Είναι σκληρός ο έρωτας δίχως ανταπόκριση. Χρειάζεται προσπάθεια, πολύς χρόνος και κυρίως ένας μαγικός, θαυματουργός τρόπος για να μπορέσεις να το ξεπεράσεις -αλλά δυστυχώς τέτοιου είδους μαγεία είναι κομματάκι δύσκολο να βρεθεί μια συνηθισμένη μέρα. Δε λέω, κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις, θα το πάρεις απόφαση και θα προχωρήσεις, γιατί στην τελική όλα κάποια στιγμή περνάνε. Κάπως έτσι κι εσύ θα καταφέρεις το ακατόρθωτο, θα ξεπεράσεις το αξεπέραστο και θα νικήσεις το ανίκητο. Και το ίδιο ακριβώς θα κάνει κι εκείνος που βρίσκει τον ανεκπλήρωτο έρωτα στο δικό σου πρόσωπο.
Ναι, το ξέρω πως εκπλήσσεσαι, αλλά δεν είσαι ο μόνος που έχει πληγωθεί από κάποιον. Υπάρχουν άτομα εκεί έξω που έχουν πληγωθεί από εσένα. Σοκ. Και δεν εννοώ μόνο εκείνους που μοιράστηκαν κάποια σχέση μαζί σου, αλλά εκείνους τους δόλιους που σε ερωτεύτηκαν κι εσύ ποτέ δε γύρισες να τους κοιτάξεις. Δε σου έκαναν το κλικ, δε σου άρεσαν, δεν τους πρόσεξες, όλο και κάποιος λόγος θα υπήρξε που δεν έπεσες στα δίχτυα τους. Το θέμα είναι πώς θα διαχειριστείς εσύ το από ‘δω και πέρα.
Δυστυχώς δεν επιλέγουμε ποιον θα ερωτευθούμε. Δεν έχουμε πραγματική επιλογή, δεν παίρνουμε στ’ αλήθεια εμείς την απόφαση. Απλά υπακούμε στην καρδιά και στο συναίσθημα που καθόλου δεν τα ενδιαφέρει και κανέναν δε ρωτάνε για τις επιλογές τους. Πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα, πόσο ιδανικός θα ήταν ο κόσμος και πόσα ουράνια τόξα και καρδούλες στο background. Σε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, θα επιλέγαμε να ερωτευθούμε αυτούς που μας ερωτεύτηκαν. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα και τόσο ουτοπικά.
Αφού λοιπόν κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, υπάρχουν κάποιες ψυχές που ποτέ δε θα βρουν αυτό που ψάχνουν ούτε θα κατακτήσουν εκείνο που ποθούν. Έτσι είναι ο νόμος του έρωτα όσο άδικος κι αν ακούγεται.Το νόημα είναι στο από ‘δω και πέρα. Εκεί που έρχεται εκείνος ο γενναίος, σου εξομολογείται τα αισθήματά του και περιμένει από σένα μια απάντηση που θα τα καθορίσει όλα. Η απάντησή σου όμως δε θα είναι αυτή που επιθυμεί και θα τον ξυπνήσει βάρβαρα από το όνειρο. Κι άντε και του την έδωσες. Μετά; Μετά τα πράγματα είναι στο δικό σου χέρι. Και μόνο.
Εκείνος ήρθε, είπε ό,τι είχε να πει, και πήρε την οποιαδήποτε απάντηση. Δεν έχει να δώσει κάτι άλλο, δε θέλει κι ίσως δεν μπορεί. Εσύ πρέπει να χειριστείς την κατάσταση και να τον βοηθήσεις με τα μέσα που διαθέτεις. Κι αυτά δεν είναι άλλα απ’ το να συνεχίσεις απλά να είσαι αυτός που ήσουν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, είτε ήξερες ότι σε γούσταρε πριν σου το πει είτε όχι. Ακόμα κι αν ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενες να ακούσεις και πάλι δεν έχει σημασία. Πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και να μη φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δε σε φοβήθηκε κι αυτός.
Θέλει προσπάθεια να μην αφήσεις τον χειρότερό του φόβο να γίνει πραγματικότητα. Φόβος για το μετά. Μετά την ενδεχόμενη χυλόπιτα. Φόβος για το πώς θα σε αντικρίσει ξανά και πώς θα σε κοιτάξει στα μάτια. Αν σου φαίνεται εσένα δύσκολο να το διαχειριστείς, προσπάθησε απλά να μπεις στη θέση του. Είναι χίλιες φορές χειρότερη απ’ τη δική σου και δεν αξίζει σε κανέναν να νιώθει άβολα επειδή νιώθει αυτά που νιώθει και τόλμησε να τα εξομολογηθεί.
Μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό, θα δεις πως το να συνεχίσεις τη μέχρι τώρα σχέση που είχες μαζί του είναι πολύ πιο εύκολο από όσο νόμιζες. Το μόνο που έχει πραγματικά αλλάξει είναι πως πλέον δεν υπάρχουν μυστικά. Τώρα ξέρεις πως υπάρχει κάποιος εκεί έξω που σε νοιάζεται και θέλει να είσαι καλά κι ευτυχισμένος. Δεν του αξίζει λοιπόν να του φερθείς με σεβασμό;
Να μιλάτε όπως μιλούσατε πριν, να γελάτε και να συνεχίσετε να κάνετε τα ίδια ακριβώς πράγματα. Κανείς σας δεν άλλαξε, οπότε δε χρειάζεται να αλλάξει κι η σχέση σας. Το ότι δε μοιράζεστε τα ίδια συναισθήματα δεν είναι κάτι που πρέπει να σας απομακρύνει, μόνο στην περίπτωση που εκείνος δεν αντέχει να βρίσκεται κοντά σου χωρίς να σ’ έχει πραγματικά. Εκεί δυστυχώς δεν μπορείς να βοηθήσεις, μόνο να δείξεις κατανόηση και να μην πιέζεις καταστάσεις. Και φυσικά, ποτέ να μην εκμεταλλευτείς κάποιον απλά γιατί σου έχει χαρίσει απλόχερα την ευκαιρία να το κάνεις.
Εκείνος βρήκε το κουράγιο και σου είπε τι αισθάνεται. Θέλει κουράγιο ψυχής αυτό, οφείλεις να του το αναγνωρίσεις. Να τον καταλάβεις και να δείξεις ωριμότητα. Καμία αμηχανία, απλά δύο άνθρωποι που δε νιώθουν τα ίδια πράγματα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό. Μπορεί να μην του δίνεις την απάντηση που σου ζητάει αλλά του προσφέρεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Την ευκαιρία να συνεχίσει να είναι δίπλα σου και να νιώθει ο εαυτός του.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη