Η διασκέδαση για τον άνθρωπο είναι πολλά πράγματα και συνήθως όλα ερμηνεύονται διαφορετικά. Επίσης, το αν θα διασκεδάσεις, επηρεάζεται από το με ποιον είσαι, πού ήσουν πριν, πού βρίσκεσαι τώρα και τι θα κάνεις μετά. Είναι λοιπόν μια γκάμα πραγμάτων που συγκεντρώνονται κάτω από την ίδια έννοια. Άλλος θεωρεί ότι διασκέδαση είναι το σινεμά, άλλος τα αθλήματα, για κάποιους ανθρώπους διασκέδαση είναι το ξενύχτι το οποίο καταλήγει σε κακάο και σφολιάτα στις 6 το πρωί γυρνώντας από μπαρ στο οποίο κατάφεραν για μια ακόμη φορά να τα σπάσουν με την παρέα τους!
Ωστόσο, σε μικρότερες πόλεις, το να βγεις για ένα ποτό έχει μια άλλη αξία και κάνει τη διασκέδαση να αποκτά εντελώς διαφορετική διάσταση. Το να πας για κλάμπινγκ δε, αποτελεί ολόκληρη επιχείρηση. Θα μιλήσω ως παιδί της επαρχίας, για εκείνα τα μπαρ που μπορεί να είναι χωμένα στα πιο απίθανα σημεία- μπορεί και χιλιόμετρα έξω από την πόλη ή δίπλα στην πλατεία λειτουργώντας το πρωί για καφέ και το βράδυ για σκυλάδικα. Εκείνα που η πόλη χτίζει ή γκρεμίζει, γιατί ή θα πηγαίνουν όλοι οι κανείς. Εκείνα που θα παίζουν Κιάμο και Muse το ίδιο πεντάλεπτο και που το σφηνάκι θα κάνει 2 ευρώ. Τα καλύτερα δηλαδή.
Μπαίνοντας μέσα θα συναντήσεις τα πιο περίεργα ντυσίματα, σαν να σ’ έχουνε καλέσει σε γάμο και ταυτόχρονα σε προπόνηση, αφού οι μισοί θα είναι με φόρμες κι οι άλλοι μισοί με λαμέ. Φτάνοντας στο τραπέζι σου, ή στο τραπέζι των γνωστών που τυχαία βρήκες εκεί κι αφού έχεις περάσει μέσα από όλο το πλήθος λες και βρίσκεσαι στο Terra Vibe στη Μαλακάσα, έρχεται η ώρα της παραγγελίας. Εκεί ξεκινάει το πιο ζόρικο κομμάτι της βραδιάς, γιατί κανένας απ’ την παρέα σου δεν έχει αποφασίσει αν συμφέρει να πάρετε μπουκάλι ή ποτό. Κι αφού δείτε ότι το ποτό είναι στο 5 ευρώ, η απόφαση ξαφνικά γίνεται φοβερά εύκολη.
Η μουσική παίρνει τη σκυτάλη κι εκεί που περιμένεις ότι ο αγαπημένος σου DJ θα βάλει το τίμιο ελληνικό τραγούδι, σου τα σκάει με πριόνια και μένεις παγωτό. Όμως, το μπαρ της επαρχίας είναι εκεί για να περάσει καλά κι ο θείος Βαγγέλης που είπε να βγει μετά από μια δεκαετία, η Μαιρούλα που έγινε Mary τώρα που πήγε στο New York κι επέστρεψε για τις γιορτές κι εσύ που πας σε συναυλίες του Μάλαμα στο θέατρο δάσους. Είναι πολυμίξερ και για πολλά γούστα, με ανθρώπους που πάνε εκεί για να περάσουν όντως καλά κι όχι για να βγάλουν στόρι. Θα συναντήσεις παλιούς συμμαθητές, θα κάνεις κολλητό τον μπαρ μαν, θα φλερτάρεις σίγουρα και θα κεραστείς κι ένα σφηνάκι. Κι όταν ο αγαπημένος σου DJ ξεκινήσει τη λίστα με τα ελληνικά, αρχίζεις τις παραγγελιές και σου κάνει το χατίρι, με χαμόγελο! Δεν υπάρχει ανάγκη κανείς να δειχτεί, δεν υπάρχει η διάθεση των μεγαλουπόλεων που πιο πολύ πας για να σε δουν παρά για να διασκεδάσεις. Υπάρχει αυθεντική χαρά και μια ελαφριά καλτίλα που κάνει τα μπαρ αυτά, μοναδικά.
Στα σωστά και τίμια μπαρ της επαρχίας, επίσης, αν δεν πάει έξι, δε φεύγεις. Οι περισσότεροι, μάλιστα, βγαίνουν τρεκλίζοντας και χορεύοντας στη σιωπή, γιατί πια τ’ αφτιά τους έχουν βουλώσει. Στα πέντε βήματα θ’ ακουστεί ένα «ρε ‘σύ, σαν να πείνασα λιγάκι, δε σταματάμε εδώ πιο πέρα να φάω κάτι;» πράγμα που το μισό bar έχει κάνει, στο ένα και μοναδικό μαγαζί που είναι ανοιχτό τέτοια ώρα και που όλη η πόλη ξέρει και τιμά. Αφού καθίσετε με την παρέα σου πάνω από μια ώρα, συζητώντας για τη βραδιά, πασαλειμμένοι με τη σφολιάτα που τρώτε, ξεκινάτε τον δρόμο της επιστροφής, μέσα στην ευτυχία που είστε δυο βήματα από το σπίτι και δε χρειάζεται να πάρετε ταξί.
Μόλις φτάσεις στη γη της επαγγελίας (aka το πατρικό σου) κι αφού τους έχεις μοιράσει όλους στα δικά τους σπίτια, γιατί το τουρ επιβάλλεται, ανοίγεις και βλέπεις ένα φως ν’ ανάβει. Είναι η μάνα σου ρωτώντας «πού ήσουν μέχρι αυτή την ώρα; Όλο το χωριό θα μας σχολιάζει και σίγουρα σε είδαν οι απέναντι». Εσύ γυρνάς, τη φιλάς, την καληνυχτίζεις και πας προς το δωμάτιό σου, αφού την ακούς από πίσω να μουρμουρίζει ακόμη. Ξέρεις ότι αύριο θα σου έχει έτοιμο πρωινό κι αυτό είναι ακόμη ένα συν που δε θα είχες σε μια έξοδό σου στο σπίτι σου.
Τα επαρχιακά clubs παιδιά είναι έμπνευση. Μπαίνεις απλός άνθρωπος και βγαίνεις nano-influencer. Γελάς, πίνεις φθηνά, χαλαρώνεις, ακούς ό,τι να ΄ναι, χαίρεσαι με την ψυχή σου και βγάζεις από πάνω σου τη δηθενιά της πρωτεύουσας. Γι’ αυτό, αν θες να διασκεδάσεις όντως, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Ας στείλω ένα μήνυμα τώρα που το θυμήθηκα για να κανονίσουμε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
