Άσε και λίγο το κινητό απ' τα χέρια σου

Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων στον πλανήτη αν απαντούσε στην ερώτηση «Ποιο είναι το αντικείμενο που δε θα αποχωριζόσουν ποτέ;» θα έδινε την απάντηση ότι αυτό θα ήταν το κινητό του τηλέφωνο. Αποτελεί το απόλυτο αξεσουάρ τόσο για τις εξορμήσεις στις καφετέριες όσο και για τις εκδρομές και τις ώρες ψυχαγωγίας στο σπίτι. Το παίρνεις μαζί σου παντού, σαν το κατοικίδιό σου ένα πράγμα. Μπορεί να του έχεις δώσει κι όνομα για παράδειγμα, «μπούμπη» όπως το αποκαλεί μια γνωστή μου, αλλά αυτό είναι για πολύ προχωρημένες καταστάσεις.

Είναι το απαραίτητο all season αξεσουάρ και σου δίνει τη δυνατότητα να γίνεις δημοφιλής μέσω αυτού και πολλές φορές αποτελεί το σπάσιμο νεύρων στους υπόλοιπους ανθρώπους που βρίσκονται στο περιβάλλον σου. Είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να εξαγριώσει έναν άνθρωπο όταν βγαίνεις μαζί του για έναν καφέ, κρασί ή φαγητό κι είσαι μονίμως κολλημένος πάνω από ένα κινητό τηλέφωνο.

Μετά την εμφάνιση του Facebook και του Instagram τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Ακόμα κι αυτοί που χρησιμοποιούσαν το κινητό τους ελάχιστα τα προηγούμενα χρόνια, τώρα πλέον έγινε το τρίτο τους χέρι. Κι έτσι απέναντι σε αυτούς, είναι όλοι εκείνοι που βρίσκουν αφορμή να τα χώσουν στον κολλητό τους που είναι συνέχεια στο Facebook ενώ πίνουν καφέ και λένε τα νέα τους.

Απ’ την άλλη είναι ξεκάθαρα κι αγένεια. Δεν μπορείς να βρίσκεσαι σε ένα επαγγελματικό ραντεβού και να κοιτάς συνέχεια το κινητό σου. Δεν είναι σωστό. Αρχικά, είναι ένας τρόπος αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς και δεύτερον αυτό εκνευρίζει το συνομιλητή σου που προσπαθεί να σου μιλήσει, αλλά εσύ φαίνεται ότι δεν τον ακούς.

Τα κινητά τηλέφωνα παίζουν ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στη ζωή μας πλέον κι όσοι έχουν έξυπνα τηλέφωνα δεν τα χρησιμοποιούν για να στέλνουν μηνύματα ή να κάνουν κλήσεις και να επικοινωνούν με τους ανθρώπους που αγαπούν, αλλά για να ανεβάζουν προσωπικές τους στιγμές στα social media. Δηλαδή, όταν βρίσκονται σε ένα εστιατόριο δεν μπορούν να φάνε χωρίς να ανεβάσουν τη φωτογραφία απ’ το brunch στις 11:00 το πρωί.

Κανονίζεις έναν καφέ με τον κολλητό σου στο κέντρο που έχεις να τον δεις καιρό. Πρέπει να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και κυρίως να κρατηθείς μακριά απ’ το κινητό σου. Άλλωστε εσύ, που έχεις να τον δεις καιρό, δε θα έχεις κάποιον ουσιαστικό λόγο να είσαι με ένα κινητό μονίμως στο χέρι, σωστά; Κι όμως!

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το κινητό τους τηλέφωνο, ρε φίλε. Πες για παράδειγμα πως στέλνεις στην κολλητή σου: «Ελένη, έχουμε να πούμε τόσα πολλά, πότε το ψήνεις να βρεθούμε;». Σου λέει «σε μισή ωρίτσα κατεβαίνω στο κέντρο». Έρχεται και κάθεστε για καφεδάκι κι η Ελένη είναι μονίμως στα stories στο Instagram, κάτι που σε εκνευρίζει αρκετά και γι’ αυτό αποφεύγεις να βγαίνεις μαζί της.

