Μας λείπουν οι παιδικοί μας φίλοι

Φιλία· μια λέξη τόσο ισχυρή, όπως ο διπλόκομπος που δένεις τα κορδόνια στα παπούτσια σου, για να μη λυθούν και σε ρίξουν κάτω. Έτσι και στη φιλία· πάντα θα είναι εκεί ο φίλος σου να σε κρατάει για να μην πέσεις -κι αν πέσεις, να σε σηκώσει. Όταν τον χρειάζεσαι θα βρίσκεται εκεί, τόσο στις καλές όσο και στις άσχημες στιγμές σας.

Ο Jim Morrison κάποτε είπε ότι «Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου» κι είναι ίσως απ’ τις σπάνιες φορές που μια φράση άλλαξε για πάντα τη ζωή μου. Γενικά, δεν ενθουσιάζομαι απ’ τα λόγια που έχουν πει κατά καιρούς σπουδαίοι και μη, γιατί μέσα σ’ αυτά βρίσκω μια διαφορετική προσωπικότητα που σπάνια μου μοιάζει, ωστόσο η φιλία είναι μια έννοια που μας ενώνει όλους, αφού όλοι την έχουμε ανάγκη.

Αυτός ο ισχυρός δεσμός μας συναντάται απ’ την παιδική μας ηλικία και πολλές φορές είναι αυτός που θα μας ακολουθεί για όλη μας τη ζωή. Είναι ο γόρδιος δεσμός που δε θέλουμε να κόψουμε μέχρι και τα ενήλικά μας χρόνια, για να γευόμαστε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό μαζί τους.

Τα πρώτα χρόνια μας, όλοι μεγαλώνουμε σε μια οικογένεια που μας διδάσκει πολλά, όπως την αξία του θάρρους και της ελευθερίας κι είναι αλήθεια ότι όσοι έχουν μεγαλώσει σε πιο ελεύθερες οικογένειες έχουν την ικανότητα να σκέφτονται εντελώς διαφορετικά. Μεγαλώνεις σ’ ένα σπίτι, μέσα σε λίγα τετραγωνικά και σε μια γειτονιά που δεν επέλεξες κι ίσως να μην ήταν το όνειρο των γονιών κι όμως αυτή η γειτονιά γίνεται σταθμός στη ζωή σου.

Ένα πρωινό, η μητέρα σου θα γνωρίσει μια ή παραπάνω γειτόνισσες. Κάποιες από αυτές έχουν επίσης παιδιά, κοντά στην ηλικία σου. Με κάποιες από αυτές θα γίνουν φίλες. Θα έρχονται σπίτι σου κι εσύ θα πηγαίνεις συχνά στα δικά τους. Με τα παιδιά τους με τον καιρό θα αναπτύξεις ένα δέσιμο, θα ‘ναι κάτι σαν συγγενείς. Θα μοιράζεστε την καθημερινότητά σας, θα πάτε στο ίδιο σχολείο και θα έχετε συνεχή επαφή και με το που τελειώνετε τα μαθήματά σας, θα σκορπίζετε όλοι μαζί τις φωνές σας και τα γέλια σας στη γειτονιά. Θα είναι οι φίλοι της παιδικής σου ηλικίας.

Ποτέ δε θα σε δουν ως εχθρό τους και θα μοιράζονται κάθε κομμάτι τους μαζί σου. Θα παίζετε το μαγαζάκι και θα είσαι ο ιδιοκτήτης, θα σου δίνουν πάσες στα μήλα για να μην καείς, θα καθίσετε μαζί στο ίδιο θρανίο στο σχολείο και θα αντιγράφετε ο ένας απ’ τον άλλον προκειμένου να μη μείνει κανείς σας στην ίδια τάξη.

Κι ύστερα, όταν τα χρόνια περάσουν, μπορεί να χαθείτε, γιατί άλλαξαν σπίτι, πόλη ή και χώρα. Πλέον μαθαίνεις τα νέα τους απ’ το facebook και ξέρεις πως είναι καλά, θέλεις να είναι καλά. Έφυγαν γιατί οι γονείς τους ή οι ίδιοι βρήκαν μια καλύτερη επαγγελματική τύχη εκεί έξω ή έναν ξεχωριστό άνθρωπο κι αποφάσισαν να κάνουν ένα μακρινό ταξίδι, αλλά μαζί με τις βαλίτσες τους, πήραν ίσως το σημαντικότερο κομμάτι της παιδικής τους ηλικίας, για συντροφιά· εσένα.

Σε κουβάλησαν μαζί τους σε φωτογραφίες, σε λευκώματα, σε αναμνήσεις που δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει ο χρόνος. Γιατί ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι κάπου, κάποτε θα ξανασυναντηθείτε· γιατί οι φιλίες αυτές αντέχουν στον χρόνο. Οι πραγματικές, εκείνες που σε έχουν δει στα καλύτερα και τα χειρότερά σου, εκείνες που δε θα σε προδώσουν ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Είναι όλες αυτές οι φιλίες που μοιραστήκατε τα ρούχα σας, μπήκατε στα ίδια παπούτσια, είχατε την ίδια αγωνία για τους βαθμούς σας στο σχολείο, ακούγατε μαζί τα ίδια τραγούδια κι αν μιλήσετε κάποια στιγμή θα τα θυμούνται όλα, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Θα είναι αυτή η μοναδική σχέση που η απόσταση δεν μπορεί να τη χαλάσει και ξέρεις πως όσο μακριά κι αν βρίσκονται τόσο πιο κοντά έρχονται στην καρδιά σου κι ακόμα κι αν μεγαλώνεις πάντα όταν τους έχεις ανάγκη θα είναι εκεί για σένα.

Γιατί όσο πίσω κι αν μένεις πολλές φορές, πάντα θα υπάρχει ένα μπροστά απ’ αυτούς για να σου δώσουν ένα έναυσμα. Μια αφετηρία που ίσως δε βλέπεις γιατί έχεις συνηθίσει τον τερματισμό όσο θες να ξεχωρίσεις και ξεχνάς πολλές φορές από πού ξεκίνησες. Θα είναι εκεί για να στο θυμίζουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν και θα χαίρονται με τις επιτυχίες σου κι όσα κατάφερες να κάνεις πράξη. Δε θα διστάσουν να σου πουν τ’ αρνητικά σου για να τα κάνεις θετικά κι όσο μεγαλώνεις τόσο θα μεγαλώνει κι η ανάγκη να τους έχεις κοντά σου.