Ένα νευρικό τικ να κεράσουμε;

Είναι σίγουρο ότι έχεις κι εσύ ένα. Έλα, ας μην ντρεπόμαστε, όλοι μας έχουμε. Ένα νευρικό τικ, έναν δικό σου μικρό ψυχαναγκασμό, ε, θα τον κουβαλάς. Και δε θα έπρεπε να ντρέπεσαι γι’ αυτό.

Όταν μιλάμε για ψυχολογικά τικ, εννοούμε και πράγματα που σχετικά πολλές φορές προέρχονται από το άγχος και τη σύγχυση που επικρατεί μέσα μας. Άλλων πιέζονται τα νεύρα τους και συχνά σφίγγουν τα μάτια τους, άλλοι έχουν συνέχεια ένα μαλακό μπαλάκι για να απασχολούν το χέρι τους, άλλοι έχουν συνήθεια να τραβάνε τρίχες από τα μαλλιά τους ή τα φρύδια τους, ρουφάνε ασυναίσθητα τη μύτη τους ή βήχουν, κάνουν μορφασμούς, σπασμωδικές κινήσεις, κάποιοι να κοιμούνται με το δάκτυλο στο στόμα κι άλλοι, καλή ώρα, να έχουν κάτι να κολλάει στα χέρια τους για να τα απασχολούν όταν θέλουν να ηρεμήσουν –και για να ξέρεις εδώ πολύ αποτελεσματική είναι η ταινία του λευκοπλάστ.

Όλοι λοιπόν είτε με το να το θέλουμε είτε όχι έχουμε ένα κάτι δικό μας που μπορεί να μην είμαστε και πολύ περήφανοι γι’ αυτό αλλά σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να μας προκαλεί ντροπή γιατί στην τελική αποτελεί στοιχείο του εαυτού μας.

Κάποιων τα τικ μπορεί να γίνονται εκνευριστικά για έναν άνθρωπο που συναναστρέφεται και καμία φορά αν ξεφεύγουν λίγο μπορεί να γίνονται ενοχλητικά. Όπως και να έχει όμως μην ακούς κάποιον που θα σε κρίνει για τα τικ σου γιατί στην καλύτερη έχει κι αυτός ένα κι αυτό είναι εγγυημένο. Απλά σε κάποιους μας φαίνονται περισσότερο και σε άλλους λιγότερο.

Αν είσαι όμως κάποιος που θέλει να σταματήσει το τικ του και να βρεις τρόπο να τα αντιμετωπίσεις, γιατί μπορεί κάποιος να τα θεωρεί αλλόκοτα, τότε να ξέρεις πως με λίγη θέληση υπάρχει τρόπος να τα αντιμετωπίσεις. Δεν κατάλαβες ακόμα ε; Η απάντηση είναι να αδιαφορείς και να έχεις γραμμένους αυτούς που δεν τα γουστάρουν. Και στην τελική, τι τους ενοχλεί να σε κρίνουν ρε φίλος; Λες και τα έχουν αυτοί κάνουν. Γραψαϊκίνη λοιπόν πρωί, μεσημέρι και βράδυ κι άσ’ τους να λένε. Ζαμάν φου κι άμα θες βρες και λίγη παρηγοριά στην ψυχοθεραπεία.

Έρευνες ετών έχουν βρει κάποιες λύσεις για κάποια συγκεκριμένα τικ. Κάποια βρίσκουν λύση και κόβονται εντελώς ενώ άλλα, εξαρτωμένου του είδους τους, περιορίζονται σημαντικά. Και τα τικ πραγματικά, ακόμα και στην επιστήμη της ψυχολογίας είναι κάτι το οποίο δεν αντιμετωπίζεται εντελώς, μα σίγουρα αντιμετωπίζεται. Είναι μία ακούσια αντίδραση του οργανισμού όταν βρίσκεται σε δυσμενή κατάσταση και ψάχνει τρόπο να ξεσπάσει. Βάση ψυχολογίας λοιπόν χρειάζεται ψυχο-εκπαίδευση και σίγουρα μία σειρά συνδυαστικών ψυχοθεραπειών για την εύρεση της βαθύτερης αιτίας που προκαλεί αυτά τα τικ. Ο θεράπων και ο θεραπευόμενος πρέπει να βρουν τα βαθύτερα αίτια που προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις ξεκινώντας από την παιδική ηλικία, τυχόν τραύματα, εμπειρίες και το περιβάλλον του θεραπευόμενου.

Υπό αυτού του είδους τις θεραπείες κάνεις μία βαθιά ανασκόπηση στη ζωή σου και βρίσκεις λόγους κι αιτίες που μπορεί τελικά να έχουν προκαλέσει αυτά τα τικ. Αν λοιπόν ενδιαφέρεσαι, δεν έχεις κάτι να χάσεις αλλά μόνο να κερδίσεις γιατί ακόμα κι αν δε γίνουν θαύματα θα απενοχοποιήσεις το φαινόμενο μέσα σου, καθώς προφανώς για ό, τι κι αν μας συμβαίνει πρέπει να είμαστε υπόλογοι σήμερα για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Μην πέσεις λοιπόν στη λούπα της κριτικής και ό, τι αποφασίσεις να κάνεις να είναι για τη δική σου και μόνο ψυχική ηρεμία.

Δεν έχεις λοιπόν κάτι να χάσεις, άλλα μόνο να κερδίσεις ψάχνοντάς το λιγάκι παραπάνω. Στην τελική όλοι έχουμε τικ κι είμαστε καλά με αυτό γιατί δε φταίμε εμείς! Χαμογέλα λοιπόν κι αγκάλιασέ τα! Και με συγχωρείς, τώρα πρέπει να φύγω για να πιάσω το μπαλάκι μου!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!