Χειροφίλημα∙ η πιο ρομαντική χειρονομία

Σε κάποια βραβεία Όσκαρ που παρακολούθησα, κάποτε, μου έκανε εντύπωση το χειροφίλημα του Keith Urban στη Nicole Kidman κι η αίσθηση ευγένειας αλλά κι αβρότητας που έβγαλε ο νεαρός μουσικός μέσα απ’ την κίνησή του αυτή. Ήταν μια γλυκιά και καθόλου επιτηδευμένη κίνηση σεβασμού, καθώς ένα χειροφίλημα δε μαρτυρά πάντα ερωτικό ενδιαφέρον.

Το χειροφίλημα αποτελεί μία απ’ τις πρώτες διακριτικές κινήσεις για να τραβήξεις το ενδιαφέρον κάποιας, εστιάζοντας την προσοχή σου σε’ κείνη. Είναι μια ένδειξη προσήνειας κι αβροφροσύνης, οριακά υποταγής, δύσκολη για την εποχή που διανύουμε, καθώς τη θέση της λεπτότητας και του ρομαντισμού πια έχουν πάρει ο κυνισμός, η ωμότητα, το δήθεν κι ο υπέρμετρος εγωισμός.

Κι όταν θέλουμε να εκδηλώσουμε το ενδιαφέρον μας, σήμερα αναλωνόμαστε συνήθως σε παραφουσκωμένα λόγια, κολακείες και φανφάρες, που θα μας προσφέρουν ένα καταφύγιο όσο κρυβόμαστε από όλες εκείνες τις πράξεις που δεν κάνουμε, επιβεβαιώνοντας τη δειλία μας. Διότι δεν έχουμε τα κότσια να σταθούμε μπροστά και να μιλήσουμε ευθέως για όσα νιώθουμε.

Έχει χαθεί ο ρομαντισμός, έχει μεταφραστεί σαν αδυναμία κι αυτή είναι μία απ’ τις κατάρες της εποχής.  Πλέον είναι πολύ πιο εύκολο να σου κάνει like κάποιος σε μια σειρά από φωτογραφίες σου στο instagram κι αυτομάτως να σου στείλει μήνυμα για να γνωριστείτε καλύτερα, απ’ το να σε δει κάπου, να παίξετε με τα μάτια, να σε πλησιάσει και να σου πιάσει την κουβέντα, για να σε αποχαιρετίσει στο τέλος της βραδιάς μ’ ένα χειροφίλημα και μια πρόταση για μια επόμενη συνάντηση. Κάτι τέτοιο μοιάζει σχεδόν ουτοπικό. Όσο ουτοπικό είναι και το να βρεις λεπτότητα στους τρόπους και πηγαία ευγένεια.

Καμιά φορά αναπολούμε το παρελθόν κι αναρωτιόμαστε αν έχει χαθεί εκείνος ο όμορφος τρόπος που φλέρταραν οι άνθρωπο παλιά. Τότε που ήταν ξεκάθαροι μα παράλληλα καθόλου βιαστικοί ή πιεστικοί. Μ’ όλες αυτές τις μορφές της τεχνολογίας, τις εύκολες και γρήγορες γνωριμίες που μας έχουν κατακλύσει, μοιάζει να μην υπάρχει χώρος για ευγένεια, υπομονή, φινέτσα, προσεγμένες προσεγγίσεις και χειροφιλήματα.

Κάποιοι ίσως μας πουν ρομαντικούς ή και παλιομοδίτες, μπορεί να σκεφτούν «Μα καλά, υπάρχει ακόμα το χειροφίλημα στις μέρες μας, ρε παιδιά; Δεν είμαστε ούτε βασιλιάδες αλλά ούτε πριγκίπισσες ή παπάδες». Απ’ την ανησυχία μας μήπως χαρακτηριστούμε υπέρ το δέον συναισθηματικοί, ίσως ν’ αρνούμαστε να δεχτούμε πως το χειροφίλημα παραμένει διαχρονικά ένας πολύ γοητευτικός κι ιδιαίτερος τρόπος προσέγγισης, που μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να προκαλέσει.

Εκτός από ένδειξη σεβασμού και μεγαλοπρέπειας, κρύβει και μια τρυφερότητα από μόνο του. Είναι η πιο ρομαντική κι ευγενική χειρονομία που μπορεί να προσφέρει ένας άντρας σε μια γυναίκα που τον ενδιαφέρει, ειδικά σ’ αυτές τις εποχές που όλα γίνονται τόσο κυνικά, επιφανειακά και βιαστικά.

Οι μικρές κινήσεις μας είναι αποδείξεις της ποιότητάς μας κι όλα αυτά που απορρίπτει η πλειοψηφία είναι που κάνει τη μειοψηφία να ξεχωρίζει. Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Μπορούμε, λοιπόν, να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να παραμείνει ρομαντικός κι ευγενικός, κερδίζοντας τις εντυπώσεις αλλά κι ένα προβάδισμα στη διεκδίκηση μιας προσωπικότητας που θα ερωτευτεί και θα θαυμάσει τους τρόπους μας και την ευγένειά μας.