Άνθρωποι ερωτευμένοι, άνθρωποι με έντονα συναισθήματα, με πόθο κι έλξη, άνθρωποι ερωτευμένοι απ’ τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας τους που παραμένουν μέχρι σήμερα, όσος καιρός κι αν έχει περάσει και παρ’ όλο που δε βρίσκονται σε σχέση. Μα πώς γίνεται αυτό; Κι όμως γίνεται. Δεν οδηγούν όλοι οι έρωτες σε σχέση.
Οι καταστάσεις μπορούν να δημιουργήσουν απόσταση και περιορισμούς που εναντιώνονται στις επιθυμίες κι όσα ζητάει η καρδιά. Είναι άτομα που έχουμε στον περίγυρό μας και δεν το γνωρίζουμε. Κι αυτό ίσως να είναι η δύναμη που τους συνδέει, το ότι γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι τι έχουν αισθανθεί ο ένας για τον άλλον. Οι πιο γνωστοί άγνωστοι, που ξέρουν κάθε μικρή λεπτομέρεια του εαυτού τους.
Χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις κι επισημότητες. Βρέθηκαν τυχαία κάποια στιγμή στο παρελθόν, γνωρίστηκαν κι όσα ακολούθησαν ήταν πέρα απ’ τις δυνάμεις τους. Η πρώτη επαφή, το πρώτο φιλί, η πρώτη αγκαλιά είναι χαραγμένα στη μνήμη τους. Ήταν οι στιγμές που συνειδητοποίησαν πως τους ενώνει κάτι ανώτερο κι αυτό δεν ήταν ο έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά η οικειότητα στην πρώτη επαφή. Λες και γνωρίζονταν χρόνια, λες και ήταν γραμμένο στα άστρα τους.
Κι αγαπήθηκαν ταχύτατα κι έντονα, χαρίζοντας ο ένας στον άλλον ένα κομμάτι της ψυχή του να τον συντροφεύει στο πέρασμα του χρόνου. Κι όταν οι καταστάσεις τους απομάκρυναν το κομμάτι αυτό, φούντωνε τη φλόγα τους σε κάθε επαφή. Έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν με το βλέμμα και στη σιωπή τους να κρύβονται τεράστιοι διάλογοι.
Ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα είναι αρκετό για φέρει στην επιφάνεια κάθε ανάμνησή τους και πρωτίστως όλη τους την αγάπη. Μια αγάπη αθώα κι ειλικρινή, ίσως και την πιο αληθινή. Το «Σ’ αγαπώ» δεν ειπώθηκε ποτέ με λόγια κι όμως κάθε βλέμμα κι άγγιγμα το φωνάζει. Και δε χρειάζεται και να ειπωθεί. Είναι περιττό να διαταραχθεί η ησυχία για μια φράση, όταν αυτή είναι γραμμένη σε κάθε κίνηση.
Είναι άνθρωποι που δε μάλωσαν ποτέ, άτομα που δεν είναι χώρια από εγωισμούς κι ανόητους τσακωμούς. Είναι χώρια γιατί δεν μπόρεσαν πρακτικά να είναι μαζί. Δεν είχαν λόγο να μαλώσουν ενώ ακόμη και η ζήλια εκδηλώνεται με ενδιαφέρον. Και πώς υφίσταται αυτό; Πολύ απλά τα άτομα αυτά έχουν επίγνωση της μεταξύ τους κατάστασης, ξέρουν τα όριά τους και ταυτόχρονα τι θέλουν στη ζωή τους. Κάθε νέος σύντροφος δεν αποτελεί απειλή, αλλά μια νέα πρόκληση που στο τέλος θα τους σπρώξει πιο κοντά.
Γιατί υπάρχουν κι ενδιάμεσοι σταθμοί στη ζωή τους. Όμορφες κοπέλες και γοητευτικά αγόρια που επίσης τους δημιούργησαν έντονα συναισθήματα αγάπης και πόθου, που τους ήθελαν στη ζωή τους και πάλεψαν γι’ αυτούς, όμως τα προβλήματα της σχέσης δεν τους επέτρεψαν να συνεχίσουν. Σε καμία περίπτωση δεν τους πρόδωσαν.
Δεν είναι μικροπρεπείς για να καταστρέψουν ο ένας την ευτυχία του αλλού γιατί ουσιαστικά αυτό επιθυμούν. Να είναι ευτυχισμένο το πρόσωπο που λατρεύουν κι ας οφείλεται σε ξένα χέρια. Και δεν πρόκειται να κάνουν την παραμικρή κίνηση για να το κλέψουν από αυτά.
Κι αν σας μπέρδεψα λίγο να το εξηγήσω και λίγο πιο απλά. Δύο άνθρωποι γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν κι έδωσαν αγνή αγάπη ο ένας στον άλλον. Η ζωή δεν τους επέτρεψε να είναι μαζί κι αν καμιά φορά αυτό τους τρώει, ξέρουν ότι ίσως μια σχέση μεταξύ τους με τα όλα της, να κατέστρεφε όλη αυτή την ουτοπία που βιώνουν. Ίσως να μη βρεθούν ποτέ σε σχέση, ίσως όμως και στο τέλος να καταλήξουν μαζί. Και δεν ξέρει κανείς μας τίποτα γι’ αυτό που τους ενώνει ακόμη κι αν ο ένας εκ των δύο είναι ο καλύτερος μας φίλος.
Είναι μια κατάσταση που αν δεν τη βιώσεις δεν μπορείς να την καταλάβεις κι όταν τη βιώνεις δεν ξέρεις πώς να την εξηγήσεις στους άλλους. Έτσι λοιπόν την κρατάνε μέσα τους σαν φυλαχτό. Έναν άνθρωπο που θέλουν να υπάρχει στη ζωή τους ακόμη κι αν δεν μπορούν πρακτικά να τον έχουν. Τον θέλουν όμως δίπλα τους, να τους καταλαβαίνει, να τους αισθάνεται, να τους μιλάει με ειλικρίνεια και να τους προστατεύει από τα λάθη.
Είναι ο πιο αληθινός φίλος και ταυτόχρονα ο πιο έντονος έρωτάς τους. Πόσο όμορφο κι αγνό φαντάζει. Κι αν είναι μόνο ένα όνειρο όλο αυτό, τότε δε νομίζω κανείς τους να θέλει να ξυπνήσει!
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ιωάννα Καραφώτη
