«Μη φύγεις»

Ύστερα από καυγάδες, κλάματα, λέξεις που ίσως δεν έπρεπε ποτέ να είχαν ειπωθεί. Ύστερα από μια έκρηξη συναισθημάτων, μια λάβα, που απλώθηκε και έκαψε όποιο παρελθόν είχε απομείνει ως όμορφη ανάμνηση, ακούς «Μη φύγεις».

Ειπώνεται με τόση ειλικρίνεια, τόση αγάπη, τόση αθωότητα. Τόσο αγνά σου ψιθυρίζει το άτομο που κάποτε είχες ερωτευτεί. Που ακόμα αγαπάς, αλλά δεν είσαι σίγουρος εάν μπορεί να υπάρξει κάτι περισσότερο. Δεν ξέρεις εάν έχεις τις αντοχές να χτίσεις καινούργιες δροσερές στιγμές επάνω σε ένα κάστρο που φλέγεται. Αντηχεί αυτή η έκφραση στα αυτιά σου, σού χαϊδεύει τον εγωισμό και προσπαθεί να σε ρίξει. Προσπαθεί να σου αλλάξει γνώμη και να δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία. Ή μήπως είναι η εκατοστή;

Δε θες να φύγεις χωρίς κάποιος να σε αναγκάσει. Δεν έχεις το ψυχικό σθένος να γυρίσεις πλάτη. Θέλεις να ξεκολλήσουν τα χέρια σας και να πεις, ίσως για πρώτη φορά, «όχι» σε αυτήν την κατάσταση. Εκνευρίζεσαι κι όλα μέσα σου ουρλιάζουν. Καίγονται τα σωθικά σου κι έρχεται ο έρωτας, να σου ψιθυρίσει «Μη φύγεις». Δεν είσαι σίγουρος εάν αυτή η έκφραση σου προκαλεί τύψεις ή απλώς ξενέρα.

Από τη μια, χρειάζεται να προσπαθούμε για τις σχέσεις που μέσα μας ξέρουμε ότι αξίζουν. Πως αρκεί ο άλλος να αγγίξει απλώς το χέρι μας και να γυρίσουμε αμέσως πίσω στην αγκαλιά του. Να ανακουφιστούμε που δε χρειάζεται να αφήσουμε πίσω όσα μας κρατούν. Να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, γιατί όλοι κάνουμε λάθη και ίσως να ήταν μια στιγμής αδυναμίας που μας έφτασε στο σημείο να φύγουμε από τη σχέση μας. Από την άλλη, όμως, γιατί πάντα να γυρνάμε πίσω με την κίνηση ενός δακτύλου;

Προσπαθείς, να πείσεις τον εαυτό σου να βάλει τις μαύρες παρωπίδες και πως όλα είναι καλά. Πως απλά είναι μια δύσκολη μέρα και πως μιλάει η κούραση πάνω στην ένταση του καυγά. Φοβάσαι πως εάν πάρεις την απόφαση να φύγεις, τότε θα το μετανιώσεις. Κι ύστερα θα είναι αργά. Όταν όμως έχει πια ξεχειλίσει το ποτήρι κι έχεις εξαντλήσει κάθε πιθανή δικαιολογία, πρέπει να παρθεί εκείνη η απόφαση. Να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να πνίξεις τη συνήθεια. Να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και να ανοίξεις δρόμους για το αύριο.

Δεν είσαι σίγουρος αν ο άλλος εννοεί που σε παρακαλάει. Σκέφτεσαι πως είναι άλλο ένα παιχνίδι του μυαλού και του συντρόφου σου. Μια ταινία δίχως τέλος, που εξαντλεί όλες τις πιθανές μορφές ενός επιλόγου, κάνοντάς σε να τριγυρνάς, χαμένος στον έρωτά σας. Ένας έρωτας που κάποτε φάνταζε το πιο όμορφο παραμύθι. Όμως, κατάλαβες, πως τα παραμύθια είναι για τα παιδιά και τους καψούρηδες. Ο ερωτευμένος είναι φτιαγμένος για λογοτεχνικά μυθιστορήματα.

Τώρα προσπαθείς, να γράψεις μια νουβέλα με τίτλο «Μη φύγεις». Ο τρόπος, που ο άλλος το λέει σε κάνει να δημιουργείς νέα συναισθήματα. Νιώθεις ευάλωτος και πως μπορεί να σου αντιστρέψει την κατεύθυνση της τελικής επιλογής. Ωστόσο, ο έρωτάς σας έχει γδαρθεί. Τα κομμάτια που προσπαθείς να μαζέψεις έχουν σκορπίσει και κάποια έχουν κιόλας χαθεί.

Εκπλήσσεσαι από τη συναισθηματική φόρτιση αυτής της έκφρασης. Θες να τα αφήσεις όλα πίσω και να μείνεις. Θεωρείς πως μπορείς να δώσεις μια τελική συγχώρεση. Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα να δώσεις το τέλος της νουβέλας; Κι αν ναι, θα είναι ένα αποχαιρετιστήριο φιλί, μια αμφιταλαντευόμενη νύχτα ή ένα κρύο αντίο; Η ζεστασιά της φωνής που σπάει σου θυμίζει όσα έχετε περάσει και προπάντων το λόγο που φτάσατε σε αυτό το σημείο. Μπορείς να φύγεις από αυτήν την κατάσταση και να αρχίσεις να γράφεις μια νέα ιστορία.

Ποιος άραγε ξέρει ποτέ το τέλος; Είτε φύγεις, είτε μείνεις εσύ είσαι ο δημιουργός του δικού σου βιβλίου. Το ποιον θα διαλέξεις για συμπρωταγωνιστή ίσως είναι ένα μυστήριο. Ίσως κιόλας τη στιγμή που μιλάμε κάποιος να γράφει το όνομά σου στον δικό του πρόλογο.