H απομυθοποίηση πονάει

Μια ιστορία οφείλει πάντοτε να έχει ανατροπές. Συγκρούσεις, διαμάχες, εκπλήξεις, γεγονότα που ταράζουν τα νερά κι αφήνουν θεατές κι αναγνώστες να αγωνιούν για τη συνέχεια. Σ’ όλους αρέσει η ηρεμία και ποτέ κανείς δεν αγάπησε τη βαρεμάρα. Χρειάζεται ένταση και πάθος για να εκτιμήσεις την ασφάλεια και τη γαλήνη. Μα πρόσεξε. Μην ερωτευτείς τις ανατροπές, προβλέπεται να σε προδώσουν.

Δεν είναι όλες τους ευχάριστες ούτε μπορείς να βασιστείς πως θα τις ξεπεράσεις. Είναι ύπουλες και πονηρές, μα παράλληλα τόσο αναζωογονητικές. Όλες τους, εκτός από μία. Υπάρχει μια αλλαγή που όχι απλά μεταμορφώνει, αλλά σαρώνει στο πέρασμά της. Και το κοινό πια δεν αγωνιά απλά, αλλά εγκαταλείπει το θέαμα. Είναι εκείνη, η τρομαχτική αλλαγή που φέρνει η απομυθοποίηση.

Έχεις μια ιδέα για έναν άνθρωπο. Τον γνωρίζεις, τον έχεις ερωτευτεί και τον έχεις βάλει στη ζωή σου. Είσαι ευτυχισμένος γιατί είστε μαζί ή είσαι ευτυχισμένος γιατί αισθάνεσαι με τρόπο που κάθε τραγούδι έχει νόημα και κάθε βλέμμα είναι κι ένα υπονοούμενο. Σιγά-σιγά χάνεις το μέτρο. Δεν υπάρχουν πλέον όρια, δεν υπάρχει βάρος να σε τραβήξει πίσω. Πετάς στον έβδομο ουρανό μαζί με τον έρωτά σου, αυτόν που θεωρείς άγγελο κι όχι πλάσμα ανθρώπινο. Τόση η τελειότητα, τόση η ομορφιά. Απορείς κι εσύ πώς στάθηκες τόσο τυχερός. Κοίτα να δεις που όλα τ’ άλλα που μέχρι σήμερα είχαν σημασία, εξαφανίστηκαν. Ας είναι.

Περνάει ο καιρός κι εσύ δε λες να επιστρέψεις. Έχεις ξεχάσει να περπατάς, έχεις ξεχάσει να κρατάς επαφές με την πραγματικότητα, έχεις χαθεί σ’ ένα παραμύθι που δεν πρωταγωνιστείς, αλλά θαυμάζεις εκείνον που κάθεται στον θρόνο. Δε σε νοιάζει, παλεύεις απλά για να τον κάνεις όλο και πιο ευτυχισμένο, όλο και πιο δυνατό, να μπορεί να εξουσιάζει και τη ζωή σου και τη διάθεσή σου κι όλο σου το είναι. Μα θεωρείς πως το αξίζει. Ποτέ δε γνώρισες κάποιον καλύτερο απ’ αυτόν και ποιος να μπορούσε ποτέ να τον ανταγωνιστεί. Είσαι ευγνώμων και μόνο που τον συνάντησες στον δρόμο σου.

Μα εκείνος δεν ήταν προορισμένος ποτέ να βασιλέψει. Δεν έχει τη δύναμη, τις γνώσεις, το κουράγιο. Έχει πληγές, δεν είναι τέλειος, κρύβει θυμούς κι όχι αρετές, είναι ένας άνθρωπος κι όχι θεός. Εκείνος το ήξερε, μα ίσως θαμπώθηκε απ’ την προσοχή σου, ίσως να μην είχε συνειδητοποιήσει πόσο βαθιά το έβλεπες. Και τώρα δεν αντέχει άλλο, δεν μπορεί να προσποιείται κάτι που δεν είναι ή ίσως οι συνθήκες ν’  άλλαξαν κι οι αλήθειες να ήρθαν αναπάντεχα στη φόρα. Οι ανατροπές στη μέχρι τώρα ήρεμη ιστορία σου.

