Με αυτά τα «απλά περνάμε καλά» ποτέ δεν περνάμε καλά τελικά

Έχουν τη γοητεία τους οι εφήμερες καταστάσεις. Σε κάνουν να υπάρχεις λίγο περισσότερο στο τώρα. Φωτίζουν τις στιγμές πολύ πιο έντονα από εκείνες που περνούν και χάνονται μέσα από το πρίσμα της μονιμότητας. Σαν το καλοκαίρι, ένα πράγμα. Έρχεται αφού το περιμένεις πώς και πώς, τα μάτια σου γεμίζουν θάλασσα, τελειώνει η μέρα σου με το πρώτο φως της επόμενης, μαζεύεις τρελές αναμνήσεις μαζί με μαγνητάκια και βραχιολάκια από τα νησιά που επισκεύθηκες. Πράγματα που έχουν την ικανότητα να σου θυμίζουν τα βαρετά πρωινά του χειμώνα πως υπήρξες κάτω από τον καυτό ήλιο λίγο μεθυσμένος και πολύ μαυρισμένος και ενέδιδες σε ένα ακόμα παραληρηματικό γέλιο. Τελικά καθώς φεύγει το σημάδι από το μαγιό, συνειδητοποιείς πως βρίσκεσαι πίσω στην πραγματικότητα η οποία επιτάσσει το χρόνο σου για να την πας παρακάτω.

Από αυτή την πραγματικότητα η οποία μας ζητά τόσα καθημερινά και δε μας αφήνει χώρο για κάθε λογής απόλαυση, τελικά ξεσπάμε με ιδιαίτερο πείσμα στον έρωτα. Τον καλουπώνουμε και τον οριοθετούμε. Το βάζουμε με το ζόρι να γίνει το καλοκαίρι στο χειμώνα μας. Τον εκβιάζουμε πως αν κάνει και βρέξει, θα το βάλουμε τιμωρία, να κάνει παρέα με τα μαγιό στο πατάρι.

Ο έρωτας όταν του βάζεις όρια σε γράφει στ’ αρχίδια του. Το ξέρεις ήδη όμως αυτό. Έτσι δεν είναι; Τον κοροϊδεύεις, λέγοντάς του πως δεν τον έχεις ανάγκη και καταλήγοντας φωνάζεις πως δεν μπορείς τις δεσμεύσεις. Ο εγωισμός σου παράλληλα είναι ατρόμητος και απόρθητος. Δεν έχεις χρόνο, λες, για έρωτες και μαλακίες. Θέλεις απλά να περνάς καλά.

Δεν το πολυκουράζεις, ψαρεύεις κάποιον που να ικανοποιεί, έστω και ελάχιστα, δυο-τρία κριτήρια με γνώμονα πάντοτε το να μην ξεπερνά τις προσδοκίες και πέσεις στην παγίδα του έρωτα. Όλα «μιλημένα ξηγημένα» από την αρχή. Έχεις ξεκαθαρίσει πως είσαι αλλεργικός στις σχέσεις και σε γενικές γραμμές δεν είσαι για «πολλά». Αν σου τηλεφωνεί συχνά και ενδιαφέρεται για κάτι περισσότερο από το ποια είναι η αγαπημένη σου στάση και γιατί προτιμάς τη βότκα από το ουίσκι, έχει ήδη εξασφαλίσει το εισιτήριο επιστροφής από την «τουριστικού ενδιαφέροντος βόλτα» στη ζωή σου.

Παρόλα αυτά θα σταθείς τυχερός. Υπάρχει τόση μοναξιά που τροφοδοτείται από εγωισμό και το αντίστροφο γύρω μας. Θα βρεις να ταιριάξει τα πρόσκαιρα «θέλω» σου με τα ίδια κάποιου ή κάποιων άλλων. Μα ό,τι ζείτε δε θα μετριέται σε χρόνο. Ο χρόνος είναι παράγοντας συνδεδεμένος με την εξέλιξη και εσύ αποτάσσεσαι την εξέλιξη σ’ αυτήν την περίπτωση. Αν θες να απαντήσεις στον εαυτό σου «γιατί» αναλώνεσαι σε αυτό το απροσδιόριστο πανηγύρι, μπορείς να χρησιμοποιείς τη φράση «μαζεύω εμπειρίες» και να κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ. Ο στόχος επιτευχθεί, «απλά περνάς καλά».

Κάτι βράδια, γυρνώντας από κάποιο συνηθισμένο ξενύχτι, η συγκαλυμμένη μοναξιά σου εδραιώνει την παρουσία της και σε καταβροχθίζει. Εύχεσαι να είχες πιει λίγο παραπάνω, τώρα θα κοιμόσουν σαν πουλάκι. Δεν εκπλήσσεσαι κιόλας που το κενό σου δεν το γεμίζουν οι φανφάρες. Ωστόσο, δεν είναι και κάτι που θες να γεφυρώσεις. Η επιλογή του να το σκεπάζεις με εφήμερες παρουσίες είναι πιο αναίμακτο.

Έννοια σου, όμως, και θα σε βρει ο έρωτας που διώχνεις. Όσο κολλάς post it «to do» αποκλειστικά σε όσα σε κάνουν να περνάς καλά, θα τρυπώσει από το παραθυράκι που ξέχασες ανοικτό και θα σου θυμίσει πώς είναι να ρισκάρεις ξανά στο δικό του το παιχνίδι.

Από το φόβο μας μήπως του παραδοθούμε ψυχή τε και σώματι και ενδιαφερθούμε για κάποιον άλλον πέραν της πάρτης μας, χάνουμε τον ίδιο τον έρωτα. Φυσικά έχει το χαβαλέ του να περνάς μια ψυχαναγκαστική κατάσταση εφορίας, αλλά με το χαβαλέ δεν έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με τα όριά σου. Ακούγεται αποτρεπτικό, αλλά όπως και στη ζωή, κανείς δε σου υπόσχεται ότι θα είναι για πάντα καλοκαίρι. Ο έρωτας συνοδεύεται από το χάος και η σκοτεινή του πλευρά έχει τη δύναμη να σε διαλύσει. Θα σε διδάξει σε κάθε περίπτωση.

Μετά από χρόνια, αυτά που θα σου έχει πάρει θα είναι ένα πταίσμα μπροστά σε όλες εκείνες τις στιγμές που θα σου έχει αφήσει. Στιγμές που ποτέ τίποτα εφήμερο δε θα πλησιάσει.  Το μόνο βέβαιο είναι πως, μεταξύ άλλων, θα σου έχει αφήσει ένα αδιάσειστο κριτήριο του «περνάω καλά» .