Η ομοφυλοφιλία, όπως είναι γνωστη σε όλους μας, αποτελεί μία απ’ τις κατηγορίες του σεξουαλικού προσανατολισμού του ατόμου και συγκεκριμένα αφορά τη σεξουαλική κι ερωτική έλξη, αλλά και δραστηριότητα ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου. Περιττός βέβαια ο ορισμός απ’ τη στιγμή που έχει προκαλέσει τα τελευταία χρονιά ποικίλες αντιδράσεις θετικές κι αρνητικές.
Η ομοφυλοφιλία όμως ήταν γνωστή και στο παρελθόν και μάλιστα προς μεγάλη μου έκπληξη γύρω στη δεκαετία του ’50 η ψυχολογική κοινότητα την είχε συμπεριλάβει στις ψυχικές ασθένειες για δύο και κάτι δεκαετίες! Όπως είναι προφανές αντιμετωπίστηκε και συνεχίζει μέχρι και τις μέρες μας να αντιμετωπίζεται ως κάτι αρνητικό, που στιγματίζει τα άτομα και τα περιθωριοποιεί. Είναι όμως οι άντρες ή οι γυναίκες που σοκάρονται περισσότερο και τάσσονται κατά της;
Το ερώτημα αυτό έχει ποικίλες πιθανές απαντήσεις καθώς εξαρτάται από παράγοντες όπως η ηλικία και το κοινωνικό περιβάλλον, οπότε είναι κάπως δύσκολο να εξετάσουμε μόνο τη μεταβλητή του φύλου. Τόσο οι άντρες όσο κι οι γυναίκες δυσκολεύονται ιδιαίτερα να την αποδεχθούν και να μην αντιμετωπίζουν ρατσιστικά τους ομοφυλόφιλους, ο καθένας για δικούς του λόγους.
Συγκεκριμένα το πρόβλημα των ανδρών ξεκινάει απ’ τη στιγμή που έστω και φευγαλέα θα σκεφτούν τον εαυτό τους με κάποιον άλλον άντρα. Για έναν ετεροφυλόφιλο και μάλιστα άντρα, η σκέψη αυτή είναι αποκρουστική, και μάλιστα οι περισσότεροι έχουν την πεποίθηση ότι θίγεται ο ανδρισμός τους, αν κι ο ανδρισμός ως έννοια δε σχετίζεται με το ποιον βάζει ο καθένας στο κρεβάτι του. Αντίθετα αναφέρεται κατά βάση στη γενναιότητα, την υπερηφάνεια, αλλά και τις ηθικές αρχές κι υποχρεώσεις των ανδρών. Παρ’ όλα αυτά βεβαία οι άντρες δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τις γκέι γυναίκες!
Όσον άφορά τον γυναικείο πληθυσμό, το πρόβλημα τους είναι ίσως πιο κοινωνικό. Οι γυναίκες δεν μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν τον εαυτό τους ως ομοφυλόφιλο, άλλα ακόμη κι αν τύχει να το κάνουν η εικόνα δεν τις σοκάρει ιδιαίτερα. Οι γυναίκες αντιδρούν περισσότερο με τους ομοφυλόφιλους που εκδηλώνονται όπως λένε στην κοινωνία, περπατούν χεράκι-χεράκι και φιλιούνται δημοσίως. Όταν με άλλα λόγια συμπεριφέρονται ως ερωτευμένα ζευγάρια, όπως ακριβώς κάνουν κι οι ίδιες με το ταίρι τους. Όχι βέβαια πως δε θα σχολιαστεί κι ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρι που θα ζει τον έρωτά του απλώς στην περίπτωση αυτή το πρόβλημα θα είναι στο κατά πόσο ταιριάζουν εμφανισιακά.
Οι αντιδράσει αυτές αφορούν κυρίως τις νεαρές ηλικίες. Οι γενιές των γονιών μας αντιδρούν πιο αρνητικά λόγω του οικογενειακού υπόβαθρου και των αντιλήψεων που επικρατούσαν πριν από μερικές δεκαετίες. Λίγοι είναι αυτοί που αδιαφορούν επειδή δεν επηρεάζεται η καθημερινότητά τους απ’ τα ομοφυλόφιλα άτομα κι ακόμη λιγότεροι αυτοί που τάσσονται υπέρ τους βασιζόμενοι στην ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Αν κι απ’ την επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί πλήρως αν κάποιος γεννιέται ή γίνεται ομοφυλόφιλος, η διαφορετικότητα είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να αποδεχόμαστε και να σεβόμαστε. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου δε μας αφορούν και δεν έχουμε λόγο να τις κατακρίνουμε και να αντιδρούμε αρνητικά σε αυτές. Όπως μάλιστα είχε πει ο Καντ: «Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων» και δε νομίζω πως οι ομοφυλόφιλοι θίγουν σε κάποιο βαθμό την ελευθερία των υπολοίπων.
Ας μάθουμε λοιπόν να μην αντιμετωπίζουμε ρατσιστικά όποιον διαφέρει από εμάς. Άλλωστε ο κόσμος θα ήταν ιδιαίτερα βαρετός αν όλοι μοιάζαμε εμφανισιακά, είχαμε τα ίδια πιστεύω και τις ίδιες προτιμήσεις ενώ η πρόοδος κι η εξέλιξη θα αποτελούσαν άγνωστες λέξεις!
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ιωάννα Καραφώτη