Κι εσύ τι κάνεις; Μένεις μετέωρος μπροστά στο αποκρουστικό θέαμα. Δεν ήταν έτσι τα πράγματα στο μυαλό σου, εσύ είχες άλλη ιδέα, περίμενες περισσότερα, είχες ανάγκη περισσότερα. Και τώρα τι, έκανες λάθος; Αποκλείεται, ήξερες τα πάντα, ήσουν βέβαιος.

Εκείνος ήταν ο διαφορετικός κι εσύ τον είχες επιλέξει σωστά. Πώς να δεχτείς την αλήθεια όταν πονάει, πώς να αναγνωρίσεις τα ελαττώματα σε κάτι τέλειο και πώς να παραδεχτείς πως δε φταίει κανένας άλλος πάρα μόνο εσύ, εσύ και το μυαλό σου, εσύ κι οι ιδέες που έπλασες και τις πίστεψες σαν να ήταν αληθινές. Απομυθοποίηση.

Δίνεις δειλά το χέρι σου και τον βοηθάς να σηκωθεί απ’ τον θρόνο. Φτάνει στο ύψος σου και πλέον βλέπεις καθαρά· δεν είναι τόσο όμορφος όσο νόμιζες, ούτε αψεγάδιαστος, έχει ουλές και σημάδια και σκέψεις δεύτερες. Κοινός θνητός απέναντί σου, επιτέλους ισάξιοι στο παραμύθι που νόμιζες πως δεν είχε κακούς, μα αν δεν είχε, κανείς ποτέ δε θα την έλεγε αυτήν την ιστορία. Κατεβάζεις το βλέμμα γιατί δεν μπορείς να τον κοιτάς γυμνό κι ας ήταν έτσι πάντα, κι ας του είχες βάλει εσύ υφάσματα για να μη φαίνεται. Νόμιζες πως ήξερες, μα τώρα ήρθε η ώρα να διδαχτείς πραγματικά.

Ώρα σου, λοιπόν, να αποφασίσεις. Ποιο δρόμο θες να πάρεις; Ποιο μονοπάτι; Αναρωτήσου αν μπορείς να αντέξεις την αλήθεια του. Ψάξε μέσα σου και δες, αισθάνεσαι το ίδιο; Πιθανώς όχι, έσπασαν οι αγάπες και δεν έχεις όρεξη να μαζεύεις θρύψαλα. Δε σ’ αρέσει πια η εικόνα που έχεις απέναντί σου, σου φαίνεται δυσάρεστη, κουράζει και το μάτι και περισσότερο την καρδιά. Άλλα περίμενες εσύ και τώρα απογοητεύτηκες. Αυτό ήταν. Η ανατροπή σε σκότωσε. Κι ας αγαπούσες πάντα τις εντάσεις.

Κάθε φορά που αποζητάς την ηρεμία σκέψου πως άμα εκείνη σπάσει θα ψάχνεις πάλι τα κομμάτια σου. Προσπάθησε να μην υψώνεις τους ανθρώπους γιατί εκείνοι προσγειώνονται ομαλά, αλλά το βάρος πέφτει πάνω σου. Ο έρωτας είναι τυφλός, αλλά όταν κάποιος βρεθεί και του φορέσει το κατάλληλο ζευγάρι, σαρώνει τα πάντα με το βλέμμα του.

Προστάτεψε τον εαυτό σου και δέξου πως κάθε πάνω έχει το κάτω του. Διάλεξε τις ανοιχτές συγκρούσεις γιατί εκείνες μόνο προετοιμάζουν τους μονομάχους. Κι άσε τους μύθους για τα βιβλία, εκεί μόνο δε χάνουν τη λάμψη τους. Στον πραγματικό κόσμο, κάθε ψυχή έχει αγριάδα.

Μα μάθε πως κι κείνη κάποτε είναι όμορφη.