Ξέρεις τι κάνει έναν άντρα καλύτερο; Οι εμπειρίες του. Αυτά που έζησε στο παρελθόν και πλήρωσε ακριβά. Δε μιλάμε για τους σωστούς δρόμους που περπάτησε, αλλά για όλα αυτά τα λάθος μονοπάτια που πήρε κατά τη διάρκεια της ζωής του, ξέροντας από την αρχή πως θα έχουν άσχημη κατάληξη.
Το τι είναι λάθος όλοι λίγο πολύ το ξέρουμε. Από πιτσιρικάς ακούει διάφορα. «Μην πιάσεις τσιγάρο, κοίτα μην μπλέξεις με ναρκωτικά, πρόσεξε μη χωθείς στη νύχτα, μην κερατώσεις την κοπέλα σου, μην παίξεις πουστιές σε κανέναν» κι άλλα τέτοια. Κάτι σαν τις δέκα εντολές ένα πράγμα, αλλά σε πιο μοντέρνα έκδοση.
Έτσι περνούν τα χρόνια. Αναλώνεται σε καταστάσεις που ξέρει πως στην πραγματικότητα δε βγάζουν πουθενά. Βγαίνει, πίνει, τα σπάει σε γνωστά μαγαζιά, αποκτά παράλληλα κοινωνική αναγνώριση στους νυχτερινούς κύκλους. Γνωρίζει γκόμενες που για κάποιους θα γίνουν οι γυναίκες της ζωής τους αύριο, τις οποίες απατάει και πληγώνει. Λίγο αργότερα ερωτεύεται και πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα.
Δεν κολλάει όμως. Θα θρηνήσει κι έπειτα θα γεμίσει το χρόνο με ποτά, φίλους και νέες γυναίκες. Είναι δεδομένο πως οι επόμενες τρεις, τέσσερις που θα περάσουν θα είναι πασατέμπος για να περνάει η ώρα.
Όμως η καψούρα είναι κουφάλα και μπαμπέσα. Σου τη στήνει στο στενό και πυροβολεί εξ επαφής εκεί που δεν το περιμένεις. Ερωτεύεται και πάλι οπότε. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχει τίποτα να κρύψει.
Το να κάνεις το σωστό χωρίς στραβοπατήματα φαντάζει δύσκολο, το να μαθαίνεις από τα λάθη σου όμως είναι μοναδικό.
Κόβει λοιπόν τα παιχνίδια και δεν ψήνεται για άλλες ίντριγκες και δολοπλοκίες. Ανοίγει καθημερινά τα χαρτιά του και λέει ιστορίες από το παρελθόν. Όχι για να δειχτεί, ούτε για να του πουν μπράβο. Αυτά έχει ζήσει και φυσικό κι επόμενο είναι αυτά να μπορεί να διηγηθεί.
Σε αυτό το σημείο μπαίνεις εσύ μικρή μου Ραπουνζέλ. Εσύ που είσαι η καψούρα του κι αυτός ταυτόχρονα η δικιά σου. Θυμώνεις κάθε φορά που ξεκινάει να πει μια ιστορία, μουτρώνεις κι ανατριχιάζεις λες και λέει ιστορίες από την κρύπτη.
Είναι τόσο κακό να σου λέει ο άλλος τι έχει ζήσει; Παίρνεις βλέμμα χειρότερο από εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και κατακρίνεις τον παλιό του τρόπο ζωής. Τα μεθύσια του και τις μπαρότσαρκες. Σπάζεσαι ακόμα που δε σου φτάνουν τα δάχτυλα όλων των άκρων σου για να μετρήσεις τις πρώην του, λες και τον γνώρισες στο Άγιο Όρος και όχι στο Γκάζι.
Κουκλίτσα μου, όταν έμπλεκες μαζί του ήξερες τι παίρνεις και για να σε συγκλονίσω λίγο ακόμα, θα σου πω κάτι που μάλλον θα σε τρομάξει κι είναι πολύ πιθανό να σου έχει ξεφύγει. Κούμπωσε ένα Tavor, οπότε, χαλάρωσε και διάβασε με δική σου ευθύνη παρακάτω.
Ζούσε μια χαρά και πριν από σένα!
Δε σʾέβαλε στη ζωή του ούτε από απελπισία, ούτε ήρθες για να τον βγάλεις από τη μιζέρια. Έκανε σχέση μαζί σου από επιλογή και όχι από κάποια ανάγκη συντροφικότητας. Επειδή απάτησε στο παρελθόν δε σημαίνει πως θα κάνει το ίδιο και μαζί σου. Αν το είχε σκοπό δε θα σου μίλαγε ούτε για τις πρώην, ούτε για τις καφρίλες με τους κολλητούς. Θα το έπαιζε κύριος, θα σε πήγαινε για εσπρεσσάκια στο Κολωνάκι ίσα ίσα για να σου ρίξει στάχτη στα μάτια κι έπειτα θα έκανε τη δουλειά του ανενόχλητος, ενώ εσύ θα ζούσες το παραμύθι. Το ξέρει το παιχνίδι δε περίμενε εσένα να του το μάθεις.
Έπρεπε, δηλαδή, να κλειστεί σε μοναστήρι και να φορέσει ζώνη αγνότητας προτού σε γνωρίσει; Ή μήπως έδωσε κανέναν όρκο omerta και για να μιλήσει πρέπει να παίρνει, πρώτα, την άδεια σου;
Βγες από τη γυάλα της αμφιβολίας και της παράνοιας. Σταμάτα να τον αποδοκιμάδεις και δήθεν να προσβάλλεσαι κάθε φορά που πάει η συζήτηση προς τα εκεί, γιατί εδώ που τα λέμε κι εσένα στο Γκάζι σε γνώρισε. Σφηνάκια κατεβάζατε τη νύχτα εκείνη, δεν πίνατε τσάι στον πύργο του Άιφελ με το μικρό δαχτυλάκι σηκωμένο.
Να το πάρουμε και λίγο αλλιώς όμως; Μήπως όλο αυτό απορρέει από το ότι εσύ πρώτη έχεις τη φωλιά σου λερωμένη και δε θέλεις να αποκαλυφθεί κάτι, γι’αυτό και αλλάζεις κουβέντα συνέχεια;
Όπως και να’χει. Το παρελθόν του καθενός είναι ιερό και οφείλουμε να το σεβόμαστε γιατί μέσα από αυτό έχτισε το χαρακτήρα που τώρα θαυμάζεις.
Αν πάλι ενοχλείσαι τόσο πολύ και δεν το αντέχεις, σου έχω διάφορες λύσεις.
Χώρισε και πάρε γάτο. Αν δε βοηθάει ούτε αυτό, φόρα λευκή ρομπίτσα που κουμπώνει από πίσω κι όλο ευθεία για Δαφνί. Έχει κάτι μονόκλινα, άλλο να στο περιγράφω κι άλλο να τα δεις από κοντά.
Εμπρός λοιπόν για διακοπές διαρκείας.
Συντάκτης: Γιάννης Καλαμπούκας
