Το μισό ταξίδι είναι ο συνταξιδιώτης

Ένα ταξίδι είναι ένα βήμα πιο κοντά στον παράδεισο. Είναι η ευκαιρία που σου απλώνεται να δεις έναν καινούριο κόσμο, να τον ζήσεις και να γίνεις προσωρινό μέρος του. Στο τέλος, κρατάς ένα κομμάτι του για σένα, βαθιά στο μυαλό και στις αναμνήσεις σου, μα πιο πολύ  μέσα στη καρδιά σου. Θέλει αγάπη το ταξίδι, μεράκι κι όρεξη μα μη ξεχάσεις το σημαντικότερο -θέλει  και έναν καλό σύντροφο.

Όταν παίρνεις την απόφαση να οργανώσεις μια απόδραση σε ένα καινούριο τόπο πρέπει να σκεφτείς σοβαρά τι ακριβώς θέλεις να κάνεις εκεί και με ποιο σκοπό θα ταξιδέψεις. Θέλεις να περπατήσεις όλο το Λονδίνο; Να πας για ψώνια στο Παρίσι; Να δοκιμάσεις όλα τα ζυμαρικά στη Ρώμη; Όλα είναι πιθανά κι εξαρτάται μόνο από σένα και τις προσωπικές σου επιλογές. Εάν ωστόσο δε σκοπεύεις να ταξιδέψεις μόνος σου, ήρθε η στιγμή να διαλέξεις το άτομο που θα σε συνοδεύσει, τον συνταξιδιώτη και συνοδοιπόρο σου.

Είναι πολύ εύκολο κάποιος να ξεγελαστεί και  δυστυχώς το να καταφέρεις να  συνδυάσεις διαφορετικές προσωπικότητες για μέρες συνεχόμενες, είναι κάτι που αποτελεί  τέχνη. Οι άνθρωποι είμαστε τόσο διαφορετικοί κι έχουμε πολύ περισσότερες παραξενιές από όσες θέλουμε να παραδεχτούμε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι πολλές φορές κι οι συνθήκες που μας προκαλούν και μας φέρνουν στα άκρα κι εκεί μπορεί ακόμα και να ανακαλύψουμε εντελώς νέες εκδοχές του χαρακτήρα μας.

Ταξιδεύοντας όλη η θεωρία γίνεται πράξη. Είναι σαν έναν καμβά που ξεκινάει λευκός, αλλά μέχρι στο τέλος θα έχει καλυφθεί τελείως από χρώματα. Αν είναι πολύχρωμος, τότε το ταξίδι σου θα είναι ονειρεμένο. Ωστόσο και το μαύρο αποτελεί  συνδυασμό των βασικών χρωμάτων και σπάνια λείπει απ’ την εικόνα. Δεν την καταστρέφει, την ολοκληρώνει, αλλά απαιτεί προσοχή για να μη γίνει το έργο σου μουτζούρα.

Ίσως μια κράτηση ακυρωθεί, ένα μουσείο κλείσει νωρίτερα, ένα μετρό χαθεί στο τελευταίο λεπτό. Σε μια τέτοια μικρή κρίση φαίνεται αν μπορείς να ταξιδέψεις με κάποιον. Το πώς θα διαχειριστεί ο καθένας την υπόθεση θα είναι το σημείο X, ο κρίσιμος παράγοντας που θα τα καθορίσει όλα. Εκεί που θα πεις αγανακτισμένος πως δε θα ταξιδέψετε πότε ξανά μαζί ακόμα κ αν είναι ο καλύτερός σου φίλος.

Γιατί κι αυτό είναι βασικό και δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Έχει διαφορά το πόσο αγαπάς κάποιον με το αν μπορείς να ταξιδέψεις μαζί του. Εδώ ακριβώς είναι που γίνονται τα λάθη και σου βγαίνει το τετραήμερο στην Πράγα ξινό. Δε γίνεται να μπορείς να ζήσεις με τον καθένα  24ωρα ολόκληρα και να θέλετε να κάνετε και ακριβώς τα ίδια πράγματα. Θέλει λίγο ψάξιμο και βαθιά σκληρή επίγνωση.

Αυτό που αναζητάμε είναι κάποιος που θα μας αντέξει και θα τον αντέξουμε. Ένας συνταξιδιώτης έτοιμος για περιπέτειες, για νέες εμπειρίες, για τη δημιουργία αναμνήσεων που δε θα ξεχαστούν ποτέ. Αν βρεις το κατάλληλο άτομο, τότε δε θα θέλεις να γυρίσεις πίσω ούτε κι αν το μέρος που βρίσκεστε διαφέρει κατά πολύ από ένα παραμυθένιο παλάτι.

Φυσικά οι συνθήκες είναι σημαντικές, αλλά η καλή παρέα μπορεί να διορθώσει ακόμα και το χειρότερο μέρος. Όλα εξαρτώνται απ’ τη χημεία των ανθρώπων, τις υποχωρήσεις που είναι διατεθειμένοι να κάνουν, χωρίς ωστόσο να χάσουν το δικό τους σκοπό και να παραγκωνίσουν τις δικές τους επιθυμίες. Η χρυσή τομή είναι το νόημα, ο συνδυασμός των αναγκών κι επιθυμιών. Και φυσικά η συνεργασία.

Απ’ τη στιγμή που ταιριάζεις με κάποιον στα ταξίδια, ξέρεις ότι ταιριάζεις και στη ζωή. Μαζί θα βρείτε το δρόμο σας κάπου στο άγνωστο, μαζί θα βγάλετε τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες, μαζί θα περπατήσετε και θα χαθείτε και θα τη βρείτε τελικά τη λύση. Θα σας ενώνουν τόσα πολλά που ο γυρισμός θα φαντάζει μαρτύριο. Γιατί δένεσαι σ’ ένα ταξίδι και μοιράζεσαι χωρίς καν να το συνειδητοποιείς. Κι αυτό το δέσιμο δε χάνεται με την επιστροφή, αλλά γίνεται ακόμα δυνατότερο.

Η πιο γλυκιά στιγμή είναι όταν πιάνεις τον εαυτό σου να ψάχνει πότε και που θα είναι το επόμενο σας ταξίδι. Εκεί είναι που καταλαβαίνεις πως έχεις βρει τον σύντροφό σου και θέλεις να μοιραστείς μαζί του τη μαγεία ενός ταξιδιού ξανά και ξανά. Δεν είναι αρκετή η μία φορά και σίγουρα δε θα σου είναι ούτε κι η δεύτερη. Και γιατί να μην το επαναλάβετε λοιπόν;

Αυτά είναι άλλωστε όσα μένουν στο τέλος: τα ταξίδια, οι τρέλες, οι καλοί φίλοι και φυσικά τα ατελείωτα χαμόγελα.