Χριστούγεννα· μια λέξη, χιλιάδες συναισθήματα! Ίσως μία απ’ τις πιο αγαπητές εποχές του χρόνου, αν φανταστούμε πως άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου περιμένουν με ανυπομονησία να γιορτάσουν αυτήν την (αντικειμενικά) υπέρλαμπρη περίοδο. Έχουν κάτι ξεχωριστό τα Χριστούγεννα· αγγίζουν κατά πολύ τις ψυχές των ανθρώπων, που όλον τον προηγούμενο χρόνο συνήθιζαν να μένουν κλειδωμένες και σιωπηλές, τώρα όλοι θυμούνται ξανά πώς είναι να ‘σαι παιδί. Ίσως και να οφείλεται στο γεγονός πως από μόνα τους αποπνέουν κάτι ατμοσφαιρικό, κάτι χουχουλιάρικο, ένα αίσθημα καλοσύνης, ανθρωπιάς κι ευθυμίας και φυσικά δεν είναι αθόρυβα.
Δρόμοι στολισμένοι από πολύχρωμα φωτάκια, κορδέλες και λαμπερά μάτια ανθρώπων που περπατούν και γελάνε ξέγνοιαστοι, απολαμβάνοντας μικρές στιγμές ευτυχίας με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αν σταθείς ακίνητος στη μέση ενός τέτοιου δρόμου κι απλά κλείσεις τα μάτια, μπορείς πολύ εύκολα να αντιληφθείς το νόημα των Χριστουγέννων· δυνατά γέλια, σφιχτές αγκαλιές, ανέμελες συζητήσεις, μαγευτικές μυρωδιές από λιχουδιές που συνοδεύουν χρόνια τώρα τη γιορτή αυτή και σίγουρα μελωδίες. Ήχοι από πλανόδιους μουσικούς του δρόμου κι ατμοσφαιρικές νότες σε κάθε μαγαζί.
Όχι, δεν είναι απλά οποιαδήποτε μουσική, είναι σαξόφωνο, πιάνο και τρομπέτα, είναι τζαζ ακούσματα, εκείνα που μαλακώνουν και τους πιο σκληρούς. Αφήνουν να πλανάται στον αέρα ένας ρομαντισμός, κάτι το ερωτικό που σε συνδυασμό με τη μαγεία και το όλο mood των Χριστουγέννων, σε συνεπαίρνουν και σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές!
Ίσως όλη την υπόλοιπη χρονιά να μη δίνουμε όλοι το ίδιο βάρος σ’ αυτό το είδος μουσικής. Τα Χριστούγεννα, όμως, η επιβλητική και γιορτινή τζαζ μουσική κι όλα εκείνα τα κλασικά κομμάτια που έχουμε συνδέσει με παιδικές αναμνήσεις κι οικογενειακά τραπέζια αυτής της εποχής, έχουν την τιμητική τους. Ιδιαίτερα στα μαγαζιά, καφέ, μπαράκια αλλά κι εμπορικά καταστήματα κατέχει την πρώτη θέση σε κάθε playlist που έχει επιλεχθεί να ακούγεται.
Ένα παγωμένο Χριστουγεννιάτικο απόγευμα σε ένα χουχουλιάρικο καφέ απολαμβάνοντας ζεστή σοκολάτα και με μελωδίες τζαζ μουσικής στο background –Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong κι άλλες τόσες ξεχωριστές και σπουδαίες φωνές της τζαζ–, χρυσά λαμπιόνια να αναβοσβήνουν, συζητήσεις με φίλους κι επιτραπέζια παιχνίδια∙ υπάρχει πιο χριστουγεννιάτικο στιγμιότυπο; “Christmas mood” σε όλο της το μεγαλείο. Κι αν τα κρατούσες όλα, αλλά αφαιρούσες τη μουσική, τις συγκεκριμένες μελωδίες, θα τα άλλαζες όλα, θα χανόταν ο παλμός, θα σταματούσαν τα ταξίδια του μυαλού, θα σβήνανε οι παιδικές αναμνήσεις, από ‘κείνες τις παραμονές που βάζατε να παίζουν κλασικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, όσο στολίζατε ή φτιάχνατε σπιτικά γλυκά.
Αυτή είναι κι η μαγεία αυτής της μουσικής· είναι τόσο επιβλητική που δημιουργεί δέος και συντηρεί την κατάνυξη των ημερών, ενώ είναι ταυτόχρονα και τόσο έντονη και δυναμική, ένας ρυθμός που μας μένει και μας παρασύρει, νότες που μας κάνουν να χαμογελάμε. Ακόμα και στις χριστουγεννιάτικες ταινίες, που δε βαριόμαστε να βλέπουμε κατ’ επανάληψη κάθε χρόνο, πάντα ακούγεται από πίσω διακριτικά, η απαλή, μελωδική τζαζ μουσική, δίνοντας έναν άλλο χαρακτήρα και μια άλλη ποιότητα στην ταινία.
Αν μπορούσαμε να δώσουμε γεύση στην τζαζ μουσική, τότε αυτή θα ήταν σίγουρα της κανέλας και του μελομακάρονου, εφόσον από μόνη της η μουσική αυτή δημιουργεί συνειρμούς που παραπέμπουν σε όλες αυτές τις μικρές γοητευτικές λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν τα Χριστούγεννα καθιστώντας τα κομμάτι της καρδιάς μας. Όλα φαντάζουν πιο φωτεινά, πιο αισιόδοξα και πιο θετικά κατά τη διάρκεια της εποχής αυτής, πράγμα που επίσης δε συμβαίνει όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Σε αυτά τα μικρά πράγματα φαίνεται η μαγεία κι η δύναμη των Χριστουγέννων· στην ικανότητα που έχουν να αποφορτίζουν τις ανθρώπινες ψυχές και να περνάνε μηνύματα ελπίδας και θετικής σκέψης, όπως ακριβώς το καταφέρνει κι αυτή η μουσική, η πιο χαρακτηριστική μελωδία των Χριστουγέννων.
Γιατί τα Χριστούγεννα δεν είναι απλά μια κατάσταση του μυαλού, είναι συναίσθημα που έχει γεύση ζεστής σοκολάτας και γαλοπούλας, μυρωδιά ζεστού αρωματικού κρασιού κι ήχο εκείνον της τζαζ μουσικής.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη