Όταν ερωτευόμαστε, λάμπουμε διαφορετικά. Σκεφτόμαστε διαφορετικά και γελάμε λίγο πιο αληθινά. Γινόμαστε πιο αισιόδοξοι και ξυπνάμε τη Δευτέρα με πιο πολλή όρεξη. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, ζωντανεύουμε και κάθε αγγαρεία φαντάζει λιγότερο οδυνηρή. Οι σκοτούρες λύνονται, το άγχος ελαττώνεται και οι απαντήσεις στα προβλήματά μας είναι ξεκάθαρες. Όταν ερωτευόμαστε, είμαστε πιο πολύ εμείς γιατί τα πάντα γίνονται πιο απλά μέσα από την πολυπλοκότητά τους.
Ο έρωτας είναι συνώνυμο της υπερβολής. Τα συναισθήματα που γεννά δεν έχουν λογική, κι αν έχουν λίγη, υπερβαίνουν κι αυτά την ουσία τους. Ο καθένας το χρειάζεται αυτό στη ζωή του. Μία μικρή ή μεγάλη δόση έρωτα για να ξεδώσει, να απαλλαγεί από τα βάρη της καθημερινότητας και να κάνει μια φορά αυτό που θέλει εκείνος, γιατί όταν ερωτευόμαστε είμαστε αυθόρμητοι, μάς νοιάζει πολύ λιγότερο για το τι θα πουν οι άλλοι και παίρνουμε αποφάσεις για εμάς. Ακόμη κι αν ύστερα αποβούν «μοιραίες». Ωστόσο όπως κι αν επιλέγει ο καθένας να πράττει, ποτέ δε μετανιώνει για αυτό.
Αναπάντεχα ερχόμενος ο έρωτας σε συναντά για να σε ξεγυμνώσει, να «σπάσει» το φαινομενικό σου καβούκι και να αναδείξει τον πραγματικό σου εαυτό ή κι ακόμη να ξεδιπλώσει άγνωστες για εσένα πτυχές σου. Γίνεσαι ευάλωτος, ανυπόμονος κι έντονος. Έρχεται όταν νιώθει πως χρειάζεσαι μια αλλαγή, όταν πρέπει να αλλάξεις ριζικά κάποιες καταστάσεις για τις οποίες φοβόσουν, να πράξεις. Σε βοηθάει, να αποδεχτείς εσένα με όλα τα ελαττώματα και τα προτερήματά σου. Αντιμέτωπος με τις ανασφάλειές σου, μαθαίνεις να τις τιθασεύεις και να βλέπεις τα πράγματα με μια άλλη ματιά, περπατώντας προς ένα νέο μονοπάτι. «Εγώ είμαι αυτός;», αναρωτιέσαι. Είσαι και αυτός. Η υπερβολή μερικές φορές μάς τρομάζει και αμέσως μαζευόμαστε, είναι μια εκδήλωση με την οποία δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι, αλλά μάς διδάσκει να ελέγχουμε τα όριά μας ή να ζούμε τη ζωή όπως της αξίζει. Τολμηρά.
Αυτό το θεϊκό παιχνίδι μεταξύ δυο ανθρώπων, που ποτέ μας δε θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε την προέλευσή του κρύβει όλη του τη δύναμη σε μια ματιά. Τόσο απλά, τόσο δυνατά. Μια όμορφη άποψη λέει πως ψάχνουμε εκείνον, που μάς θυμίζει τον άνθρωπο που αντικρίσαμε όταν γεννηθήκαμε. Ίσως από εκεί να ξεκινάει το ταξίδι της αναζήτησης, της υπέρβασης και της δύναμης, που μάς ελκύει σε ένα «τυχαίο» πρόσωπο. Η ανάγκη του ανθρώπου για ολοκλήρωση και συνύπαρξη θα λέγαμε, πως είναι η αιτία της ύπαρξής του. Με έναν άνθρωπο ενώνεσαι ψυχικά, πνευματικά και σωματικά, επιλέγετε ο ένας τον άλλον να συμβαδίσετε κι αυτό από μόνο του είναι κάτι μαγικό κι όχι λογικό. Δίχως να πείτε κουβέντα, έχετε πει τα πάντα.
