Η σημασία του decluttering σε φορτωμένη ζωή και σπίτι

Οι ευεργετικές ιδιότητες του ξεκαθαρίσματος ή decclutering σχετίζονται βαθύτατα με την ψυχολογία και τη συμπεριφορά μας. Κατά καιρούς έχουμε την ανάγκη να αλλάξουμε ορισμένα πράγματα, να γίνουμε πιο παραγωγικοί ή ακόμη να ανακαλύψουμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας. Έτσι με τη χρήση του ξεκαθαρίσματος ως μέσου εκτόνωσης φέρνουμε την αλλαγή που αποζητούμε –είτε μικρή είτε μεγάλη– και ανανεωνόμαστε, από έξω προς τα μέσα.

Ο χώρος που διαμένουμε καταρτίζεται από κομματάκια της προσωπικότητάς μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ωρίμανσής μας. Σε όλες τις γωνιές δεσπόζουν στιγμές του παρελθόντος μέσα στο χαοτικό παρόν μας, όσο εμείς αγχωνόμαστε για το μέλλον. Κρύβουν τα μυστικά, που μάς έκαναν τον άνθρωπο που είμαστε σήμερα και πολλές φορές δε θέλουμε να τα αποχωριστούμε. Είναι σημαντικό να ξεχωρίζουμε με προσοχή όλα εκείνα που δε χρειαζόμαστε πια. Αρκεί να αναγνωρίζουμε τι συναισθήματα μάς γεννούν οι όποιες αναμνήσεις κι αν έχουν μια θέση στη ζωή μας. Γεγονότα, που όταν θυμόμαστε μάς πονούν υπήρξαν για να μάς δώσουν ένα μάθημα, όχι για να διακοσμούν το χώρο μας.

Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στο σπιτικό μας ή το δωμάτιό μας, λέει πολλά για εμάς, όσο κι ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε. Ένα δωμάτιο που έχεις ξεχάσει τι χρώμα έχουν οι τοίχοι, μια βιβλιοθήκη σκονισμένη και γεμάτη πράγματα και βιβλία ή μια ντουλάπα μπουκωμένη φανερώνουν έναν ψυχισμό αναποφάσιστο, συμβιβασμένο κι αναβλητικό. Η προσκόλλησή μας στο παρελθόν, μπορεί να εξηγηθεί μέσα από την ανάγκη μας να κρατάμε αντικείμενα, που υπομένουν χρόνια στο ράφι μας, δίχως να τα χρησιμοποιούμε. Πολλοί από εμάς κρατάμε πράγματα με το σκεπτικό πως «κάπου μπορεί να χρειαστεί». Μεγαλώνοντας όμως, μαθαίνουμε να αποβάλλουμε οτιδήποτε δε μάς είναι χρήσιμο στην προκειμένη φάση. Έτσι κι αλλιώς, αν ήταν όντως χρήσιμο για εμάς θα το είχαμε ήδη χρησιμοποιήσει. Πετάμε αντικείμενα, που δεν έχουν πια κάποια συναισθηματική αξία για εμάς, όσο κι αν λυπόμαστε κατά βάθος.

Πολλά αντικείμενα έχουν τη μαγική ιδιότητα να μας μεταφέρουν αρνητική ενέργεια και η απαλλαγή από αυτά, δίνει νέα πνοή στο χώρο μας. Δοκίμασε να πετάς πράγματα στον κάδο της γειτονιάς σου κι όχι του σπιτιού σου. Έτσι τα απομακρύνεις τελείως από το χώρο σου και δεν αφήνεις ίχνος που να σου τα θυμίζουν. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε παλιά ερωτικά γράμματα, δώρα πρώην φίλων ή συντρόφων, αλλά και στην χαρτούρα, που δε μάς χρησιμεύει πια, σε εκείνο το μισοσπασμένο διακοσμητικό, που λυπάσαι να πετάξεις αλλά έχει αχρηστέψει ή σε εκείνον το τελειωμένο στιλό, που σε είχε συντροφέψει στα φοιτητικά σου χρόνια και δε θέλεις να τον αποχωριστείς.

