Τι θα έκανες αν κέρδιζες το τζόκερ;

Ξύπνησες. Άλλο ένα σαββατοκύριακο σε βρίσκει να χουζουρεύεις πάνω απ’ το μαξιλάρι σου, γιατί κι αυτήν την εβδομάδα κουράστηκες λιγάκι παραπάνω στη δουλειά. Τόσοι και τόσοι άνθρωποι περνούν καθημερινά από μπροστά σου κι η ρουτίνα αυτή σε σκοτώνει. Μία διαρκής επαναλαμβανόμενη κατάσταση, απ’ αυτές τις στιγμές που ο εγκέφαλός σου κοντεύει να εκραγεί κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα. Θα ήθελες να ψελλίσεις ένα «Μωρό μου μπάι, φεύγω για Ντουμπάι» στον εργοδότη σου, αλλά αυτό φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Σηκώνεσαι, φτιάχνεις το πρωινό σου και κατεβαίνεις για μια βόλτα στο κέντρο.

Απ’ το πρωί σου ‘χει σφηνωθεί μια ιδέα στο κεφάλι και θες σε μια στιγμή να τ’ αλλάξεις όλα. Τι θα έλεγες να ‘ναι αυτή η μέρα που θα προσπαθήσεις ν’ αλλάξεις έστω για λίγο τη ζωή σου, να την κάνεις καλύτερη; Πολλές φορές δε βλέπουμε την ουσία στα μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας και ψάχνουμε διάφορους τρόπους για να ζήσουμε μια ζωή που άλλοι θα ζήλευαν. Κι εκεί που πίνεις τον καφέ σου κι ο ευγενικός σερβιτόρος ανανεώνει το νερό στο ποτήρι σου, ξαφνικά, σου έρχεται μια φλασιά! «Είναι Κυριακή και δεν έχω παίξει ακόμα τζόκερ; Κι αν μου κάτσει; Θ’ αφήσω την ευκαιρία αυτή να πάει χαμένη;»

Αφού, λοιπόν, έχεις πιει τον καφέ σου, τρέχεις στο κοντινότερο πρακτορείο. Πιάνεις το δελτίο συμμετοχής και συμπληρώνεις τα μαγικά νούμερα, που ίσως αργότερα σε κάνουν εκατομμυριούχο. Πότε βάζεις ημερομηνίες γεννήσεως των δικών σου ανθρώπων, πότε τη δική σου, ακόμα κι η ημερομηνία που γνωριστήκατε με τον σύντροφό σου ίσως να ‘χει γίνει η τυχερή σου μέρα πια! Κι αφού φεύγεις απ’ το πρακτορείο και γυρίζεις στο σπίτι σου, πολλές σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό σου τώρα που κρατάς το μαγικό χαρτάκι στα χέρια σου! Ένα ερώτημα, όμως, στριφογυρίζει στο κεφάλι σου και σε βασανίζει…

«Τι θα κάνω αν, όντως, κερδίσω το τζόκερ;» Ουτοπία; Μπορεί! Μα είναι τόσο ωραίο να κάνουμε όνειρα! Ας σχεδιάσουμε, λοιπόν, μια ζωή, αφού σου χαμογελάσει η τύχη και τα λεφτά δεν είναι παρά απλά χαρτάκια για ξόδεμα. Αν η ρουτίνα σε ‘χει κουράσει κι έχεις βαρεθεί να βλέπεις τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους καθημερινά στη διαδρομή για το σπίτι, πώς θα σου φαινόταν η ιδέα να μετακομίσεις μακριά απ’ ό,τι σου τρώει την ψυχή; Ωραίο να μένεις με παρέα και φίλους, αλλά όλοι θέλουμε λίγο-πολύ τη μοναξιά μας και την ανεξαρτησία μας. Ένα μεγάλο σπίτι με τις ανέσεις που δεν έχει συνηθίσει η ψυχούλα σου θα ήταν ό,τι πρέπει τώρα! Μια πισίνα στη μέση της αυλής για να κάνεις τις βουτιές σου τα καλοκαίρια θα ήταν ό,τι καλύτερο.