Είναι όμως κι αυτή η κατηγορία, αυτοί οι «μικροί θεούληδες» που επειδή δε γουστάρουν κάποια άτομα στην παρέα, αλλά βγαίνουν για την παρέα, είναι μονίμως με το κινητό στο χέρι. Σ’ αυτά τα άτομα ανήκω κι εγώ, η αλήθεια είναι και συνήθως τρώω τα μούτρα μου γιατί περιμένω ότι θα υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για να βγούμε και να γνωρίσω νέα άτομα, αλλά τελικά καταλήγω να σκρολάρω την αρχική σελίδα του Facebook και του Instagram μονίμως απ’ τη βαρεμάρα μου. Δεν παραδέχομαι ότι είναι σωστό, αλλά τουλάχιστον είναι ειλικρινές.

Σκεφτείτε, μπορεί να στερούμαστε αρκετά υλικά αγαθά σήμερα, όμως, οι πιθανότητες κάποιος να έχει ένα πάρα πολύ ακριβό κινητό τηλέφωνο είναι πολύ μεγάλες. Ποτέ δε θα μπορέσω να καταλάβω τι είναι αυτό που έχει καταφέρει κι έχει δώσει στο κινητό μια θέση στη ζωή μας, στο γραφείο μας, στη βόλτα μας κι έχει αντικαταστήσει την παρέα μας σχεδόν σε όλες μας τις εξόδους.

Είναι η ανάγκη μας να έχουμε δίπλα μας ένα αντικείμενο που μας ψυχαγωγεί κι ικανοποιεί το εγώ μας. Οι περισσότεροι χρήστες κινητών τηλεφώνων εκτός απ’ τη χρήση του για κλήσεις, μηνύματα και stories στο Instagram, το έχουν και για προσωπική επίδειξη προς φίλους και γνωστούς τους.

Είναι άραγε η ανάγκη να μοιραστούμε τη διάθεσή μας στα social media και να δείξουμε πως όντως περνάμε καλά ή ανάγκη για επιβεβαίωση, η οποία μεταφράζεται ως ανάγκη να μας κάνουν 1.000 likes για να νιώσουμε καλύτερα;

Όποια κι αν είναι η ανάγκη σου για να έχεις το κινητό ως προέκταση του χεριού σου, πρέπει να θέτεις και κάποια όρια στη ζωή σου. Πρέπει να οριοθετείς μέσα στο μυαλό σου σκέψεις όπως «γιατί έχω το κινητό;», «Γιατί το χρειάζομαι και μου είναι απαραίτητο. Μήπως επειδή είναι ένα ακόμα trend αξεσουάρ για την εποχή μου ή όντως μία ανάγκη για επικοινωνία με ανθρώπους που αγαπώ;». Οι στιγμές που μοιραζόμαστε καθημερινά με τους δικούς μας ανθρώπους είναι λίγες και μοναδικές, γι’ αυτό και πρέπει να ζούμε την κάθε ημέρα κάτι ξεχωριστό.

Οι φίλοι σου είναι για λίγες στιγμές εκεί, σε δικαιολογούν όταν κολλάς στο κινητό σου και το ίδιο κάνεις κι εσύ όταν το χρησιμοποιούν. Κι αυτούς που μας καταλαβαίνουν τους αγαπάμε ένα τσικ παραπάνω, γιατί μας αποδεικνύουν πως ακόμα κι όταν είμαστε λάθος είναι πάντα εκεί για να μας δικαιολογήσουν στους άλλους με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.

Γιατί κάποια στιγμή καλό θα ήταν να μάθουμε να αφήνουμε και το κινητό για λίγο απ’ τα χέρια μας, για να μπορέσουμε να ζήσουμε όμορφες στιγμές με ανθρώπους που αγαπάμε. Να μάθουμε τα νέα τους, να τους ακούσουμε -κι όχι να κάνουμε πως τους ακούμε.

«Fugit inreparabile tempus» (Ο χρόνος φεύγει ανεπιστρεπτί) είχε πει ο Λατίνος ποιητής Βιργίλιος κι είχε δίκιο. Ο χρόνος φεύγει, αλλά αργούμε να το καταλάβουμε πολλές φορές γιατί η ανάγκη να βρισκόμαστε στην εικονική ζωή μας είναι μεγαλύτερη απ’ την ανάγκη μας να βρισκόμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν.

Ξέχνα για λίγο το κινητό, δεν είναι δα και το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή σου. Να το θυμάσαι.