Μια φορά να ταξιδέψεις μόνος

Δεν είναι λίγες οι φορές στη ζωή μας που μέσα μας μπορεί να νιώθουμε πεινασμένοι για νέες εμπειρίες. Μα λόγω της πίεσης της καθημερινότητας ή και της αδράνειάς μας δεν έχουμε –ή δε δημιουργούμε– την ευκαιρία να κάνουμε κάτι παραπάνω για τον εαυτό μας. Όλοι μας αγαπάμε σαν να ‘μαστε ακόμα παιδιά κι όντως είμαστε, γι’ αυτό είναι κρίμα να στερούμε απ’ το πιτσιρίκι μέσα μας τις απολαύσεις και τις όμορφες στιγμές της ζωής.

Λένε πως οι άνθρωποι που ταξιδεύουν αρκετά, συλλέγουν εμπειρίες, άρα ολοκληρώνουν τις ζωές τους, αφού κάθε προορισμός είναι κι ένα σχολείο. Τα ταξίδια είναι μια διαρκής εκπαίδευση που σου προσφέρει πολλά. Λένε επίσης, πως αν καταφέρεις στη ζωή σου να ταξιδέψεις ποτέ μόνος, δεν έχεις πάρει απλώς ακόμη ένα μάθημα, αλλά μάλλον ολόκληρο ντοκτορά.

Γνωρίζεις τον εαυτό σου καλύτερα, βλέπεις όλα όσα θέλεις κι όχι όσα πρέπει, έχεις χρόνο να σκεφτείς, βασίζεσαι στον εαυτό σου και νιώθεις πιο δυνατός. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι κι αυτοί που παράτησαν τις στρωμένες ζωές τους και τις βολικές δουλειές τους για να ταξιδέψουν για λίγο ή για πάντα κι όλοι οι υπόλοιποι τους θαυμάσαμε και λίγο τους ζηλέψαμε. Εξάλλου, αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να το κάνει, τότε μπορείς κι εσύ.

Μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό αν ταξιδεύει. Αν σου δόθηκε ή αν δημιούργησες την ευκαιρία να γνωρίσεις τον κόσμο. Να μάθεις μέσα απ’ τις εξορμήσεις σου τους άλλους γύρω σου, να πολεμήσεις τους φόβους σου και να χαθείς ανάμεσα σε αγνώστους για να βρεις εσένα. Κάθε ταξίδι είναι μια πρόκληση, γι’ αυτό αν φοβάσαι τα αεροπλάνα, πήγαινε στο αεροδρόμιο και πάρε την πρώτη πτήση που θα γράφει ο πίνακας αναχωρήσεων. Οι φόβοι είναι για να ξεπερνιούνται και ξεπερνιούνται μόνο αν τους ζεις.

Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου, να γνωρίζει την πόλη των ονείρων σου; Να βρίσκεσαι κάτω απ’ το Big Ben και να τριγυρνάς κάπου στην Oxford Street, να περνάς απ’ το Notting Hill που σου θυμίζει την αγαπημένη σου σκηνή με τον Χιου Γκραντ και την Τζούλια Ρόμπερτς και να κρατάς έναν τουριστικό οδηγό στο χέρι.

Να κοιμάσαι ώρες στα αεροδρόμια περιμένοντας την επόμενή σου πτήση και να αγωνιάς μήπως αυτή, τελικά, ακυρωθεί λόγω άστατων καιρικών συνθηκών ή ανωτέρας βίας κι η καρδιά σου να χτυπά σαν τρελή. Πόσο ωραίο συναίσθημα το να μην ξέρεις τι να περιμένεις, αυτή η αβεβαιότητα που μας κρατά ζωντανούς, αυτό το χτυποκάρδι κι η γλυκιά ανυπομονησία.

Πώς θα σου φαινόταν να τριγυρνάς σε γραφικά μπαρ του Παρισιού, κρατώντας ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και να παρατηρείς  γύρω σου ζευγάρια ερωτευμένα ή να λύνεις sudoku απέναντι απ’ τον Τάμεση;

Αν μπορείς να σε φανταστείς κάπου μακριά να απολαμβάνεις μόνος τη στιγμή τόσο είσαι έτοιμος. Κι αν αυτό σε φοβίζει τότε είναι που επιβάλλεται να το ζήσεις. Σ’ ένα ταξίδι, εσύ κι ο εαυτός σου, να πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος σου. Ξέρεις, οι άνθρωποι στα ταξίδια τους βρίσκουν γοητευτικό το ρίσκο του να χαθούν. Αγοράζουν έναν τουριστικό οδηγό και περιπλανιούνται μόνοι τους, με ένα χάρτη και το ένστικτό τους, σπάνια ρωτούν τους ντόπιους. Στο ταξίδι που κάνεις μόνος σου δεν υπάρχουν λίστες με όσα πρέπει να δεις ή να κάνεις, διότι ο αυθορμητισμός και τα εκτός προγράμματος θα σου χαρίσουν τις πολυτιμότερες στιγμές.

Όταν ταξιδεύεις μόνος δεν είσαι απλά ένας ταξιδιώτης που βρέθηκε κάπου επειδή το ήθελε, είσαι ένας συλλέκτης εμπειριών. Κάνεις το δικό σου πρόγραμμα και στήνεις το δρόμο για τον προορισμό των ονείρων σου, έχεις χρόνο να σκεφτείς, να μαζέψεις εικόνες, να γεμίσει η ψυχή σου, να ανασυγκροτηθείς. Δεν ταξιδεύουν πολλοί μόνοι άλλωστε, ίσως φοβούνται, ίσως δεν έχουν τη δυνατότητα. Ακόμα και το πιο κοντινό ταξίδι να κάνεις μόνος είναι μια σπουδαία αρχή, δε χρειάζεται να ξεκινήσεις απ’ τον πιο μακρινό προορισμό.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Καβάφης στην «Ιθάκη» του περιγράφει σαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία το ταξίδι, κάτι που πρέπει να το ζήσεις, γι’ αυτό κι άλλωστε επισημαίνει ότι σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ίδιο το ταξίδι.

Δεν είναι εύκολο να ταξιδεύει κανείς μόνος· είναι δύσκολο να είσαι εσύ κι ο εαυτός σου μέσα σε τέσσερις τοίχους, πόσο μάλλον σ’ ένα ξένο περιβάλλον κι η πρώτη φορά ίσως να είναι λίγο τρομακτική στη σκέψη, όμως είναι ένα δώρο που αξίζει κι επιβάλλεται να κάνεις στον εαυτό σου!