Ωραία που είναι όταν καλοκαιριάζει!
Βραδιάζει πιο αργά, ο καιρός ζεσταίνει, τα καφεδάκια μας τα απολαμβάνουμε πλέον κρύα κι είναι φυσικό κι επόμενο, απ’ όλα αυτά, οι γυναίκες να φορούν λιγότερα ρούχα. Περιποιούνται πιο πολύ τους εαυτούς τους και εννοείται πως δε γίνεται να περάσουν απαρατήρητες.
Θα την κοιτάξουμε και λίγο παραπάνω την απέναντι κοπέλα στο πεζοδρόμιο και γενικά έχουμε όλοι αυξημένη διάθεση για φλερτ εφόσον η λίμπιντο είναι σε έξαρση.
Δυστυχώς, όμως, την ίδια έξαρση που έχουμε εμείς, έχουν κι οι μαλάκες. Αναφέρομαι φυσικά σε όλα αυτά τα αποτυχημένα καμάκια που κυκλοφορούν στους δρόμους. Σε όλους αυτούς που πιστεύουν πως θα γαμήσουν τη σερβιτόρα αν αφήσουν τρία ευρώ πουρμπουάρ ή θα ρίξουν την απέναντι κοριτσοπαρέα στην καφετέρια, ακουμπώντας το Galaxy s6 στο τραπέζι.
Εντάξει, δεν είναι άσχημο να ελπίζεις και να κάνεις άπιαστα όνειρα. Τζάμπα είναι εξάλλου και δεν είμαι εγώ αυτός που θα στα στερήσω. Μέσα σε όλα αυτά μπορεί να ήθελες να γίνεις και gangsta οδηγός αγώνων, μιας και μεγάλωσες με «Fast & Furious». Να φοράς ιδρωμένο αμάνικο μπλουζάκι, λερωμένο από τα γράσα κι οι γκόμενες να γίνονται μούσκεμα με την πάρτη σου.
Βέβαια δεν τα κατάφερες, γιατί το σύστημα φταίει για όλα κι οι γονείς σου, φυσικά, που δεν είχαν αρκετά χρήματα να σπονσοράρουν την κάθε κουλαμάρα που ήθελες εσύ να κάνεις. Έτσι συμβιβάστηκες με ένα Punto, Saxo ή κάποιο άλλο οικονομικό σπορ όχημα. Ξαμολήθηκες στους δρόμους σαν τον Άϊρτον Σένα και κάνεις ειδικές το τετράγωνο. Όμως ακόμα κι αυτό κακό δεν είναι. Δε πάτησες και κανέναν (ακόμα).
Λοιπόν, το πραγματικό κακό ξεκινάει, όταν αποφασίζεις να κάνεις καμάκι μέσα από αυτό ρε τενεκέ!
Μα είναι δυνατόν το 2015 να υπάρχουν ακόμα τυπάδες, που όταν οδηγούν και βλέπουν μια ωραία κοπέλα στο δρόμο, το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό, είναι να κορνάρουν και να φωνάξουν «τι μανάρι είσαι εσύ;» Κι όμως είναι. Έπειτα θα καρφώσουν πρώτη και δευτέρα, πατώντας γκάζι με όλη τους τη δύναμη για να διανύσουν την εξωπραγματική απόσταση των είκοσι μέτρων. Τόσο δηλαδή όσο απέχει το επόμενο κόκκινο φανάρι από το σημείο εκκίνησης τους.
Μα, ρε γαμώτο, πραγματικά απορώ.
Ποιος σου τα μαθαίνει αυτά τα κόλπα; Από πού τις ξεσηκώνεις αυτές τις συμπεριφορές; Και το σημαντικότερο, ποιος σου είπε ότι πιάνουν; Προφανώς, σου εκμυστηρεύτηκε ο πατέρας σου, πως με αυτήν την τεχνική έριχνε τα γκομενάκια το ’70 και με τον ίδιο τρόπο έριξε και τη μάνα σου. Σίγουρα σου είπε και πως στην ηλικία μας, αυτός, τις είχε πέντε-πέντε και πως εμείς η νεολαία δεν έχουμε ιδέα από γυναίκες.