Αν είσαι απ’ αυτούς τους τύπους, όμως, τους κάπως μποέμ, που αναζητούν διαρκώς την περιπέτεια και θέλουν να κάνουν τον γύρο του κόσμου σε ογδόντα ημέρες, να η ευκαιρία σου! Μπορείς να ξεκινήσεις με τον προορισμό των ονείρων σου κι ίσως το Κανκούν, εκεί, στο μακρινό Μεξικό, να φαντάζει ένας παράδεισος για ‘σένα. Μόνος ή με παρέα, που θα μοιραστεί τη χαρά σου, αφήνεις πίσω το άγχος καθημερινότητας και χαμογελάς στο άγνωστο και την εξερεύνησή του.

Κι αν προτεραιότητά σου είναι το αμόρε σου κι όχι κάποιο φιλαράκι σου, ένα ταξίδι σ’ έναν εξωτικό προορισμό, κι ίσως μια επίσημη πρόταση για να πάτε ένα βήμα παρακάτω τη σχέση σας –αν το οικονομικό ήταν το μόνο που σας κρατούσε μακριά απ’ την εκκλησία ή το δημαρχείο– είναι πλέον ζήτημα χρόνου να οργανωθεί.

Υπάρχουν, όμως, κι οι σχέσεις που επιβιώνουν με τον εχθρό της απόστασης ανάμεσά τους, κι αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους σεβόμαστε λιγάκι παραπάνω. Λοιπόν; Αν κέρδιζες το τζόκερ, την επόμενη μέρα θα ταξίδευες ως την άλλη άκρη του κόσμου για να συναντήσεις τον άνθρωπό σου; Θα τα παράταγες όλα για να ζήσετε επιτέλους μαζί;

Κι αφού καλομάθεις τον εαυτό σου και λύσεις τα βιοποριστικά σου προβλήματα, ως άνθρωπος που δε σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του και δε διακρίνεται από υπέρμετρο εγωισμό, βλέποντας πόσοι παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους (καθώς ίσως να ‘σαι κι εσύ ένας απ’ τους πολλούς αφανείς ήρωες της διπλανής πόρτας) θα βοηθούσες οικονομικά τους λιγότερο ευνοημένους, εκείνους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Σου αρέσει να προσφέρεις για το κοινό καλό. Και το έχεις αποδείξει πολλές φορές.

Ας προχωρήσουμε κι άλλο το όνειρο, εξάλλου τα ταξίδια του νου δεν έχουν τερματικό προορισμό. Ξημερώνει Δευτέρα, λοιπόν, και βλέπεις τα νούμερα της κλήρωσης. Είσαι εσύ αυτός που κέρδισε το τζόκερ! Ένα σοκ, κάτι έκπληκτες κραυγές και πανηγυρικά ουρλιαχτά, ίσως μερικά δάκρυα χαράς κι ένας τεράστιος ενθουσιασμός. Δεν ξέρεις πώς ν’ αντιδράσεις. Ξεκινάς για το πατρικό σου (γιατί αυτά δε λέγονται απ’ το τηλέφωνο), προκειμένου να το ανακοινώνεις στην οικογένειά σου. Πηγαίνεις στη δουλειά σου, δηλώνεις με ένα ωραιότατο ειρωνικό χαμόγελο την παραίτησή σου κι αποχαιρετάς οριστικά ό,τι σου τρώει την ψυχή. Εκείνο το «Μωρά μου, μπάι, φεύγω για Ντουμπάι», τελικά, ξεφεύγει απ’ τα χείλη σου, όσο αποχαιρετάς τους συναδέλφους σου.

Ακόμα, όμως, κι αν γίνεις κάποτε πλούσιος στο πορτοφόλι σου, μην ξεχάσεις ποτέ να ‘σαι πλούσιος στην καρδιά σου. Ο Ωνάσης έλεγε ότι: «Μετά από κάποιο σημείο, τα λεφτά δεν έχουν πια σημασία. Παύουν να είναι σκοπός. Το παιχνίδι είναι αυτό που μετράει.» κι είχε δίκιο.

Το χρήμα μας δίνει μικρές απολαύσεις και χαρές στη ζωή, όμως δεν ανταλλάσσεται για λίγη αγάπη, όσους εικονικούς φίλους κι αν σου εξασφαλίσει. Όταν έχεις χρήματα, όλοι θέλουν να βρίσκονται δίπλα σου. Το θέμα είναι να θυμάσαι πάντα ποιοι ήταν πλάι σου στις αφραγκίες σου.