Γιατί το «για να σε συναντήσω» είναι το τραγούδι της απόλυτης ερωτικής εξομολόγησης

Κι ο ποιητής κάποτε έγραψε: “Αχ για να γεννηθείς εσύ, κι εγώ για να σε συναντήσω, γι’ αυτό έγινε ο κόσμος” κι ο συνθέτης το έβαλε σε νότες, το έντυσε με επιπλέον στίχους κι έτσι δημιουργήθηκε το πιο ερωτικό τραγούδι όλων των εποχών. Γιατί δε θα υπάρξει ποτέ πιο γνήσια σκέψη και πιο μαγική και μεταφυσική φράση για να αφιερώσεις στο άτομο που αγαπάς. Ο έρωτας στην υπέρτατη μορφή του συμβαίνει όταν όλος ο κόσμος δημιουργείται απλώς για να συναντηθούν δύο άτομα ή ακόμα πιο σωστά, αυτό το σύμπαν φτιάχτηκε για να «βρω εγώ εσένα κι εσύ εμένα».

Τη μουσική έχει γράψει ο Κώστας Λειβαδάς, ενώ στους στίχους του ποιήματος συναντάμε τον Τάσο Λειβαδίτη. Στη συνέχεια, ο πρώτος βασιζόμενος πάνω στο ποίημα συνέχισε το κομμάτι. «Κάθισε εδώ κοντά μου, μου ‘λειψες ξαφνικά, έτσι όπως πέφτει ο ήλιος χτυπάει η μοναξιά». Εικόνες τρυφερές και καλοκαιρινές, μαζί με το «μείνε λιγάκι ακόμα, κάτι έχω να σου πω, να πάρει ο αέρας χρώμα» δημιουργούν έναν πίνακα γεμάτο από χρώματα που προσωποποιούν τον έρωτα. Αυτόν το έρωτα τον άχρονο, τον απόλυτο, τον αφοπλιστικό. Που σου κόβει την ανάσα και σε ξεβολεύει. Που έρχεται και σου ταράζει τα νερά της ζωής σου, δίνοντάς σου όμως συγχρόνως την αίσθηση πως ήταν πάντοτε εκεί. Πως χωρίς εκείνον κάτι έλειπε. «Δεν έχει αρχή και τέλος, δεν έχει μέτρημα, θάλασσα που κυλάει αυτό το αίσθημα. Στο πιο βαθύ σκοτάδι στη δυνατή βροχή, γιορτάζει η αγάπη», μια αγάπη που είναι ύμνος και φωνάζει και τραγουδάει.

Γιατί τον έρωτα, πρέπει να τον τραγουδάς. Να τον εκφράζεις. Όταν αγαπάς πρέπει να το λες, με το σώμα, το βλέμμα, τις αισθήσεις. Κι όταν τα λόγια είναι φτωχά, έρχονται τα ποιήματα να πουν όσα δεν μπορεί να χωρέσει σκέψη κι όσα ξεπερνάει η λογική. Γιατί δεν μπορείς να μιλήσεις με απλά λόγια για το άγγιγμα, για το φιλί, γι’ αυτό που βλέπεις μέσα στα μάτια του δικού σου ανθρώπου όταν τον κοιτάζεις. Δε φτάνει με λέξεις καθημερινές να εκφραστεί η στιγμή του πάθους, η ένωση και το πάγωμα του χρόνου που δημιουργείται. Γι’ αυτές τις έννοιες και για τούτα τα συναισθήματα μπορεί να μιλήσει μόνο ένας στίχος αριστοτεχνικά φτιαγμένος, που παραδίνεται αμαχητί σε μια βεβαιότητα, κι εν τέλει αντιλαμβάνεται πως όλα γ’ αυτό έχουν νόημα, όλα γι’ αυτό έγιναν, για να συναντηθείτε. «Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, γι’ αυτό για να σε συναντήσω» ή όπως έχει γράψει αντίστοιχα κι ο Γιάννης Ρίτσος: «Άξιζε να υπάρχουμε για να συναντηθούμε.»

Το «για να σε συναντήσω» είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που βρήκαν ο ένας τον άλλον, μέσα σ’ αυτόν τον αχανή κόσμο. Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που ταξίδεψαν, υπέφεραν, ένιωσαν πράγματα με όλη τους τη δύναμη, κάπου όμως στην πορεία της διαδρομής τους συναντήθηκαν κι εκπλήρωσαν τη μοίρα τους. Σε όλους εκείνους που βρήκαν αυτόν τον άνθρωπο που κούμπωσε μαζί τους απόλυτα. Γιατί αυτός ο άλλος άνθρωπος, ήταν ο σκοπός της ολοκλήρωσής τους. Εκείνος το μέσο, εκείνος κι ο προορισμός. Το κομμάτι που έλειπε, αλλά ταυτόχρονα και το κομμάτι που ήταν πάντα εκεί. Σε δύο δρόμους που οι πορείες τους ήταν πάντοτε παράλληλες μέχρι τη στιγμή της συνάντησης. Της μεγάλης έκρηξης. Γιατί αυτός ο κόσμος έχει φτιαχτεί για ετούτο τον σκοπό. Για να συναντηθούνε.