Δεν αναφερόμαστε πάντοτε στον κεραυνοβόλο έρωτα, αλλά και σε όψεις του που ξεδιπλώνονται αργά και σταθερά φτάνοντας στην ύψιστη εμβέλειά τους. Μαθαίνοντας έναν άνθρωπο, ερωτεύεσαι όλο και πιο πολύ εκείνον και τον εαυτό σου όταν είστε μαζί. Πόσο όμορφο είναι ένας και μόνο ένας άνθρωπος, να σε πηγαίνει τόσο ψηλά; Φυσικά ο έρωτας δε φέρνει μονάχα θετικά συναισθήματα, αλλά και αρνητικά. Όπως ακριβώς υπερβάλλει με τα μεν, έτσι μάς ταλαιπωρεί και με τα δε. Εφόσον όλα είναι μεγεθυμένα, εύλογα θα υπάρχουν στιγμές κατάπτωσης, απογοήτευσης και αγανάκτησης. Αυτό όμως, δε σταματά έναν ερωτευμένο από το να προσπαθεί. Ακόμη και στις δυσκολίες φαίνεται πόσο πολύ έχει ανάγκη τον άλλον.
Η επιστήμη έχει αποπειραθεί πολλές φορές να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα, που περιτριγυρίζουν την κατάσταση του έρωτα, μελετώντας άλλοτε τις αντιδράσεις ουσιών στον εγκέφαλό μας κι άλλοτε εφαρμόζοντας πειραματικές ασκήσεις σε άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους. Η σεξουαλική επαφή είναι κάτι, που θα μπορούμε εύκολα να το συνδέσουμε με τον έρωτα, αφού η σωματική έλξη –ξεκινώντας από το πρώτο φιλί– είναι εκείνη, που οδηγεί δυο ανθρώπους να αναπτύξουν συναισθήματα. Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός του Έρωτα αφήνει στην άκρη όποια λογική προσπαθεί να τον εξηγήσει, τρεφόμενος από το μυστήριο, που υπάρχει γύρω από το όνομά του.
Κάθε φορά είναι κάτι πρωτόγνωρο, όσες φορές κι αν έχουμε νιώσει τον έρωτα. Αυτό είναι και το ωραίο, γιατί κάθε άνθρωπος ξυπνάει μέσα μας κάτι διαφορετικό. Κάθε φορά η εμπειρία είναι μοναδική και κατέχει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο βιβλίο μας. Άλλος σε προτρέπει να κάνεις λάθη, άλλος να ξεπεράσεις τα όριά σου, άλλος σου μαθαίνει να λες «όχι». Αναγνωρίζεις τι αξίζει για εσένα και όσο πιο πολλές φορές έχεις «πέσει» στην παγίδα του έρωτα, άλλες τόσες είσαι πιο έμπειρος και σίγουρος για τον εαυτό σου για τις επόμενες δοκιμασίες. Πόσο σίγουρος όμως να είσαι στον έρωτα; Αυτή είναι και η τσαχπινιά του.
Όπως έχει πει ο Marcel Proust, «o έρωτας είναι ένα χτυπητό παράδειγμα για το πόσο μικρή σημασία έχει για εμάς η πραγματικότητα». Διόλου σκεφτόμαστε συνέπειες και αυτό είναι ένα μάθημα, που θα μπορούσαμε να εφαρμόζουμε γενικότερα στη ζωή μας. Υπερβαίνοντας τον εαυτό μας, ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στην αλήθεια μας. Μέσα από το χάος των συναισθημάτων βρίσκουμε τη γαλήνη μας. Την προσφέρουμε απλόχερα και την αναγεννάμε μέρα με τη μέρα. Υπέρβαση· αυτό είναι ο έρωτας και δεν τσιγκουνεύεται ποτέ του.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αγγελική Τσιγαρά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
