Οι γονείς σου θα γίνουν παππούδες!

Είναι αρκετές οι στιγμές στις ζωές των ανθρώπων που τους προσφέρουν χαρά, συγκίνηση, τρόμο, άγχος, πανικό ή κι όλα αυτά μαζί. Μία απ’ αυτές, τις συγκεχυμένες συναισθηματικά στιγμές, αναμφισβήτητα, είναι κι εκείνη που ακολουθεί την ανακοίνωση μιας εγκυμοσύνης στους γονείς, καλώντας τους να συνειδητοποιήσουν πως θα γίνουν παππούδες και γιαγιάδες. Αφού, λοιπόν, ξεπεράσεις εσύ το δικό σου πρώτο σοκ, όταν μάθεις ότι θα γίνεις γονιός, θα πρέπει και φυσικά θα θες να επικοινωνήσεις το γεγονός και στους πιο δικούς σου ανθρώπους, για να μοιραστείτε όλοι μαζί τη χαρά αλλά και την αγωνία.

Όλα ξεκινούν σαν μια συνηθισμένη οικογενειακή μάζωξη, ένα μεγάλο τραπέζι με γονείς και πεθερικά κι ενώ ετοιμάζεστε να γευματίσετε, έρχεται η στιγμή της πρόποσης. Αφού σας ευχηθούν όλοι μ’ ένα στόμα και μία φωνή να ‘στε πάντα αγαπημένοι κι ευτυχισμένοι, έρχεται κι η ανακοίνωση προς τους γονείς σας ότι θα γίνουν παππούδες και γιαγιάδες κι ότι σύντομα (το πολύ σε κάτι λιγότερο από εννέα μήνες) θ’ αποκτήσουν εγγόνι.

Το αρχικό σοκ θα ακολουθήσει η συγκίνηση, τα δάκρυα χαράς, η περηφάνια κι η ανυπομονησία να μοιραστούν το νέο, να το πουν σε όλη τη γειτονιά. Η μητέρα σου, πιο ψύχραιμη αλλά παράλληλα κι ενθουσιώδης, έχει ήδη σκεφτεί τι θα ετοιμάσει για κεράσματα για τους φίλους και συγγενείς που θα περάσουν απ’ το σπίτι να την συγχαρούν και τα ευτυχή νέα, ενώ απ’ την άλλη την πεθερά σου την έχει πιάσει ένας μικρός πανικός.

Προσπαθεί, βλέπεις, κι αυτή η καημένη να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει συμβεί· σκέφτεται από μέσα της «Θα γίνω γιαγιά; Δηλαδή, σε εννέα μήνες από τώρα θα υπάρχει εδώ μια μικρή φατσούλα που όλοι θα θέλουμε ν’ αγκαλιάσουμε και να παίξουμε μαζί της;», κι είναι πολλές οι σκέψεις που περνούν απ’ το μυαλό τους.

Αν οι μανάδες σας ανήκουν στο παραδοσιακό πρότυπο γιαγιάς, με το που γυρίσουν στο σπίτι θα ξεκινήσουν να πλέκουν φορμάκια και καλτσάκια για το μικρό τους αγγελούδι, που έρχεται για να ολοκληρώσει την οικογενειακή ευτυχία. Ενώ οι μελλοντικοί παππούδες κορδώνονται και καμαρώνουν για τα παιδιά τους, περιμένοντας πώς και πώς να κεράσουν την επόμενη στη δουλειά τους ή στο καφενείο.

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά τους και να ‘ναι το στήριγμά τους σ’ όλες τις φάσεις της ζωής τους, να μοιράζονται τις χαρές αλλά και τις ανησυχίες. Και για ‘κείνους είναι άγνωστο το συναίσθημα (αν πρόκειται, ειδικά, για το πρώτο τους εγγόνι), κι εκείνοι φοβούνται και προσεύχονται να πάνε όλα καλά, συνειδητοποιώντας πως το παιδί τους μεγάλωσε και θα κάνει πια δικό του παιδί, δικαιολογημένος επομένως ο πανικός που τους πιάνει στο άκουσμα και μόνο της είδησης.

Απ’ τη στιγμή που έγιναν γονείς το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το παιδί τους και πλέον θα ζουν και θα αναπνέουν και για το παιδί του παιδιού τους. Θέλουν να ‘ναι εκεί για σας, να σας σταθούν, να σας συμβουλεύσουν, να σας βοηθήσουν, να ‘χουν ενεργή παρουσία στη ζωή του εγγονιού τους. Κι όσο κι αν κάποτε μας φαίνεται συντηρητικό ή υπερβολικό, για τους γονείς, όσα πτυχία κι αν πάρεις κι όσες επαγγελματικές επιτυχίες κι αν κατακτήσεις, η μεγαλύτερη χαρά και το καλύτερο καμάρι τους θα ‘ναι να βρεις τον άνθρωπό σου και να γίνεις γονιός, γιατί ξέρουν πως η πραγματική ευτυχία υπάρχει μόνο στην αγάπη.