Όλα κάποτε τελειώνουν. Η μερέντα, τα χρήματα πριν το τέλος του μήνα, η βενζίνη, η σχέση σου. Κι όταν πρόκειται για μακροχρόνια σχέση πρέπει μετά να τεθούν οι νέοι κανόνες. Ποιος θα κρατήσει τελικά τον σκύλο, σε ποιον ανήκουν τα βιβλία που αγοράσατε μαζί, ποιανού το μέρος θα πάρει η παρέα. Αχ αυτή η παρέα. Οι κολλητοί, τα άτομα που είχανε μάθει να σας βλέπουν μαζί, οι άνθρωποι αυτοί που σας μιλούσαν σαν να είστε ένα άτομο. Που όταν σας έπαιρναν τηλέφωνο για να κανονίσετε έξοδο, δε χρειαζόταν να σας προσκαλέσουν και τους δύο, γιατί ήταν δεδομένο. Αυτοί οι αγαπημένοι φίλοι, αρχίζουν τώρα ν’ αλλάζουν συμπεριφορά. Τους βλέπεις να είναι απόμακροι, ίσως ενίοτε και λίγο εχθρικοί.
Αποφασίζεις να κάνεις αυτή τη μεγάλη κουβέντα. Πας και πιάνεις τα φιλαράκια και τα ρωτάς στα ίσα: «Σας έχω κάνει κάτι;»
Κι εκείνα σου απαντούν: «Όχι σε μένα.»
Τότε είναι που ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Αν όλο αυτό είχε προηγηθεί σε κάποιο δικαστήριο, θα ένιωθες μια άλφα κάλυψη, θα είχες καταρχάς τον δικηγόρο σου, να μπει στη μέση και να σώσει την κατάσταση. Θα υπήρχαν οι συνήγοροι, οι μάρτυρες υπεράσπισης, οι μάρτυρες κατηγορίας, τα στρατόπεδα θα ήταν ξεκάθαρα. Και στην τελική, την απόφαση θα την έβγαζαν οι δικαστές. Τώρα νιώθεις σαν να δικάστηκες ερήμην σου. Δε σου ήρθε ποτέ η κλήτευση για να πας στη δίκη κι απλώς βγάλανε την απόφαση, σε κλείσανε ισόβια κι εσύ δεν πήρες χαμπάρι τίποτα. Το πρώην ταίρι σου ξεκίνησε ν’ αγορεύει και ν’ αραδιάζει κατηγορίες -και το έκανε πολύ καλά- που έχουν να κάνουν με τα παράπονα που ένιωθε, με όλα αυτά που δεν έχει πει ποτέ σε σένα και που φυσικά τα μοιράστηκε με τα φιλαράκια. Τα δικά σας φιλαράκια, που τώρα έχουν βγάλει ένα πόρισμα για το ποιόν σου, το οποίο απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Ξέρεις, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αρέσκονται να είναι τα θύματα. Θα τους αναγνωρίσεις γιατί η κλασική παρουσίαση του εαυτού τους θα είναι πάντα ότι έχουν πληγωθεί πολύ κι από πολλούς. Είναι αυτά τα άτομα που σε όλους φέρθηκαν σπαθί, αλλά κανείς δεν εκτίμησε την ξηγημένη συμπεριφορά τους. Τώρα μπήκες κι εσύ στη λίστα των κακών ανθρώπων, που δεν εκτίμησαν όσα πήραν. Κι ας είναι τουλάχιστον προβοκατόρικο, οι άλλοι να ξέρουν μόνο τη μία πλευρά. Δε σου δώσανε ποτέ την ευκαιρία έστω ν’ απολογηθείς για τα λάθη σου ή ακόμα καλύτερα να πεις και τα στραβά του αλάνθαστου πρώην έρωτά σου. Ένοχος κύριοι, γιατί δεν έβγαλε τα της σχέσης στη φόρα. Γιατί δε ζήτησε οπαδούς.
Καλώς ή κακώς η παρέα θα πάει στην πλευρά του ενός ή στου άλλου, εκείνου του οποίου η ιστορία θα είναι πιο εύκολο να προκαλέσει τη συμπάθεια. Δεν μπορεί να κοπεί στα δύο. Ωστόσο, για να μη μείνει το παράπονο, ας προσπαθήσεις -κι ας χαθείτε τελικά- να μην υπάρχουν άνθρωποι που να σε κατηγορούν απλώς και μόνο επειδή είδαν τη μία πλευρά του νομίσματος. Όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Κανένας μας δεν είναι μόνο καλός ή μόνο κακός, όμως αν τόσο πολύ επιμείνουν να βγάλουν την ετυμηγορία τους καταδικάζοντάς σε, φύγε με το κεφάλι ψηλά κι ας μη βρεις ποτέ το δίκιο σου για το ποιος έφταιγε για τον χωρισμό. Τουλάχιστον εσύ θα ξέρεις ότι δεν είσαι το φίδι που η άλλη πλευρά παρουσιάζει. Είναι κι αυτό μια νίκη. Ηθική και καθόλου ευκαταφρόνητη.
Συντάκτης: Αλίκη Ζωγράφου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
