Τι ζητάμε, το ποτάκι μας, την παρέα και την ησυχία μας!

Ο καθένας από μας απολαμβάνει το δικό του στιλ διασκέδασης. Γι’ αυτό κι οι περισσότεροι χωριζόμαστε σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με τον τρόπο που περνάμε καλά, τα γούστα, ίσως και την ηλικία μας, μα σίγουρα τη φάση μας.

Υπάρχουν οι άνθρωποι που προτιμούν ήρεμα και χαλαρά στέκια, που θέλουν να πιουν το ποτάκι τους σ’ ένα συνοικιακό μπαράκι, χωρίς τρελό κόσμο και με τη μουσική να παίζει υποτονικά, ώστε να μπορούν να μιλήσουν και να ακουστούν κι υπάρχουν κι όλοι εκείνοι που γουστάρουν να χτυπιούνται με καψουροτράγουδα, να στριμώχνονται μες στον καπνό, τον χαμό και τη βαβούρα, κρατώντας στο όρθιο ένα ποτό στο χέρι και δίνοντας πόνο, χορεύοντας και τραγουδώντας, μέχρι να ξημερώσει.

Είναι, λοιπόν, Σάββατο, έχεις ρεπό ή πήρες την άδειά σου κι έπεσε πρόταση για έξοδο για με την παρέα. Δέχτηκες φυσικά κι ήρθε η ώρα να ετοιμαστείς για ένα ακόμα ξέφρενο βράδυ, να βγεις και να περάσεις καλά με τα φιλαράκια σου. Διάθεση έχεις μα ξέρεις πως κι αυτό το βράδυ θα καταλήξει όπως κι όλα τα προηγούμενα∙ με ‘σένα να προσπαθείς να ισορροπήσεις μ’ ένα ποτό στο χέρι, ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμο, να χορεύετε και να τραγουδάτε κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο, με τέρμα τα ντεσιμπέλ στα ηχεία. Άλλωστε, δε σε ενοχλεί ούτε η πολυκοσμία ούτε το σκούντημα, ευκαιρία για γνωριμίες. Είσαι χαΐστας και το δείχνεις σε κάθε σου έξοδο, όμως, ίσως και να τα χόρτασες όλα αυτά ή απλά ίσως αυτή τη φορά να θες να δοκιμάσεις κάτι άλλο.

Σε παίρνει ο κολλητός σου τηλέφωνο για να κανονίσετε τις λεπτομέρειες της αποψινής σας έξοδο και σου λέει ότι σκέφτεται να πάτε σ’ ένα κλαμπ για να διασκεδάσετε, προφανώς ντυμένοι στην τρίχα, για να φύγετε σε μαύρο χάλι στο τέλος. Ένα είναι το σίγουρο· το κλαμπ θα ‘ναι ασφυκτικά γεμάτο όπως όλες τις υπόλοιπες φορές που πήγες. Τόσο ασφυκτικά γεμάτο που σε λίγο θα χρειάζεσαι και μάσκα οξυγόνου μαζί σου, προκειμένου να μπορέσεις ν’ αναπνεύσεις, κι ο πονοκέφαλος της επόμενης μέρας είναι εξασφαλισμένος, ακόμα κι αν δεν πιεις γουλιά.

Εσύ, όμως, θέλεις να διασκεδάσεις κάπως διαφορετικά απόψε, να απολαύσεις το ποτό σου, να ανταλλάξεις δυο κουβέντες με τα φιλαράκια σου, χωρίς να κλείσει η φωνή σου απ’ τις τσιρίδες, κι έτσι ρίχνεις στην ομαδική συνομιλία σας μια εναλλακτική πρόταση κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. «Θέλετε να πάμε κάπου πιο ήρεμα και χαλαρά να πιούμε το ποτό μας σήμερα; Δεν αντέχω άλλη κραιπάλη.» Αναμενόμενο να ακολουθήσει λίγη καζούρα, πως γέρασες, σοβάρεψες ή/και έγινες ξενέρωτος, αλλά όλο και κάποιος θα ψηθεί και θα σιγοντάρει.

Ίσως να μην άλλαξες ξαφνικά γούστα. Να μην ήσουν ποτέ απ’ αυτούς τους τύπους που θέλουν να χτυπιούνται ο ένας πάνω στον άλλον για να πιουν ένα ποτό με τον Παντελίδη στα ηχεία, την καπνίλα και τα τσιφτετέλια, απλά έκανες το χατίρι στην παρέα σου και διασκέδαζες όπως κι αυτοί ή θεωρούσες πως έτσι περνά καλά ο κόσμος στην ηλικία σου. Βαρέθηκες, όμως, να προσποιείσαι πως το ευχαριστιέσαι, να βγαίνεις ένα βράδυ και να χαλιέσαι για πέντε, να περνάς μια ταλαιπωρία αντί να διασκεδάζεις.

Μεταξύ μας, κανείς μας δεν πρέπει να αντέχει και πολύ να βρίσκεται κάπου που επικρατεί το απόλυτο χάος, να ‘ναι όρθιος για ώρες, ο ένας πάνω στον άλλον και να μην μπορεί ούτε στον διπλανό του να μιλήσει. Οι περισσότεροι, ειδικά από κάποια στιγμή και μετά, που μας έχουν μάθει σ’ όλα τα κλαμπ της πόλης μας, θέλουμε απλά να βρισκόμαστε σ’ ένα μπαράκι που να επικρατεί μια σχετική ησυχία, που δεν ασφυκτιά από κόσμο και μπορούμε να πιούμε χαλαρά το κοκτέιλ μας και να συζητήσουμε με την παρέα μας. Σίγουρα, αυτό που κάνει ακόμη καλύτερη τη συγκεκριμένη επιλογή είναι η φάση μεταξύ των θαμώνων και του DJ, όπου ούτε ο κόσμος ζητά ούτε ο ίδιος παίζει ό,τι σουξεδάκι κυκλοφορεί αλλά κομμάτια που αξίζουν ν’ ακούγονται, είτε νέα είτε πολύ παλιά, και μάλιστα σε ντεσιμπέλ που δε θα σε στείλουν σε ωριλά.

Τα καταλαβαίνουμε και τα party animls. Έτσι έχουν μάθει να διασκεδάζουν και να ζουν τη βραδιά τους στα άκρα. Φυσικά και δεν ξενερώνουν, αφού το επόμενο πρωί, εκτός απ’ το κλασικό hangover, έχουν αποκτήσει και κενά μνήμης. Ποτέ μα ποτέ μη ρωτήσεις έναν ξενυχτισμένο-μεθυσμένο να σου πει πώς πέρασε το προηγούμενο βράδυ. Απλά δεν παίζει να θυμάται.

Φάσεις και γούστα είναι όλα, παιδιά. Κι εμείς που πλέον προτιμάμε ταράτσες κι αυλές για χαλαρές βραδιές, φάγαμε κάποτε το νοίκι σε βότκες σε μεγάλα κλαμπ, και τώρα κάνουμε οικονομία σε πονοκεφάλους, αναγούλες αλλά και στην τσέπη μας.