Ξεκαθαρίσματα όμως δεν κάνουμε μόνο στο σπίτι μας, αλλά και στην ίδια μας τη ζωή. Συντονίζοντας τις ανάγκες μας σε μια άνετη ή δύσκολη περίοδο, που τυχαίνει να διανύουμε, μαθαίνουμε να επιλέγουμε κι όχι να υπομένουμε. Αποχωριζόμαστε ανθρώπους που έχουν κατασταλάξει δίπλα μας, δίχως λόγο κι αιτία, ανθρώπους που μάς μεταφέρουν αρνητική ενέργεια ή απλώς δεν ταιριάζουμε με την αύρα τους. Φεύγουμε από εκείνη τη δουλειά που μάς καταστρέφει και κάνουμε εκείνο το μεγάλο βήμα που φοβόμασταν. Όπως ακριβώς προσκολλάμε στη μηδαμινή αξία αντικειμένων, έτσι υπομένουμε ανθρώπους και καταστάσεις, που στο τέλος της ημέρας ό,τι είχαμε να δώσουμε και να μάς δώσουν τελείωσε. Κάνοντας ένα decclutering και στις σχέσεις μας, αναγνωρίζουμε ποιος αξίζει να μείνει, ποιος μάς προκαλεί δυσφορία και ποιους από εκείνους, που τους κρατάμε με το ζόρι πρέπει να φύγουν.

Δεν το κατανοούμε συνειδητά, αλλά όταν υπάρχει ακαταστασία σημαίνει ότι παρόμοια ακατάστατο είναι και το μυαλό μας. Όσο πιο χαοτικό είναι το περιβάλλον μας  και το νοητικό– τόσο πιο λίγος χώρος υπάρχει για επίλυση νέων ζητημάτων ή την απόλαυση στιγμών. Καθώς αυτά είναι αλληλένδετα, τακτοποιώντας το ένα προσαρμόζεται σιγά σιγά και το άλλο. Όταν όλα τα πράγματα βρίσκονται σε θέσεις που μπορείς να τα παρατηρείς, με τον ίδιο τρόπο οι σκέψεις στο μυαλό σου είναι αρχειοθετημένες κι η πρόσβασή τους σε αυτές ευκολότερη. Έχεις χτίσει μια γέφυρα ανάμεσα στο υποσυνείδητο και το συνειδητό σου, ώστε οι απαντήσεις στα ερωτήματα που θέλεις να λαμβάνονται με περισσότερη σιγουριά.

Ο ιδιωτικός σου χώρος (και χρόνος) χρειάζεται να απαρτίζεται από αντικείμενα κι ανθρώπους που σε εκφράζουν και σε γεμίζουν αντίστοιχα. Η ακαταστασία του χώρου και του μυαλού είναι ικανή να σε μπλοκάρει και να σου δημιουργήσει πρόβλημα στο ίδιο σου το πρόβλημα. Αντιθέτως, με το ξεκαθάρισμα νιώθεις να αδειάζεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μένεις κενός. Δίνεις χώρο κυριολεκτικά και μεταφορικά σε νέα πράγματα, άτομα και εμπειρίες. Φεύγει ένα βάρος από πάνω σου και παίρνεις ανάσα. Δεν υπάρχει λόγος να σε βασανίζουν ζητήματ που έχεις λύσει. Η ζωή σε φέρνει αντιμέτωπο με νέες καταστάσεις και πρέπει να είσαι εκεί για να τις διευθετήσεις.

Όπως ακριβώς δίνουμε ζωή στα αντικείμενά μας, έτσι ακριβώς χάνουμε τη δική μας. Δεν είναι τυχαίο, που τα «λίγα» φέρνουν χαρά, αφού αναγνωρίζουμε όλα όσα έχουμε πραγματικά ανάγκη και μαθαίνουμε να εκτιμάμε. Σήμερα είσαι η εξέλιξη εκείνου του ατόμου που βλέπεις στην φωτογραφία που ξέθαψες. Την κοιτάς και νοσταλγείς. Σχηματίζεται ένα αγνό χαμόγελο, που σού υπενθυμίζει πως τώρα είσαι εκεί που πρέπει να βρίσκεσαι. Το ξεκαθάρισμα τακτοποιεί την ψυχή μας. Δεν αποτελεί δρόμο προς μια πιο «χαρούμενη» ζωή, αλλά σίγουρα μια πιο ισορροπημένη. Μαθαίνουμε να κοιτάμε μπροστά μας, όλα αυτά που ορίζουν τις επιλογές μας και δίνουν νόημα στην καθημερινότητά μας.