Η εξέλιξη της ανθρώπινης φύσης απ’ την αρχή της ύπαρξής της, στηρίχθηκε σε επιλογές κι αποφάσεις. Σωστές ή λανθασμένες, οδήγησαν σε μια σειρά αποτελεσμάτων που διαμόρφωσαν τη σημερινή καθημερινότητα κι οτιδήποτε αυτή περιλαμβάνει. Εμείς οι ίδιοι μάλιστα, όσο μεγαλώνουμε κι εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας κατανοούμε πως κάθε μεταβολή στη ζωή μας περνάει ως ένα βαθμό απ’ το δικό μας χέρι. Είμαστε με άλλα λόγια εμείς υπεύθυνοι για το πώς θα διαχειριστούμε τις διάφορες καταστάσεις και για τον αντίκτυπο που θα έχουν στη ζωή μας.

Τα προβλήματα πολλά και ποικίλα, με κυριότερο το ότι είναι σχεδόν αδύνατο να είμαστε εξ αρχής σίγουροι για την ορθότητα των επιλογών μας. Οι συνθήκες μεταβάλλονται μέρα με τη μέρα, οι παράγοντες το ίδιο, με συνέπεια το τελικό αποτέλεσμα να διαφέρει κατά μεγάλο ποσοστό συγκριτικά με τον αρχικό στόχο.

Μια απόφαση και κατ’ επέκταση μια πράξη μπορεί αρχικά να βαίνει φαινομενικά βάσει σχεδίου και προγραμματισμού, παρ’ όλα αυτά να οδηγήσει σε ένα μη επιθυμητό αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να φανεί κατά πόσο το σχέδιο στέφθηκε με επιτυχία ή κι ακόμη αν αυτή η επιτυχία ήταν η επιθυμητή. Δεν πρέπει συνεπώς να είμαστε απόλυτοι με τις αποφάσεις μας κι αδιάλλακτοι. Κι αυτό ισχύει κι αφορά κάθε τομέα της ζωής μας, για δύο κυρίως λόγους.

Πρωτίστως, οι διάφορες αποφάσεις που λαμβάνουμε επηρεάζουν και τους γύρω μας, ανθρώπους με διαφορετικό υπόβαθρο, αντίληψη και τρόπο αντίδρασης. Αυτό από μόνο του υποδεικνύει πως οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και προσαρμοστικοί. Να γνωρίζουμε ποιον έχουμε απέναντί μας, τις πεποιθήσεις και το ήθος του και να πράττουμε αναλόγως.

Το δεύτερο σημείο είναι ότι δεν έχουμε μαντικές ικανότητες. Το μέλλον είναι άγνωστο και πολύ πιθανόν να εμφανιστούν στο δρόμο μας αναπάντεχα εμπόδια που θα μας δυσκολέψουν και θα μας απομακρύνουν απ’ τους στόχους μας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να μη σκεφτόμαστε μονοδιάστατα. Δε  χρειάζεται να ενθουσιαζόμαστε απ’ την πρώτη στιγμή και μάλιστα  θα πρέπει να έχουμε την ικανότητα να αναθεωρούμε τις σκέψεις και να βρίσκουμε καινούργιους τρόπους να υλοποιήσουμε τους στόχους μας. Ή όπως εύστοχα λέει ο λαός «το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι».

Κάθε αποτυχία θα πρέπει να θεωρείται ως μιας μορφής επιτυχία, απ’ την οποία εμείς επωφεληθήκαμε. Επωφεληθήκαμε τόσο λόγω του ότι θα μπορέσουμε στο μέλλον να αποφύγουμε το ίδιο λάθος, όσο απ’ το γεγονός ότι η αποτυχία αυτή μας οδήγησε να αναζητήσουμε διαφορετικές διεξόδους, να δουλέψουμε κοινώς λίγο περισσότερο το μυαλό μας.

Παράλληλα, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα όριά μας και να μη φερόμαστε υπεροπτικά. Δεν είμαστε ούτε παντογνώστες ούτε κι αλάνθαστοι. Κατά συνέπεια επιβάλλεται, σε περίπτωση λάθους να έχουμε το ήθος να το παραδεχόμαστε και να προσπαθούμε να το διορθώσουμε εφόσον αυτό είναι εφικτό.

Σύμφωνα με τον H.L. Mencken «η σταθερότητα στις αποφάσεις είναι συχνά απλό δείγμα βλακείας. Δείχνει ανικανότητα να σκεφθείς το ίδιο πράγμα δυο φορές», με άλλα λόγια ένας άνθρωπος απόλυτος κι αδιάλλακτος είναι ένας αφελής άνθρωπος.

Κάθε θέμα έχει διάφορες οπτικές γωνίες και ποικίλους τρόπους προσέγγισης ενώ παράλληλα η πιθανότητα μια επιλογή μας να είναι ορθή ή κατάλληλη είναι μόλις 50% στην καλύτερη των περιπτώσεων. Συνεπώς, οφείλουμε να είμαστε διαλλακτικοί και συνειδητοποιημένοι ώστε να έχουμε καλύτερες προοπτικές για τη βελτίωση της καθημερινότητας και την επίτευξη των στόχων μας.

 

Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Ιωάννα Καραφώτη