Κάθε έρωτας αλλιώτικος

Ακούγεται πως ενθουσιάζεσαι πολλές φορές στη ζωή σου. Αγαπάς και πολύ κάποιες φορές, λένε επίσης. Όμως, αληθινά, ερωτεύεσαι σπάνια. Και δεχόμενοι αυτό, πορευόμαστε σε μια περιπέτεια, προσπαθώντας να της δώσουμε νόημα κι αναζητώντας τον έρωτα εκείνο που από μικροί συνηθίσαμε να παρακολουθούμε σε οθόνες και βιβλία, με μάτια γυαλιστερά και χαρακτηριστική λαχτάρα να ζήσουμε κι εμείς κάτι αντίστοιχο. Μια όμορφη ιστορία, ένα «μια φορά κι έναν καιρό» κι ένα «και ζήσαν’ αυτοί καλά» που μας εγγυάται μια ολόκληρη αιωνιότητα.

Υπέροχα όλα αυτά μα ουτοπικά, ας προσγειωθούμε τώρα στην πραγματική ζωή. Εδώ που η πρώτη φορά που ερωτεύεσαι δε θα ‘ναι κι η μοναδική και σίγουρα όχι η τελευταία. Ερωτευόμαστε, λοιπόν, ξανά ακόμη κι αν ορκιστήκαμε πως αυτό δεν πρόκειται να μας ξανασυμβεί. Κι είναι πια σίγουρο ότι κάθε έρωτας που ζήσαμε άφησε και την προσωπική του υπογραφή σε αυτόν τον εαυτό που έχουμε χτίσει ως σήμερα.

Κάποιο βράδυ, με καλό κρασί κι ακόμα καλύτερη παρέα, αναρωτιόμουν τι μπορεί να κάνει τον έρωτα να διαφέρει τόσο πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο, καθώς κι από εποχή σε εποχή. Το σίγουρο είναι πως κανένας έρωτας δε μοιάζει με τον προηγούμενο και σε τίποτα δε θα τον θυμίζει ο επόμενος, αφού κάθε φορά βιώνεται αλλιώς.

Υπάρχουν άνθρωποι που μας δημιουργούν ένα αίσθημα ζήλιας, διεκδίκησης, απόλυτου κι ανεξέλικτου πόθου, δίνοντας στον έρωτα μια κτητική υπόσταση. Είναι εκείνες οι σχέσεις που αφήνεσαι ολοκληρωτικά και παραδίνεσαι άνευ όρων στην ορμή τους. Είναι οι ίδιοι που σβήνουν άδοξα, αφού φοράνε το άρωμα της αυτοκαταστροφής απ’ τις πρώτες τους κιόλας στιγμές. Αυτοί οι μοναδικοί που άπαξ και τους ζήσεις μία φορά δεν πρόκειται να τους ξεχάσεις ποτέ.

Άλλοι πάλι έρχονται φέρνοντας μαζί τους έναν αέρα ανανέωσης. Πατούν restart κι αλλάζουν όλα σου τα δεδομένα. Κανείς όσα πίστευες πως δε θα έκανες ποτέ, υιοθετείς νέες συνήθειες, σκέφτεσαι διαφορετικά κι όλες αυτές οι αλλαγές, που συνήθως σου βγάζουν την πιο καλή εκδοχή σου, έρχονται αβίαστα, χωρίς καν να προλαβαίνεις να τις συνειδητοποιήσεις. Είναι οι έρωτες που κάπως ζηλεύεις όταν τους συναντάς, αφού εύχεσαι να τους ζήσεις. Κι αν ανήκεις στους τυχερούς, ξέρεις πως σ’ εκείνον τον άνθρωπο και τον έρωτα που σου ενέπνευσε οφείλεις πολλά απ’ όσα ως σήμερα έχεις καταφέρει.

Κάποιοι έρωτες πάλι ήταν τόσο διαφορετικοί, γιατί ίσως και να μην ήταν καν έρωτες. Ίσως ήταν απλοί ενθουσιασμοί ή έρωτες-αστραπή που τους πρόλαβε η ζωή. Μικροί στη διάρκεια αλλά μεγάλοι στην ένταση. Έγιναν μαθήματα,  κι άφησαν μερικές απ’ τις πιο δυνατές αναμνήσεις.

Κάποιοι άλλοι υπήρξαν βιαστικοί κι οδηγήθηκαν κατευθείαν στην αγάπη, αλλάζοντας χαρακτήρα κι αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση και μια πιο ώριμη πτυχή μας. Κι άλλοι έληξαν άδοξα, διδάσκοντάς μας τι δε θέλουμε να ξαναζήσουμε. Όσο για ‘κείνους τους ανεκπλήρωτους, μαζί με τα ερωτηματικά τους μας έδωσαν κι ένα ισχυρό κίνητρο να διεκδικούμε στην πορεία ό,τι επιθυμούμε, χωρίς να χάνουμε το χρόνο μας σε δειλές αναμονές.

Κι αυτή είναι, τελικά, η μαγεία του έρωτα, η διαφορετικότητά του. Μοναδικός όσο κι ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει στη ζωή μας, για να μας αφήσει λίγο αλλιώτικους, λίγο πιο ολοκληρωμένους και λίγο πιο έτοιμους για τη συνέχεια.