Tα «στοιχειωμένα» μέρη που εξερευνούσαμε ως παιδιά

Με το παρεάκι μας ζούμε τις καλύτερες στιγμές. Είναι εκείνες οι αυθόρμητες αποφάσεις, που μάς ενθουσιάζουν κι αλλάζουν σε δευτερόλεπτα την ψυχολογία μας. Αρκεί μονάχα ένα τρελό μυαλό για να ρίξει την ιδέα. Άλλοι αποφασίζουν μια εξόρμηση σε βουνό, άλλοι στην παραλία κι άλλοι σε κάποιο ψηλό σημείο με θέα όλη την πόλη. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι, που επιλέγουν την εξερεύνηση κάποιου «στοιχειωμένου» μέρους. Θρύλοι και μύθοι το περιτριγυρίζουν και μαζί με την παρέα είσαι έτοιμος, να έρθεις αντιμέτωπος με ό,τι κρύβεται στις σκοτεινές γωνίες – πέρα από ιστούς κι αράχνες.

Οι περιπέτειες αυτού του είδους τονώνουν το ομαδικό πνεύμα και δίνουν μια αίσθηση κινηματογραφικής ταινίας. Βλέπουμε όλα τα horror, που εκτυλίσσονται σε κάποιο στοιχειωμένο σπίτι, που κάποτε ένα παιδάκι δαιμονίστηκε, και σαν να το ζητάει η ψυχή μας να τα «κάνουμε» κι εμείς πάνω μας. Εφοδιάζεστε με φακούς, με κατάλληλα ρούχα και μπίρες. Ξεκινάτε όλοι μαζί το «ταξίδι» προς το άγνωστο και μιλάτε για περιστατικά του παρελθόντος. Ανοίγετε και τη βικιπαίδεια, άμα λάχει, για να ξέρετε και τι σας περιμένει. Μην πιάσεις το φάντασμα σε ακατάλληλη ώρα!

Πολλά μέρη υπάρχουν με τα οποία θα μπορούσες να αλλάξεις λίγο τις διασκεδαστικές βραδιές με τους φίλους σου. Η σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη και το Σανατόριο της Πάρνηθας είναι δύο πολύ γνωστές τοποθεσίες, που θα σού προκαλέσουν ανατριχίλα και θα τονώσεις την αδρεναλίνη σου. Με την προϋπόθεση να πας βράδυ ε! Όλα τη νύχτα φαντάζουν πιο μεγαλειώδη και τρομακτικά, ειδικά κάτω από το φως του φεγγαριού. Μια σκιά, μπορεί να σε «στείλει» σε άλλο πλανήτη, ενώ το ίδιο το σκοτάδι μπορεί να παίξει στο μυαλό σου όλων των λογιών τα παιχνίδια. Σκοτεινοί, «άπειροι» διάδρομοι, βράχοι που «ουρλιάζουν» και υπόγεια που σε περιμένουν να τα εξερευνήσεις είναι ικανά να μη σε κάνουν να κοιμάσαι για πολλά βράδια. Εκτός αν είσαι ο ατρόμητος της παρέας!

Πάντοτε μια παρέα χαρακτηρίζεται από διαφορετικά τυπάκια, που κάνουν κάθε είδους εξόρμηση ακόμα πιο μοναδική. Ο τολμηρός της παρέας είναι εκείνος, που ηγείται της ομάδας και προσφέρει ασφάλεια, σιγουριά και το περισσότερο «τρολάρισμα». Μην σάς ξεγελάει όμως! Πολλές φορές είναι κι εκείνος που κατά βάθος φοβάται πιο πολύ από όλους. Προχωράμε στον αναίσθητο, που απλώς προχωράει και δίνει και καμιά συμβουλή, ως γνωστός ghostbuster. Τα φαντάσματα είναι φίλοι του και δε θα έλεγε όχι σε μια γύρα του Ouija Board.

Από την παρέα δε θα μπορούσε να λείπει ο φοβιτσιάρης που, ενώ το παίζει άνετος, με το σκίρτημα ενός φύλλου πετάγεται. Δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα του «στοιχειωμένου», αλλά δεν έχει κι άλλη επιλογή, αφού όλη η παρέα είναι ψημένη. Φτάνουμε στο σοβαρό της παρέας, που πιστεύει και δεν πιστεύει αλλά, αν νιώσει κάτι περίεργο, αναρωτιέται εάν είναι η ιδέα του ή εάν μπορεί κι εκείνος να γίνει τελικά πρωταγωνιστής του «Καλέσματος». Ο «διψάω για περιπέτεια» πάει χέρι-χέρι με τον τολμηρό και, πίστεψέ με, δε θες να αρχίσει να κατουριέται στη μέση του πουθενά, γιατί θα σε αναγκάσει να πας μαζί του.

Σαφώς υπάρχουν πολλά ακόμη είδη ανθρώπων μέσα σε μια παρέα και πέρα από τις παραπάνω κατηγορίες, μπορεί να υπάρχει και μίξη αυτών. Πλάκα δε θα είχε να υπήρχε το “party animal”, που με το ηχείο, θα τάραζε αυτήν την εκνευριστική «νεκρική» σιγή; (ίσως κι όχι). Εσύ, λοιπόν, σε ποια κατηγορία ανήκεις;

Είναι άξιο απορίας, να αναρωτηθούμε εάν όλοι αυτοί οι μύθοι και τα περιστατικά, που διηγούνται άνθρωποι είναι αλήθεια ή αποκύημα της φαντασίας τους.  Άραγε θα θέλαμε να βιώσουμε κάτι υπερφυσικό ή μονάχα η ιδέα του μάς εξιτάρει; Το μόνο σίγουρο είναι πως το ομαδικό πνεύμα κάνει κάθε τέτοια εμπειρία λιγότερο τρομακτική (;) και είναι στιγμές, που πάντοτε θα σάς ενώνουν περισσότερο. Έτσι κι αλλιώς έχουμε μάθει από τις ταινίες, πως τα πάνδεινα συμβαίνουν πάντοτε στις παρέες. Ίσως είναι ένα μάθημα ζωής, που τους φέρνει όλους πιο κοντά. Ένα μάθημα εμπιστοσύνης.

Ποιος δε θα ήθελε να έχει ένα βαν σαν την ομάδα του Scooby Doo, να λύνει μυστήρια και να κυνηγάει φαντάσματα; Παιχνίδια του μυαλού ή όχι, το στοιχειωμένο άγνωστο είναι κάτι που πάντοτε θα προκαλεί τον τρόμο, θα εμπνέει μια ομάδα και στο τέλος, ίσως και ν’ αποδεικνύεται ως το μεγαλύτερο ανέκδοτο. Ως τότε, τέτοιες περιπέτειες θα συνεχίζουν να μάς ψιθυρίζουν να τις ζήσουμε, γνωρίζοντας πως περπατάμε σε μέρη με ιδιαίτερο παρελθόν. Αυτός είναι κι άλλωστε ο λόγος, που γουστάρουμε την εξερεύνηση. Κάθε τέτοιο μέρος έχει μια αύρα, που αποζητάει συντροφιά.