Τρως τα νύχια σου;

Συχνά λόγω άγχους, πίεσης και στρες στην καθημερινότητά μας επιβάλλουμε στον εαυτό μας νευρικές πράξεις που καμιά φορά καταλήγουν να γίνονται κακές συνήθειες. Μία από αυτές είναι και το να τρώμε τα νύχια μας. Κάποιοι το αποκαλούν γρουσουζιά, αλλά για τους ειδικούς έχει όνομα κι αυτό δεν είναι άλλο απ’ την ονυχοφαγία.

Με το άκουσμα της λέξης μπορείς να φανταστείς πολλές εικόνες να περνούν απ’ το μυαλό σου και κυρίως να σου έρχονται μνήμες απ’ τα παιδικά σου χρόνια, τότε στο δημοτικό που έβλεπες το συμμαθητή σου να τρώει τα νύχια του και σε έκανε να αναρωτιέσαι γιατί το κάνει άραγε αυτό ή να θυμάσαι τον κολλητό σου να τρώει κι αυτός τα νύχια του όσο κάνατε μαζί μια εργασία ή ακόμη και τον εαυτό σου –αν κι εκεί αργείς να το συνειδητοποιήσεις– και να προσπαθείς να ερμηνεύσεις αυτή τη συνήθεια.

Το άτομο που καταφεύγει σ’ αυτήν την κίνηση έχει συνήθως μέσα του συσσωρευμένο άγχος και στρες που δεν μπορεί να το εξωτερικεύσει κι έτσι με κάποιον τρόπο το εκτονώνει. Σύμφωνα με τον Freud η ενασχόληση με το να μασουλάει κάποιος κάτι στο στόμα του προκαλεί μια ευχαρίστηση. Γιατί, λοιπόν, αυτό να μην μπορεί να είναι κι ένα νύχι; Κατά προτίμηση όχι βαμμένο.

Εντάξει, δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου ούτε κι η πιο ωραία αισθητικά εικόνα, αλλά φέρε στο μυαλό σου δύο-τρεις ανθρώπους απ’ το περιβάλλον σου που έχουν αυτή τη συνήθεια. Εκεί που τους το επισημάνεις κι από ντροπή ή αμηχανία το σταματούν, μετά από λίγο φτου κι απ’ την αρχή το μασούλημα. Αφού στην πραγματικότητα είναι ένα τικ, μια κίνηση που δεν ελέγχουν. Είναι συνήθως χαρακτήρες τελειομανείς και ψυχαναγκαστικοί. Δύο σ’ ένα δηλαδή και δεν ξέρεις από πού να γλιτώσεις.

Στις γυναίκες παίζει να πονάει λίγο περισσότερο αυτή η κακή συνήθεια. Σκέψου τώρα να ‘χεις βγει απ’ το νυχάδικο φτιαγμένη με χτιστό νύχι στην εντέλεια και μόλις πιεστείς με κάτι να ξεκινήσεις να το μασουλάς. Πάει χαμένο και το μανικιούρ και τα λεφτά που έδωσες για να το κάνεις.

Αγχώνεσαι, πιέζεσαι, κάτι ή και πολλά δεν πάνε όπως τα υπολόγιζες. Εντάξει. Γιατί θα πρέπει, όμως, να ξεσπάσεις στα νύχια σου; Θα μου πεις βέβαια «και πού να ξεσπάσω;», αλλά υπάρχουν ένα εκατομμύριο εναλλακτικοί τρόποι για να εκτονώσει κάποιος το θυμό και τη στεναχώρια του.

Ο κύκλος ενός ατόμου που κουβαλά αυτή την κακή συνήθεια προσπαθεί συχνά να του το επισημάνει, να επιβραβεύει τις λιγοστές φορές που δε συμβαίνει και να βοηθήσει ακόμα και με ειδικά λαδάκια απ’ το φαρμακείο, αλλά αν δεν το πάρει απόφαση το ίδιο το άτομο δε θα αλλάξει κάτι.

Σίγουρα, δεν είναι η πιο ευχάριστη εικόνα για τους γύρω του. Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα. Σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που μασουλάνε τα καπάκια απ’ το στιλό. Άλλο και τούτο. Από κακές συνήθειες, αν ψάξεις γύρω στο περιβάλλον σου και στον εαυτό σου, φυσικά, θα βρεις πολλές. Από ψυχαναγκαστικούς μέχρι ονυχοφαγάδες και το θέμα είναι πως πρέπει να τους καταλάβεις. Περνάνε δύσκολα κι όσο δεν το εξωτερικεύουν βρίσκουν καταφύγιο σε τέτοιες πρακτικές.

Η ονυχοφαγία, συγκεκριμένα, όσο περνούν τα χρόνια κάποια στιγμή σταματά, αλλά μπορεί να καταλήξει σε μια νευρική συμπεριφορά. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσεις πότε μασάς τα νύχια σου και τι σε έφερε εκεί. Να παρατηρείς αν κάνεις κάτι άλλο πριν φτάσεις εκεί.

Μπορείς κάλλιστα να αντιμετωπίσεις αυτή τη νευρικότητα με το παίξεις με κάτι άλλο στα χέρια σου ­–ελατήρια, κομπολόγια, μπεγλεράκια, αντιστρές μπαλάκια– και να μασουλήσεις μία τσίχλα. Αυτό θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις αυτή την κακή συνήθεια κι επιτέλους να πάψεις να τρως τα νύχια σου. Κι αν ακόμα θες ένα κίνητρο για να σταματήσεις να το κάνεις, το μασούλημα των νυχιών φέρνει και γρουσουζιά. Δεν ξέρουν οι γιαγιάδες μας και ξέρεις εσύ;