Βόλτα σε βιβλιοχαρτοπωλείο: επιστροφή στο πιο ξέγνοιαστο παρελθόν

Αυτή η χαρακτηριστική μυρωδιά του χαρτιού κι αναμνήσεις απ’ τα πιο ιδιαίτερά μας χρόνια χαρακτηρίζουν μια απογευματινή μας βόλτα σε ένα βιβλιοχαρτοπωλείο, ιδανικά κάποιο μικρό και συνοικιακό.

Μπαίνεις μέσα ένα όμορφο –μάλλον κρύο– απόγευμα για να βρεις καταφύγιο και να χαθείς ανάμεσα στα βιβλία και τα αρώματα που σου θυμίζουν νοσταλγικά το παρελθόν και σε επιστρέφουν στα πιο όμορφά σου χρόνια, εκείνα τα μαθητικά.

Κι ενώ τριγυρνάς μέσα στους διαδρόμους ενός λαβυρινθικού χώρου, που ξεχειλίζει τροφή για το πνεύμα, ξεφυλλίζεις αμέτρητες σελίδες από ιστορίες που διάβασες κι άλλες που δεν πρόλαβες ακόμη, μα λαχταράς να σε ταξιδέψουν, με τη σκέψη ότι ο κόσμος των βιβλίων είναι τόσο μεγάλος που σε κάνει να χάνεσαι, αλλά παράλληλα να θες να τον εξερευνήσεις όλο.

Μια βόλτα σε βιβλιοχαρτοπωλείο, παρέα με τη μοναξιά σου ή και με φίλους, ακόμη και χωρίς συγκεκριμένο σκοπό, που ίσως προέκυψε τυχαία σε μια αυθόρμητη στιγμή που οδήγησε αποφασιστικά το βήμα σου εκεί, μοιάζει με εκδρομή. Μια εξόρμηση με σένα να παρατηρείς και να γνωρίζεις νέους κόσμους, μέσα απ’ τις γραμμές και τις εκατομμύρια λέξεις που φιλοξενεί αλλά κι απ’ όλα εκείνα τα μικρά αντικείμενα, άλλοτε χρήσιμα κι άλλοτε απλώς χαριτωμένα, που το καθένα κουβαλά ή επιθυμεί να ζήσει τη δική του ιστορία.

Ψάχνεις την παιδικότητά σου ανάμεσα σε πολύχρωμα τετράδια και μπλοκ ζωγραφικής. Πέρα απ’ τη νοσταλγία, σε πιάνει κι ένα γλυκό παράπονο, που στα δικά σου χρόνια δεν υπήρχε τέτοια ποικιλία. Μα ήταν όμορφα κι εκείνα τα απλά δικά σου λευκά χαρτιά που ξεδίπλωνες πάνω με ξυλομπογιές τα όνειρά σου. Κι έπειτα το μάτι πέφτει σε εκείνα τα κλασικά μπλε τετράδια, που ίσως σου θυμίζουν έναν αυστηρό καθηγητή ή απλώς τις πρώτες σου λέξεις, που ύστερα έγιναν εκθέσεις και κόσμοι ολόκληροι.

Ψάχνεις ανάμεσα στις κασετίνες που άδειες περιμένουν κάποιον να τις γεμίσει και –γιατί όχι;– ίσως και να τις αγαπήσει. Όπως εσύ, τότε που κάλυπτες κάθε κενό τους με πολύχρωμα στιλό, μολύβια και χρώματα για να στολίζεις τα βιβλία σου εκείνες τις ώρες που τη διάθεση για μάθηση την κέρδιζε η ανία ή αλλιώς η δημιουργικότητα.

Ψάχνοντας ανάμεσα στα καλούδια ενός βιβλιοχαρτοπωλείου βρίσκεις πάντα κάτι ενδιαφέρον να αγοράσεις, κάτι μικρό να κουβαλάς σαν σύμμαχο μαζί σου, ακόμα κι αν μεγάλωσες αρκετά κι η δουλειά σου δε συμπαθεί τα εντυπωσιακά σημειωματάρια και τα φαντεζί στιλό, θα βρεις κάτι να παρηγορεί την ξεγνοιασιά που χάθηκε.

Η εξερεύνηση εκεί μέσα δεν τελειώνει ποτέ, κρύβει τόσους θησαυρούς που ποτέ δεν ξέρεις τι να πρωτοχαζέψεις και τι να πάρεις τελικά, φεύγοντας, μαζί σου. Ξοδεύεις ώρες ολόκληρες για να διαλέξεις, μέχρι την επόμενη φορά που όλα θα μοιάζουν και πάλι καινούργια.

Κι αν βρεθείς σε ένα βιβλιοχαρτοπωλείο με ειδικό χώρο για να διαβάζεις όσο απολαμβάνεις τον καφέ σου, μόλις συνάντησες μια μικρή ευτυχία! Θα περνάνε οι ώρες στο μικρό αναγνωστήριο που μοιάζει πια με το καταφύγιό σου και θα απολαμβάνεις με λαχτάρα το ξεφύλλισμα.

Μυρωδιά σχεδόν ανέγγιχτων βιβλίων και ξύλου και μία νότα γλυκιάς νοσταλγίας σημαδεύουν έναν τέτοιο χώρο. Χάνεσαι μέσα σε ένα βιβλιοχαρτοπωλείο, όχι μόνο γιατί δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις και τι απ’ όλα αυτά να αγοράσεις, αλλά γιατί κυρίως χάνεσαι στις σκέψεις που σε γυρνούν στο πιο ανέμελο παρελθόν σου.

Κι ίσως σε εκείνους τους διαδρόμους συναντήσεις κι άλλους μυστήριους νοσταλγικούς ονειροπόλους, ίσως εκεί μέσα, ανάμεσα στις εκατομμύρια γραμμένες ιστορίες, να γράψεις και μια νέα δική σου για έναν έρωτα που γεννήθηκε μέσα σ’ ένα παλιό, μικρό, βιβλιοχαρτοπωλείο.