Πώς αγαπάς μια δουλειά που αρχικά δε σου γέμισε το μάτι;

Οι δυο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας κατά τον Φρόιντ είναι η αγάπη και η δουλειά. Συνδυάζοντάς τα, το να είσαι ευτυχισμένος με το επάγγελμα που εξασκείς και η αγάπη που δίνεις και παίρνεις από αυτό είναι μεγάλη υπόθεση και δυστυχώς λίγοι από εμάς έχουν καταφέρει να εξασκήσουν επαγγελματικά αυτό που αγαπούν.

Το να παίρνεις ευχαρίστηση απ’ τη δουλειά σου, είναι κάτι που για πολλούς ανθρώπους φαντάζει ουτοπικό, αφού είναι λίγοι οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν και για να είμαστε ειλικρινείς με τα τωρινά δεδομένα, τόσο στην κοινωνική όσο και στην εργασιακή ζωή, τα περιθώρια στενεύουν, προκειμένου οι περισσότεροι ν’ ασκήσουμε το επάγγελμα των ονείρων μας. Όμως, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει στην πορεία, τελικά είναι εύκολο να κατακτήσει κάποιος την ευτυχία μέσα απ’ το επάγγελμα πού εξασκεί ακόμη κι αν δεν είναι η πρώτη του επιλογή;

Η απάντηση βρίσκεται στην έρευνα που πραγματοποιήθηκε για το πανεπιστήμιο του Chicago όπου συμμετείχαν 27.000 άνθρωποι κι ανέδειξε τους λόγους που θέλουμε να βρισκόμαστε σ’ ένα αξιόλογο επαγγελματικό περιβάλλον. Οι περισσότεροι απάντησαν ότι ένα βιώσιμο εισόδημα κι ένα φιλικό περιβάλλον είναι τα κλειδιά για να αγαπάς αυτό που κάνεις, ακόμη κι αν δεν ήταν η αρχική σου επιλογή. Στην πορεία θες να αναδειχθείς ιεραρχικά και να προσπαθήσεις να κερδίσεις πράγματα μέσα από την εργασία σου, αφού δρα ανταποδοτικά και ψυχολογικά αλλά και οικονομικά.

Το πρώτο χαρακτηριστικό, δηλαδή το βιώσιμο εισόδημα, είναι μια κατηγορία που θα λέγαμε ότι βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας, καθώς για πολλούς ανθρώπους αποτελεί τον κύριο παράγοντα προκειμένου να ξεκινήσουν ν’ ασχολούνται επαγγελματικά ακόμα και με κάτι που δεν αγαπούν και δεν έχουν σπουδάσει. Όμως και η μικρογραφία της κοινωνίας μας έχει συντελέσει σ’ όλο αυτό, καθώς προωθεί εργασιακές ευκαιρίες με πρόφαση έναν καλό μισθό σε σταθερή θέση και δε δίνει την ευκαιρία να κάνει κάποιος αυτό που πραγματικά αγαπά, υπό τον φόβο του αβέβαιου εργασιακού κυκλώνα που επικρατεί στην εποχή μας.

Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το φιλικό κι ευέλικτο περιβάλλον εργασίας κι όχι άδικα, καθώς είναι ένας σημαντικός παράγοντας για να μπορέσουμε να δουλέψουμε αποδοτικά, να εμπνεόμαστε απ’ το περιβάλλον της δουλειάς μας κι όχι να μάς παίρνει από κάτω, σ’ ένα άγευστο κι άτονο περιβάλλον που δεν αισθανόμαστε άνετα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Google έχει μετατρέψει τα κεντρικά της γραφεία σε παιδική χαρά, προκειμένου όσοι εργάζονται εκεί να περνούν όμορφα στον εργασιακό τους χρόνο, ανεβάζοντας παράλληλα και την απόδοσή τους στην εταιρεία. Το ίδιο παράδειγμα έχουν ακολουθήσει κι άλλες εταιρείες κολοσσοί όπως η Apple και η Disney.

Είναι σημαντικό να έχουμε συναδέλφους ν’ ανταλλάξουμε μια κουβέντα κι όχι να είμαστε διαρκώς πάνω από ένα πληκτρολόγιο και σ’ αυτό συμβάλλουν ιδιαίτερα οι εταιρείες με τα parties που διοργανώνουν κατά καιρούς, τις ασκήσεις εμπιστοσύνης και τους εργασιακούς κύκλους προκειμένου να γνωριστούν οι εργαζόμενοι μεταξύ τους. Συνάδελφοι από διαφορετικά τμήματα έρχονται κοντά για έναν κοινό σκοπό· τη χαρά του να εργάζεσαι σ’ ένα φιλικό περιβάλλον.

Οι προοπτικές ανέλιξης μπορεί να βρέθηκαν ένα σκαλί λίγο πιο πάνω απ’ τη βάση στην εν λόγω έρευνα, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εργασιακής διαβίωσης και της ευτυχίας του να κάνει κάποιος αυτό που αγαπά. Δεν μπορείς να κάνεις το επάγγελμα των ονείρων σου αν δεν έχεις πάρει την απόφαση ότι θέλεις να εξελιχθείς σ’ αυτό, είναι το μόνο σίγουρο. Οι περισσότεροι παίρνουμε ως δεδομένο ότι έχουμε μια δουλειά που μάς προσφέρει ρουτίνα και λεφτά κι αυτό από όποια πλευρά κι αν το δούμε είναι λάθος. Ακόμη κι αν κάνουμε το πιο λάθος επάγγελμα του κόσμου, κάτι που να μη μας αντιπροσωπεύει εκατό τοις εκατό, θα πρέπει να προσπαθούμε να εξελιχτούμε μέσα απ’ αυτό. Να μάθουμε νέα πράγματα και να μη βάζουμε παρωπίδες, κυρίως σε πράγματα που μάς είναι αδιάφορα στην αρχή, διότι μπορεί στην πορεία να μάς φανούν σημαντικά.

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι από εμάς να αναζητούμε ένα επάγγελμα που να εξασφαλίζει μονιμότητα και οικονομική σταθερότητα, όμως θα πρέπει στο τέλος της ημέρας ν’ αναρωτηθούμε αν είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι με το επάγγελμα που εξασκούμε, ή τα κοινωνικά πρότυπα και τα στεγανά της οικογένειας ευθύνονται για κάτι, που όχι μόνο δε μας κάνει ευτυχισμένους, αλλά μάς δυσαρεστεί κιόλας στο τέλος της ημέρας.

Ο χρόνος είναι εδώ για να μάς δώσει το σκήπτρο της επιλογής για το τι θα μάς κάνει ευτυχισμένους. Θα πρέπει όμως κι εμείς οι ίδιοι να βάλουμε κάτω τις σκέψεις μας και να ξεχωρίσουμε τι πραγματικά μάς κάνει ευτυχισμένους σε μια δουλειά. Τελικά είναι το εισόδημα ή μήπως είναι κάτι βαθύτερο; Η απάντηση βρίσκεται στο ένστικτό μας. Αυτό που πρέπει να εμπιστευόμαστε και να δρούμε εμείς οι άνθρωποι, όποτε το έχουμε ανάγκη.