεάζει τα επίπεδα τεστοστερόνης σ’ έναν οργανισμό;

Κι αν η υπερβολή, μερικές φορές, ξεπερνάει το «Μωρό μου, σε 5’ κατεβαίνω» και τα «Φτου σου, αγόρι μου, τι κούκλος είσαι, ίδιος ο Chris Hemsworth», θα ‘ρθει η στιγμή, που θα συνειδητοποιήσεις ότι φυσικά δεν είσαι -κι αν συνεχίσεις έτσι, δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις.

Όμως ο καλλωπισμός δεν είναι τάση της εποχής. Πάντοτε ήτανε αντρική υπόθεση. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Ξεκίνησε απ’ την αρχαία Ελλάδα. Κατευθύνσου στην Αίγυπτο. Πέρασε μέσα απ’ τα λουτρά του Βυζαντίου για να φτάσεις στις μέρες μας. Απλά όλο αυτό εξελίχθηκε. Και φυσικά άλλαξε από γενιά σε γενιά κι από εποχή σε εποχή.

Και για να μην κρυβόμαστε, τα περιποιημένα νύχια κι η επιδερμίδα των χεριών αλλά και του προσώπου αποτελούν μία ισχυρή απόδειξη ότι ένας άντρας προσέχει και περιποιείται τον εαυτό του. Κι αυτό φυσικά είναι κάτι που αρέσει. Γιατί αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, πώς θα μπορέσεις ν’ αγαπήσεις και κάποιον άλλον;

Τώρα αν ένας άντρας μαζί με το πλύσιμο των δοντιών του εναλλάσσει μια ενυδατική κρέμα και κάνει κι ένα πίλινγκ μία στο τόσο, δε σημαίνει ότι έχασε και την ταυτότητά του. Αν ασχολείται και παρακολουθεί την εξέλιξη των styling για το μαλλί και το γένι του είναι γιατί καραδοκεί ο φόβος της φαλάκρας. Ακόμα κι αν αυτό αρέσει, για μερικούς είναι εφιάλτης.

Δεν είναι όλα θέματα ανασφάλειας. Μπορεί να ‘ναι τάση ή κάτι που επιτάσσει η εποχή. Μπορεί κι όχι. Μπορεί να κρύβεται από πίσω του ένα είδος καταναλωτισμού. Μπορεί κι όχι. Μπορεί να ‘ναι θέμα ζήτησης και προσφοράς. Θέμα προτύπων αλλά και θαυμασμού. Ο καθένας επιλέγει.

Άλλωστε, η εμφάνιση ή οι ανάγκες που έχει το σώμα αλλά κι ο καθένας ξεχωριστά για να αισθάνεται όμορφα είναι θέμα προσωπικό. Και σε καμία περίπτωση κατακριτέο. Αρκεί να υπάρχει μέτρο. Κι αν κάποια στιγμή βγουν και μηχανάκια μέτρησης του ανδρισμού, θα ‘μαστε σε θέση να συγκρίνουμε και να ‘χουμε στατιστικά αποτελέσματα. Μέχρι τότε… Κούκλος είσαι, παιδί μου, και μη σε νοιάζει τίποτα.