Δίπλα στο μπλε της θάλασσας, με το απαλό κύμα του Αυγούστου να γαργαλάει ασταμάτητα τις ερωτοχτυπημένες πατούσες μας.
Ή δίπλα στην άσβεστη φλόγα του αναμμένου εδώ και μέρες τζακιού, μια φλόγα έτοιμη να πάρει μπουρλότο με τις τόσες αγκαλιές, τα τόσα χάδια, τα τόσα χειμωνιάτικα τανγκό;
Ή, πάλι, κάτω από μια ανθισμένη μυγδαλιά, με τα επίπεδα της ανοιξιάτικης ευωδίας και του απριλιάτικου έρωτα να χτυπάνε κόκκινο;
Ή πλάι- πλάι, σ’ ένα παγκάκι στολισμένο σε χρώμα φυλλοβολίζο, έτοιμοι να υποδεχθούμε το πρώτο πρωτοβρόχι και να γιορτάσουμε το πρώτο χτυποκάρδι;
Κι άντε μετά εσύ να διαλέξεις ποια ειν’ η κατάλληλη εποχή για να επιδοθείς στο άθλημα του ερωτοτροπείν.
Το καλοκαίρι, οι ορμόνες οι άτιμες, πέφτουν θύματα των χημικών αλλαγών που παίζουν άγρια παιχνίδια με τον εγκέφαλο.
Τι να κάνουν κι αυτές οι έρμες; Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενδώσουν στις υψηλές θερμοκρασίες εδάφους που κάνουν το κορμί να καίει και την κάψα να φουντώνει.
Είναι κι αυτές οι κυρίες εν ονόματι ντοπαμίνη, σεροτονίνη και τεστοστερόνη που έχουν την επιστήμη με το μέρος τους, να υποστηρίζει πως κάθε που καλοκαιριάζει, τα επίπεδα τους αρχίζουν να αυξάνονται επικίνδυνα, ανεβάζοντας κάθε διάθεση και λίμπιντο που σέβονται τη φήμη τους, στα ύψη.
Οι έρωτες του καλοκαιριού δεν κάθονται στιγμή στ’ αυγά τους. Κάνουν βόλτες κάθε που βραδιάζει σε παραθαλάσσια μπαρ, τρώνε χωνάκι παγωτό ντάλα μεσημέρι και κάνουν βουτιές στ’ ανοιχτά και αυστηρώς στα βαθιά.
Από την άλλη, τον χειμώνα έχουν παρατηρηθεί αυξημένα κρούσματα χουχουλιάσματος.
Είναι που το ξεπάγιασμα του ενός, οι δυο μαζί το κάνουν σάουνα.
Θες τα αναμμένα ξύλα στο τζάκι που νανουρίζουν κάθε χειμωνιάτικο βράδυ, όλης της γης τα αγκαλιασμένα κορμιά, θες εκείνο το ποτήρι κόκκινο κρασί που ζεσταίνει τόσες καρδιές απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη, θες η βροχή που κυλάει όμορφα στα πεζοδρόμια και κάνει το νου και την καρδιά να γυρνάνε σ’ ονειροδρόμια;
Δεν ξέρω, αλλά μου φαίνεται πως αυτή η όμορφη, γλυκιά, χειμωνιάτικη μελαγχολία δίνει χώρο στον έρωτα να μεγαλουργήσει και κάνει τις απανταχού αγκαλιές να αυξάνονται και να πληθύνονται.
Ο ανοιξιάτικος έρωτας από την άλλη, είναι κι αυτός που θεωρείται άρρηκτα συνδεδεμένος με την αναγέννηση της φύσης και των χρωμάτων, και άρα –γιατί όχι– και των πιο φλογερών και αισθησιακών φιλιών.
Το πορτοκαλί και το κόκκινο παίζουν παντού, διεγείροντας τις αισθήσεις και στέλνοντας δυνατά ερεθίσματα στον εγκέφαλο, γεγονός που και οι επιστήμονες παραδέχονται πως ξεσηκώνει και αναζωογονεί την ερωτική διάθεση.
Άνοιξη. Ευωδία, ψυχική ανάταση, ευεξία, ε, το μόνο που μένει για να συμπληρωθεί το καρέ είναι, όπως όλα δείχνουν, ο έρωτας.
Και φτάσαμε και στο φθινόπωρο. Πολλοί παρομοιάζουν τον έρωτα σαν φθινοπωρινή καταιγίδα.
Είναι η εποχή όπου δυο ζευγάρια πόδια αρχίζουν να παγώνουν και δεν έχουν καλύτερη επιλογή από το να έρθουν σε πρώτη επαφή μεταξύ τους, έτσι για να ζεσταθούν.
Η εποχή όπου οι βόλτες στα πάρκα και η ζεστή σοκολάτα στο μπαλκόνι είναι συνήθειες που επιβάλλεται αυστηρώς να μοιράζονται και να απολαμβάνονται μεταξύ δύο.
Εξάλλου, φθινόπωρο σημαίνει νέα αρχή, νέα σεζόν, νέα προγράμματα στην τηλεόραση και νέους έρωτες στα παντελόνια μας.
Άρα; Που καταλήγουμε; Ποια η ιδανική εποχή για να απλώσουμε τα αγκίστρια μας;
Μα είναι δυνατόν να ισχύει μια και μόνο ιδανική εποχή για να ερωτευτεί κανείς; Που και να θέλουμε να μεριμνήσουμε, όταν θα μας χτυπήσει την πόρτα ο έρωτας, με μαθηματική ακρίβεια, δεν πρόκειται να ρωτήσει κανένα μετεωρολογικό και κανένα λιμεναρχείο.
Σημασία, μου φαίνεται, έχει να καλωσορίζουμε και να απολαύσουμε το άθλημα ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.
Ή μάλλον λάθος. Το ιδανικό είναι να απολαύσουμε τον έρωτα έτσι όπως μαγικά και μοναδικά εκφράζεται μέσα από κάθε μία εποχή ξεχωριστά.
Με άλλα λόγια, να πέφτει ο άλλος δίπλα μας με παγωμένα πέλματα και να ξυπνάει το άλλο πρωί με τις φτέρνες του να αχνίζουν.
Να μας λέει, «Κοίτα έξω, βρέχει πάλι» κι εμείς να απαντάμε, «Ε και; Πάμε να χορέψουμε;»
Να μας λέει, «Νύσταξα, απ’ τα τόσα μακροβούτια όλη μέρα» κι εμείς να του απαντάμε, «Μείνε ακόμα λίγο, έχει πανσέληνο Αυγουστιάτικη απόψε».
Αυτούς τους έρωτες να θέλουμε.
Τους παντός-καιρού. Τους «βρέξει-χιονίσει».
Τους χειμώνα-καλοκαίρι.
Συντάκτης: Άννα Ιωαννίδου