Αν κι εδώ που τα λέμε, δεν είναι απίθανο να έπεφταν κάποιες με αυτόν τον τρόπο τότε, μιας και κυκλοφορούσε ένα αμάξι στο Μενίδι και δύο ακόμα στη Λιοσίων. Τώρα αν θέλεις να έχεις την ίδια επιτυχία, τράβα πάρε ελικόπτερο γιατί αυτοκίνητο έχουν όλοι.
Δηλαδή τι περιμένεις, βρε σαλτιμπάγκε; Να ενθουσιαστεί από το ηχοσύστημα που βαράει Αργυρό, από την καγκούρικη αγριοφωνάρα σου και να τρέξει να γαντζωθεί στην εξάτμιση; Ή μήπως περιμένεις να σκεφτεί «Κοίτα έναν άντρακλα. Αν σταματήσει θα μπω στο αμάξι και θα του κάτσω χωρίς δεύτερη κουβέντα στο επόμενο σοκάκι».
Όχι μόνο δε χρίζεσαι εραστής έτσι, αλλά παίρνεις και το βαρυσήμαντο τίτλο του Ρομπέν της ασφάλτου. Δε γίνεσαι ρεζίλι μόνο σ’ αυτήν αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους που παρακολουθούν (καλή ώρα σ’ εμένα που μου έδωσες αφορμή να γράψω).
Σε φαντάζομαι, λοιπόν, να πετυχαίνεις στο διπλανό μαγαζί με ρούχα την κοπελιά που μόλις πριν δύο λεπτά της φώναζες μέσα από το αυτοκίνητο για τα εξωτερικά της χαρίσματα.. Κι αυτή να αρχίζει να σε δείχνει υποτιμητικά με το δάχτυλο στη φίλη της και να κρυφογελάει. Πάω στοίχημα πως το πουλί σου θα μικρύνει τόσο, που δε θα το βρίσκεις μετά, ούτε στο κατούρημα.
Θέλεις παλικάρι μου να κάνεις καμάκι; Κάν’ το σωστά τουλάχιστον. Σήκωσε χειρόφρενο στη μέση του δρόμου, γράψε τους υπόλοιπους και βγες έξω. Πες της πως έπαθες πλάκα μαζί της, ενώ όλη η ουρά από πίσω θα κορνάρει και θα σε μουντζώνει μανιωδώς. Έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να την εντυπωσιάσεις έτσι και γιατί όχι, να τη βάλεις στον πειρασμό να θέλει να σε γνωρίσει.
Διαφορετικά, αν δεν έχεις τα κότσια, βάλε μια ντουντούκα στην οροφή, από εκείνες που κοτσάρουνε στα ντάτσουν για να πουλάνε καρπούζια και ξεκίνα: «Εσύ εκεί στ’ αριστερά, έχεις κωλάρα. Εσύ κοπελιά, δίπλα στη γλάστρα, είσαι κορμί ατελείωτο. Εσύ, εκεί στο καρτοτηλέφωνο, όνειρο είσαι». Να ξέρουμε όλοι τουλάχιστον πως έχουμε να κάνουμε με κάποιον που ξέφυγε απ’ το Αττικό πάρκο και να γελάμε.
Βέβαια αν δεν σκοπεύεις να το αλλάξεις και δεν κατανοείς το κωμικοτραγικό της κατάστασης, υπάρχει κι η λύση που ανέφερα πιο πάνω. Ξεκίνα να μαζεύεις λεφτά για ελικόπτερο.
Εγγυώμαι 100% επιτυχία.
Συντάκτης: Γιάννης Καλαμπούκας
