Όλοι ψάχνουμε κάποιον να μας θέλει

Αν δεν έχεις λίγο τσαγανό, πώς να μπεις στο πεδίο μάχης του έρωτα; Πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Απαιτεί δυναμικό χαρακτήρα και τόλμη ενός ήρωα. Θα κληθείς ν’ αντιμετωπίσεις εμπόδια, να επιμένεις στην άρνηση και να αποδείξεις ότι αξίζεις. Πρωτίστως όμως, πρέπει να είσαι σίγουρος για εσένα και πως είσαι σε θέση να υπερνικήσεις όλα αυτά που φέρνει μαζί του αυτό το συναίσθημα, που έχει καταδικάσει τόσες ψυχές.

Άλλοι δεν το καταλαβαίνουν καν, γιατί λένε ότι το ‘χουν. Άλλοι, πάλι, το βλέπουν σαν έπαρση. Όμως όταν λείπει η σιγουριά κι η αυτοπεποίθηση, απουσιάζει κι η πίστη στον εαυτό μας, πως ίσως, κάπου κάποιος μας γουστάρει. Μπαίνει ένα εμπόδιο ανάμεσα σ’ εμάς και σε οποιονδήποτε άνθρωπο που μας ελκύει και δε μας αφήνει να απολαύσουμε τον έρωτα. Φοβόμαστε να ανοιχτούμε, να παραφερθούμε και να ξεγυμνωθούμε μπροστά στον άλλον μην και μας κρίνει. Να σου πω ένα μυστικό όμως; Αυτό είναι που αρέσει στον άλλον. Γιατί η σιγουριά σου στη ζωή υποδηλώνει σιγουριά και σε άλλους τομείς.

Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί πώς γίνεται εκείνος που κοιτάμε να μας κοιτάει κι εκείνος; Αυτή η στιγμή που υποβιβάζουμε τόσο πολύ τον εαυτό μας και νιώθουμε τόσο ανάξιοι να σταθούμε δίπλα στον άλλον είναι ο λόγος που αποτυγχάνουμε στον έρωτα. Αν άλλαζε όλη η νοοτροπία κι ο τρόπος που σκεφτόμαστε τότε θα συνειδητοποιούσαμε πόσο πολύ αξίζουμε και ταιριάζουμε σ’ αυτό το πεδίο μάχης. Θα χτυπούσαμε το κεφάλι μας που τόσο καιρό μέναμε άπραγοι και κλεισμένοι στο κλουβάκι μας περιμένοντας κάποιον να πιαστεί από την αδυναμία και την ρηχότητά μας και να μας ανεβάσει στη δική του επιφάνεια. Αλλά όλα αυτά είναι ουτοπίες, ε;

Τέλος πια. Ως εδώ αυτή η μίζερη στάση, η αδυναμία χαρακτήρος κι αυτή η απουσία πίστης στον εαυτό μας. Ο έρωτας δεν παίρνει από αυτά. Θέλει πείσμα κι όρεξη. Θέλει όλη την καλή μας διάθεση για να διεκδικήσουμε εκείνο που θέλουμε να μας ανήκει. Θέλει γερό στομάχι και μια καρδιά που μπορεί να αντέξει πολλά. Ο άλλος πρέπει να νιώθει παραδομένος και γοητευμένος. Πρέπει, να βλέπει στα μάτια σου φλόγες κι ένα χαμόγελο που τυφλώνει τ’ αστέρια.

Όλοι ψάχνουμε κάποιον να μας θέλει. Κι εκείνος ψάχνει εμάς. Μέσα σε αυτό το πλήθος ανθρώπων, που γνωρίζουμε κι ερωτευόμαστε ξεδιπλώνουμε πτυχές μας και μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Ο καθένας μας είναι τελείως διαφορετικός και δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές και θέληση. Πολλές φορές συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο, γιατί βαριόμαστε, φοβόμαστε, αρνούμαστε, να παλέψουμε για κάτι που αξίζει πραγματικά και θα μας αλλάξει τα φώτα. Όλοι έχουμε ερωτευτεί κι όλοι έχουμε πάρει κάποιο ρίσκο. Κι αυτό κατά βάθος δείχνει πως εκείνα τα δευτερόλεπτα νιώσαμε πιο σίγουροι για εμάς. Κι αυτό είναι ντε φάκτο.

Θέλει τόλμη να πάρεις κάποιο ρίσκο που να φοβάσαι πως θα αποτύχει. Εκεί κρύβεται όμως η μαγεία. Να ξέρεις πως τόλμησες και πως ξεπέρασες κι άφησες πίσω ένα κομμάτι του εαυτού σου που σε κρατούσε μακριά από την ευτυχία. Να προχωράς με το κεφάλι ψηλά και να ξέρεις πως άξιζε ό, τι έκανες. Κι έτσι είναι που σιγά-σιγά η αυτοπεποίθηση αυξάνεται κι ωριμάζει. Μέσα από τις εμπειρίες ο άνθρωπος τονώνεται και σε μια νέα κατάσταση έχει μια άνεση να ελιχθεί και να πειραματιστεί.

Ο άλλος χρειάζεται να έχει δίπλα του έναν άνθρωπο που είναι σίγουρος για τον εαυτό του. Που όταν κάπου θα έχει κολλήσει εσύ θα είσαι εκεί να τον βοηθήσεις να ξεθολώσει. Που συνοδοιπόροι στη ζωή θα μαθαίνετε και δε θα αφήνετε τη σχέση σας να κρέμεται από μια κοινή, ρηχή πραγματικότητα που δεν προσφέρει τίποτα ο ένας στον άλλον. Αυτό που θα ερωτευτεί σε σένα είναι το πώς και πόσο πάλεψες για να είσαι μαζί του, διότι πίστευες σε εκείνο που έβλεπες κι ήθελες να το κάνεις δικό σου. Και με έναν μαγικό τρόπο, το κατάφερες. Γιατί πίστεψες σε σένα και στη δύναμη που έχει ο δικός σου έρωτας για εκείνο το άτομο. Ας είμαστε τουλάχιστον λίγο υπερόπτες στον έρωτα ποτέ δεν έκανε κακό σε κανέναν.

Η αυτοπεποίθηση αναβλύζει από μέσα μας και μας δείχνει πιο όμορφους. Ο τρόπος, που χρησιμοποιούμε τα λόγια είναι το εργαλείο μας και η ενέργεια που ξεχειλίζει είναι εκείνη που θα τραβήξει τον άλλον να μας παρατηρήσει μέσα σε ένα πλήθος ανθρώπων. Ποτέ και κανείς δε νίκησε δειλά και φοβισμένα. Στη μάχη του έρωτα δε νικάει ο καλύτερος, αλλά ο πιο σίγουρος.