Ένα ποτό με το παρελθόν

Η νύχτα είναι δροσερή. Περιμένεις έξω απ’ το μπαρ, κοιτώντας κάθε δύο δευτερόλεπτα το κινητό σου. Έχετε να ιδωθείτε πολύ καιρό. Απ’ τη μία, δεν έχεις ιδέα πώς θα αντιδράσεις όταν αντικρίσεις την αποψινή συντροφιά σου. Απ’ την άλλη, δεν τρέμεις κιόλας.

Έχεις απορροφηθεί τόσο στο κινητό σου που ξαφνιάζεσαι όταν σου σκουντάει τον ώμο. Σου χαμογελά και κάνεις rewind. Στο πρώτο σας ραντεβού, την αυθεντική πρώτη σας συνάντηση. Το ξανασκέφτεσαι για δευτερόλεπτα, αν είναι όντως καλή ιδέα να βρεθείς σ’ ένα χώρο παρέα με αλκοόλ κι έναν παλιό έρωτα. Δε λέτε πολλά, μπαίνετε βιαστικά στο μαγαζί.

Τα πρώτα λεπτά είναι πιο αμήχανα κι από αμάξι που δεν παίρνει μπρος ενώ έχεις γκομενάκι δίπλα σου. Ο σερβιτόρος σπάει τον πάγο και σκέφτεσαι πως μετά την πρώτη γουλιά θα αισθάνεσαι πιο άνετα. Πιο ευάλωτα ίσως. Δεν μπορείς με σιγουριά να απαντήσεις αν αυτό είναι καλό. Διάφορα σενάρια παίζουν κρεμάλα στο μυαλό σου, όμως γνωρίζεις τον λόγο που είσαι απόψε εδώ. Για να περάσεις καλά. Για να μιλήσεις με έναν άνθρωπο που, κατά βάθος, σε ξέρει καλύτερα από όλους κι είναι ο μόνος, που ό,τι και να πεις, θα σε καταλάβει. Ακόμα κι αν πριν πολύ καιρό δεν μπορούσες να καταλάβεις τι πήγαινε λάθος στη σχέση σας.

Είναι πολύ περίεργο να παριστάνεις πως είστε απλοί γνωστοί. Αποφεύγεις μονίμως τη ματιά του άλλου, γιατί ξέρεις πως αν του επιτρέψεις να σε κοιτάξει, θα ξεγυμνωθείς. Τα βλέμματά σας, που άλλοτε μιλούσαν από μόνα τους, τώρα περιμένουν τα χείλη να πάρουν την πρωτοβουλία. Ξέρετε κι οι δύο πως δε βρίσκεστε εδώ πέρα για επανασύνδεση. Οι καταστάσεις ήρθαν έτσι που νιώσατε την ανάγκη να μοιραστείτε μία έξοδο, λίγο οινόπνευμα και μερικές αλήθειες. Θα ‘ναι το μυστικό σας.

Η συζήτηση χτίζεται και σιγά-σιγά αναζωπυρώνεται εκείνη η παλιά οικειότητα. Δεν ήταν τόσο δύσκολο τελικά, σκέφτεσαι. Παρατηρείς πόσα πράγματα έχουν αλλάξει κι άλλα τόσα που έχουν μείνει ανέγγιχτα. Σου μιλάει για καταστάσεις στις οποίες κάποτε ήσουν μέρος τους, όμως δε σε στενοχωρεί. Νιώθεις περηφάνια για όσα σου λέει κι εντυπωσιάζεσαι από τις αλλαγές που έχει φέρει στη ζωή του ο κάποτε άνθρωπός σου. Του θυμίζεις μια αστεία ανάμνησή σας και κοιταζόσαστε συνειδητοποιώντας πόσο όμορφα είχατε περάσει.

Ακούς κι ακούει με προσοχή όσα λέτε ο ένας στον άλλον, χωρίς να φοβάστε πια να κοιταζόσαστε στα μάτια. Δεν έχετε κάτι να κρύψετε. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που ξέρει τις αδυναμίες και τα μυστικά σου είναι αυτός που κάθεται τώρα απέναντί σου. Παραπονιέσαι για δικά σου προβλήματα και με τον ίδιο τρόπο όπως τότε σε καθησυχάζει και σου δίνει δύναμη. Αναρωτιέσαι αν αυτή η στοργική στάση είναι εκείνο που σου έχει λείψει πιο πολύ ή εκείνο που θα ήθελες να αποφύγεις σε μελλοντικές σχέσεις για να μη σου θυμίζει το δικό του πρόσωπο.

Και τότε πετάει τον άσσο και σε ρωτάει αν παίζει κάτι στη ζωή σου αυτήν την περίοδο. Τούτη η ρημάδα η ερώτηση που δεν είχες σκοπό να την κάνεις κι είχες ξεχάσει ότι μπορεί να γίνει η αναφορά της. Δεν είσαι σίγουρος αν μπορείς να μιλήσεις ειλικρινά, διότι ύστερα θα ‘ρθει η σειρά του και δεν ήρθες απόψε εδώ για να μάθεις αυτό. Απορείς με την άνεσή του άλλου να γίνει τόσο αδιάκριτος, γνωρίζοντας ποιοι είστε και τι έχετε περάσει. Ποτέ κανείς δεν έκανε αυτήν την ερώτηση απλώς για να περάσει η ώρα.

Κανείς σας δεν τολμάει να μιλήσει για την τότε σχέση σας. Η κατάσταση θα γίνει πιο άβολη. Ενώ είστε πρώην, ταυτόχρονα νιώθετε πως ξαναγνωρίζεστε. Όχι απ’ την αρχή αλλά από ένα τέλος. Επιλέξατε να βρεθείτε για ένα ποτό. Να συζητήσετε, να γελάσετε και να αναπολήσετε. Τίποτα άλλο. Ο καθένας έχει πάρει τον δρόμο του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως απαγορεύεται να διασταυρώνονται οι διαδρομές σας.

Σκέφτεσαι αν πρέπει να πάρεις δεύτερο ποτό. Το ραντεβού σου δε διστάζει πάντως. Η νύχτα εξελίσσεται όπως κανείς σας δε φαντάστηκε. Ωστόσο γνωρίζετε κι οι δυο το τέλος της.

Θα πληρώσει ο καθένας το ποτό του κι οι δρόμοι θα χωρίσουν με μια απλή καληνύχτα κι ένα ειλικρινές «Χάρηκα που σε είδα».