Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι η ανάγκη που νιώθει κάποιος να σου ασκήσει έλεγχο, ενδεχομένως πηγάζει από τη δική του αδυναμία να ελέγξει και να χαλιναγωγήσει τον ίδιο του τον εαυτό; Η τάση μεταβίβασης ενός είδους ελέγχου στο άλλο άτομο κι η ανάγκη καθορισμού του ως κάτι επιβεβλημένο, ενδόμυχα κρύβει συνήθως, την ανάγκη του «πομπού» να νιώσει πως έχει την κυριαρχία στη ζωής του, όταν τα όρια σ’ αυτή μοιάζουν να έχουν χαλαρώσει και τίποτα δε φαίνεται να ακολουθεί μια επιθυμητή πορεία.

Πολλές φορές η δυσκολία αυτοελέγχου και η αδυναμίας μας να τιθασεύσουμε τα πάθη μας, μάς πυροδοτεί αισθήματα ματαίωσης κι ανεπάρκειας. Για να κατευνάσουμε λοιπόν τα αισθήματα αυτά που ενίοτε προκαλούν συνεπακόλουθα το αίσθημα θυμού ή και της ενοχής, επιλέγουμε να ασκήσουμε τον έλεγχο για το ίδιο θέμα σ’ έναν άλλον άνθρωπο, του οικείου μας περιβάλλοντος συνήθως. Για παράδειγμα, κάποιος ο οποίος δυσκολεύεται να κάνει σωστό κουμάντο με το εισόδημά του, ενεργοποιώντας το μηχανισμό άμυνας της προβολής, μπορεί να κατηγορήσει το φιλαράκι του ή το ταίρι του ότι είναι σπάταλο κι ανίκανο να αποταμιεύσει χρήματα. Κοντά σ’ αυτά μπορεί να προσπαθήσει να ελέγξει και να στηλιτεύσει τις δαπάνες του άλλου ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει γιατί πρωτίστως φοβάται να αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες του, αλλά και γιατί έχει ανάγκη -όχι να κατηγορήσει άλλα άτομα-, αλλά να κάνει όπως προαναφέρθηκε προβολή των ελαττωμάτων του πάνω σ’ εκείνα ώστε να μην αισθάνεται ανίκανος.

 

 

Επιπλέον, αν κάποιος ενώ βρίσκεται σε σχέση φλερτάρει μ’ άλλα άτομα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επειδή δεν μπορεί να ρεγουλάρει την παρόρμησή του μπροστά σε μια δελεαστική εικόνα, ίσως να αναπτύξει την τάση ή την επιθυμία να ελέγχει τις συζητήσεις που το έτερον του ήμισυ κάνει στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ή να εξαπολύει κατηγορίες προς αυτό. Ακόμα, αν κάποιος δυσκολεύεται να ελέγξει τα συναισθήματά του προς τους άλλους ανθρώπους και συχνά γίνεται οξύθυμος και παρορμητικός, πιθανόν να αναπτύσσει συμπεριφορές προς τους οικείους του μέσα από τις οποίες αποσκοπεί στο να ελέγξει τα συναισθήματά τους. Αν π.χ. ο προϊστάμενος σε κάποια δουλειά είναι ευερέθιστος και εκρηκτικός μπορεί να δίνει συμβουλές στο προσωπικό του για το πώς να διαχειρίζεται με ψυχραιμία τους πελάτες, να οργανώνει σχετικά σεμινάρια ή να στοχοποιεί υπαλλήλους για την παρορμητική τους συμπεριφορά.

Ουκ ολίγα παραδείγματα αντίστοιχων περιπτώσεων σου ήρθαν στο μυαλό ενόσω διάβαζες τα ανωτέρω παραδείγματα. Και ίσως να μην είχες σκεφτεί μέχρι πρότινος ότι η τάση ενός άλλου ανθρώπου να ελέγχει τη δική σου συμπεριφορά οφείλεται σε μια δική του αδυναμία -κι όχι δική σου-, αλλά αυτή είναι η δυσάρεστη πραγματικότητα. Γιατί αυτή η αδυναμία του άλλου, από τη στιγμή που βρίσκει τρόπο κι επηρεάζει εσένα, είναι λογικό να σε βάζει σε αμφιβολίες και για τη δική σου συμπεριφορά και ταυτότητα -αν δεν τη γνωρίζεις καλά. Αν πάντως διαβάζοντας όλ’ αυτά αναγνώρισες ότι είσαι ένα τέτοιο άτομο, μπορείς να ξεκινήσεις να βελτιώνεις τον εαυτό σου αναγνωρίζοντας αυτό σου το ελάττωμα, χωρίς να σου το χρεώσεις ως μια αποτυχία. Είναι απλώς μια αδυναμία η οποία με θέληση και επιμονή μπορεί να βελτιωθεί, ειδικά όταν υπάρχει η βοήθεια ενός ειδικού.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαρία Πολυδώρου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου