Τ' αδέρφια μας γίνονται και τα μεγαλύτερα καρφιά μας

Μαξιλαράκι αγάπης, αυτό είναι η οικογένεια, ειδικότερα, όταν αυτή μας δίνει τη χαρά να έχουμε αδέρφια. Τ’ αδέρφια μας, είναι οι σύμμαχοί μας στη μάχη κατά της παράνοιας και πολλοί από εμάς, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά, ακόμη κι αν δεν ταιριάζουμε σε τίποτα μαζί τους και δεν έχουμε κανένα κοινό στοιχείο. Είναι μια όμορφη συγκυρία που δημιούργησαν οι γονείς μας πριν χρόνια για να μη νιώθουμε μόνοι -ακόμα κι όταν θέλουμε. Ωστόσο, πολλές φορές εξυπηρετούν και τα συμφέροντά τους, ειδικότερα τα μεγαλύτερα αδέρφια μας, που, μας παρακολουθούν σαν πράκτορες του FBI και τα μαρτυρούν όλα στους γονείς μας με το καλησπέρα.

Θα θυμάσαι κι εσύ την πρώτη φορά που σε ανέκριναν οι γονείς σου για κάτι (ξέρεις τι) που είχε δει ο μεγαλύτερός αδερφός σου να κάνεις με τους φίλους σου και τους το κάρφωσε την ίδια στιγμή χωρίς ενδοιασμούς. Γυρνώντας στο σπίτι απ’ την έξοδό σου η στιγμή ήταν αρκετά αμήχανη κι εσύ δεν μπορούσες να το μαζέψεις από πουθενά. Αναρωτιόσουν από μέσα σου πώς μπόρεσε να σου κάνει κάτι τέτοιο το αδερφάκι σου, τη στιγμή που τον έχεις στηρίξει και τον έχεις βοηθήσει σε αρκετά πράγματα- μεταξύ μας κι εσύ τις έκανες τις μπαγαποντιές σου βέαια. Ένιωσες για λίγο το αίσθημα του θυμού, ξέροντας όμως βαθιά μέσα σου, πως το κάρμα θα γυρίσει.

Είναι πολλές οι φορές που έχουμε κάνει το λάθος να ξεκινήσουμε τη συζήτηση με τη φράση «Θα σου πω κάτι, αλλά θέλω να μου υποσχεθείς ότι δε θα το πεις στους γονείς μας». Κι ενώ ξέρεις ότι μόνος σου βάζεις τα χέρια σου και βγάζεις τα μάτια σου, πάντα έχεις την πίστη ότι αυτή τη φορά δε θα σου τη φέρει. Μα φυσικά και θα σου τη φέρει! Έχεις μετά δυο γονείς να σου τη λένε για το ότι δεν τους εμπιστεύεσαι, που κατά βάθος είναι απλή φοβία μην μπλέξεις πουθενά και δεν το πάρουν πρέφα, απ’ την άλλη να τσακώνεσαι με το αδερφάκι-καρφί σου, γιατί αθέτησε την υπόσχεσή του και για το καλό σου, ή γιατί σου το χρωστούσε, θεώρησε σωστό ότι πρέπει να το πει στους γονείς σου.

Πολλές φορές, άθελά μας, δεν καταλαβαίνουμε ότι με το να προδίδουμε μία κατάσταση ή ένα πρόσωπο που θεωρείται σημαντικό και μας εκμυστηρεύεται κάτι σημαντικό γι’ αυτόν, αυτομάτως βαφτίζουμε τον εαυτό μας καρφί όπως έχει συμβεί και στα σχολικά χρόνια που οι συμμαθητές μας, μάς κάρφωναν στους καθηγητές για ψύλλου πήδημα. Κι αυτά τα χρόνια ήταν δύσκολα, γιατί πολλές φορές δεν φταίγαμε εμείς, αλλά την πληρώναμε. Τ’ αδέρφια μας αναλαμβάνουν τον ρόλο του καρφιού στην οικογένεια, όχι όμως γιατί θέλουν να μας φέρουν αντιμέτωπους με τους γονείς μας ή από ζηλοφθονία, αλλά για να μας προστατέψουν από κινδύνους που μας αφήνουν εκτεθειμένους από πράξεις και παραλείψεις που πολλές φορές εμείς οι ίδιοι κάνουμε, ή αν το δούμε και λίγο πιο απλά, επειδή η κόντρα κι ο ανταγωνισμός είναι πάντα στο παιχνίδι και κατά βάθος κι εμείς τα έχουμε χρησιμοποιήσει σε αντίστοιχες καταστάσεις.

Τ’ αδέρφια μας, όμως, όσο και να μας καρφώνουν, άλλο τόσο θα είναι εκεί για να μας στηρίζουν στις πιο δύσκολες στιγμές μας, ακόμα κι όταν όλοι, μας έχουν κάνει πέρα, γιατί η αδερφική αγάπη είναι πάνω απ’ όλα. Κι αν το κρίνουν απαραίτητο, προκειμένου να μας προστατέψουν και πράκτορες του FBI θα γίνουν και στους γονείς μας θα τρέξουν να τα μαρτυρήσουν όλα, φτάνει να είμαστε εμείς καλά. Ας μην κρατάμε κακία στ’ αδέρφια μας αν κάτι ειπωθεί στους γονείς μας, που ίσως δε θα θέλαμε να ξέρουν. Τι να κάνεις, αδέρφια είναι αυτά, η πιο γλυκιά μας τιμωρία, μαζί κι ανταμοιβή.