Πόνταρε στην αυτοπεποίθησή σου

Προσπαθώντας να αποδείξουμε στους άλλους την ανάγκη μας για επιβεβαίωση καταλήγουμε πολλές φορές να διαλέγουμε τα λάθος μονοπάτια, απλώς και μόνο για να ‘μαστε αρεστοί κι αποδεκτοί. Διακρινόμαστε για την ευφυΐα μας, τη συμπεριφορά μας και καθημερινά νομίζουμε, άθελά μας, πως δίνουμε εξετάσεις προκειμένου να μας συμπαθήσουν, ενώ στην ουσία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι άνθρωποι το μόνο που επιζητούν είναι η αλήθεια.

Η ανάγκη μας για αποδοχή καλλιεργείται πολλές φορές κι απ’ την τεχνολογία. Καθημερινά, δίνεται μια μάχη ανάμεσά μας προκειμένου να αποδείξουμε πόσο ικανοί είμαστε να μπούμε στο hall of fame των social media. Ο κυριότερος λόγος που ψάχνουμε την επιβεβαίωση –σύμφωνα με ερεύνα που έχει δημοσιευτεί σε βρετανικό περιοδικό– είναι η χαμηλή μας αυτοπεποίθηση. Η αυτοπεποίθηση, από μόνη της, είναι μια λέξη ανίσχυρη, όταν δε συνοδεύεται απ’ τις φράσεις «δύναμη για ζωή» και «δε με ενδιαφέρει ν’ αρέσω στους άλλους, φτάνει ν’ αρέσω στον εαυτό μου».

Κάπου ανάμεσα στις τόσες προσδοκίες, υψηλά standards κι απογοητεύσεις χάθηκε κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης κι αυτοπεποίθησης, επιδιώκοντας μια κάποια υποτυπώδη ασφάλεια στην ψηφιακή αποδοχή των likes. Κι όταν η επιβεβαίωση αυτή δεν έρχεται, έστω στον επιθυμητό βαθμό, γεννάται ο μεγαλύτερος εχθρός∙ η αμφιβολία.

Η κριτική είναι παντού γύρω μας κι αφορά στα πάντα, στο ντύσιμο, στην επιλογή συντρόφων, τις σπουδές, την επαγγελματική μας πορεία και κάθε άλλη επιλογή μας. Αυτή με τη σειρά της μας αναγκάζει να γίνουμε πιο προσεκτικοί, να δώσουμε έμφαση σε κάθε πτυχή μας. Σωστά· δίνεις έμφαση, αλλά τη δίνεις με λάθος τρόπο. Προσπαθείς να επενδύεις όλο και περισσότερο στον εξωτερικό σου κόσμο αφήνοντας το μέσα σου πεινασμένο. Καταλήγοντας συναισθηματικά κενός και με την αυτοεκτίμησή σου να έχει πέσει στα τάρταρα. Αυτό κυρίως συμβαίνει διότι δεν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις εσωτερικές επιθυμίες μας και τις εξωτερικές δράσεις μας. Δεν κάνουμε αυτό που θα μας γεμίσει, αλλά αυτό που θα μας δείξει στους άλλους γεμάτους.

Η αυτοπεποίθηση είναι ένας ψυχολογικός παράγοντας σημαντικός στην εξέλιξη του ανθρώπου, τόσο κοινωνικά όσο και συναισθηματικά. Κρατάς στα χέρια σου ένα όπλο που μπορεί να σκοτώσει εσένα ή τις ανασφάλειές σου. Επικίνδυνη, βέβαια, κι η υπερβολή της, το ψώνιο, η λογική πως είσαι καλύτερος από όλους τους άλλους, χρειάζεται μέτρο.

Η αυτοπεποίθηση πρέπει να γεννάται και να χτίζεται από εμάς τους ίδιους, από πράγματα που αγαπάμε κι εκτιμάμε στον τρόπο, την εμφάνιση και τις αντιδράσεις μας. Όχι, να περιμένουμε άλλους να μας κάνουν να νιώσουμε καλά με μας. Να μην προσπαθούμε να γίνουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι, γιατί στην τελική όλοι θα καταλήξουμε αργά ή γρήγορα φωτοτυπίες.

Είναι ωραίο πράγμα να κουβαλάς αυτοπεποίθηση μέσα σου, να νιώθεις δυνατός και να πιστεύεις στον εαυτό σου. Κάπως έτσι, με αυτό το αφοπλιστικό χαμόγελο ισορροπίας και σιγουριάς, κερδίζεις και τους άλλους -χωρίς αυτό να γίνεται αυτοσκοπός σου. Γνωρίζεις καλύτερα εσένα, σε δέχεσαι όπως είσαι κι έτσι μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα μια οποιαδήποτε απογοήτευση. Απορρίψεις πάντα θα υπάρχουν, εξάλλου, αλλά σε καμία περίπτωση δε μειώνουν την αξία σου και δε σε επηρεάζουν όταν έχεις χτίσει μια καλή σχέση με τον εαυτό σου.

Εν κατακλείδι, όταν ένας άνθρωπος ξεκινήσει να πιστεύει περισσότερο στον εαυτό του κι επενδύει στην αυτοεκτίμησή του, τότε τίποτα δεν μπορεί να του στερήσει για πολύ το χαμόγελό του και τη λάμψη του. Ακόμα κι αν δε θεωρείς την εμφάνισή σου ατού, να θυμάσαι ένα πράγμα· οι άνθρωποι που χαμογελούν κι η ψυχή τους λάμπει έχουν τσαγανό, χιούμορ, ξέρουν να αυτοσαρκάζονται και να μη σταματούν στα ζόρια. Είναι η ψυχή της παρέας και σε κάνουν να γελάς όταν βρίσκεσαι μαζί τους.

Τι περιμένεις, λοιπόν; Επένδυσε στη χαμένη σου αυτοπεποίθηση και δε θα χάσεις.