Από Καίτη σε Φώτη: Μια ιστορία φυλομετάβασης

Πάλευε χρόνια με το μέσα του. Ήθελε ν’ αλλάξει και να δει τον εαυτό του όπως ακριβώς τον ονειρευόταν. Αγανακτισμένος αλλά και πληγωμένος από την κακία και τα γεμάτα απόρριψη λόγια του κόσμου, που επέμενε να τον φωνάζουν Καίτη, πήρε μια μέρα την πιο σημαντική απόφασή της ζωής του. Να αποκτήσει το σώμα που πάντα ήξερε πως του άνηκε.

Στην αρχή δεν του ήταν τόσο εύκολο, όσο φαντάστηκε ότι θα είναι. Κρυμμένα μυστικά που μοιραζόταν με τον εαυτό του τόσα χρόνια, τώρα θα έπρεπε να τα βγάλει σιγά-σιγά στο τραπέζι και να τα εξιστορήσει σ’ έναν άγνωστο άνθρωπο. Διόλου εύκολο. Πλέον όμως τίποτα δεν τον κρατούσε, είχε τόση θέληση για ζωή που η λέξη φρένο είχε χαθεί από το λεξιλόγιό του.

Έκλαψε πολλές φορές μόνος. Μετά το «θέλεις σίγουρα να το κάνεις αυτό;», «και τι θα πούμε στο σόι;», «για μένα θα είσαι πάντα η Καίτη μου, το κοριτσάκι μου». Μα κι αν δεν ήταν αυτή η φύση του; Θα έπρεπε να την υπομείνει για να μην πληγωθούν όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν; Κι αν δεν την υπέμενε θα σήμαινε ότι τους προδίδει; Πάλευε με τους δαίμονες μέσα του κι ανυπομονούσε γι’ αυτά που θα μπορούσε να ζήσει ελεύθερος, πια, από μια εικόνα που δεν ταίριαζε με όσα ένιωθε μέσα του. Κι ας είχε τώρα πια τον άνθρωπό του, κι ας μπορούσε να μιλήσει χωρίς ντροπή, χωρίς ενοχές για όλα όσα τον βασάνιζαν χρόνια. Πόση ηρεμία ένιωθε σε κάθε του συνεδρία! Φυλομετάβαση του είπαν, μα έμοιαζε πιο πολύ με σχέδιο απόδρασης προς τη γη της Επαγγελίας.

Άρχισε να φροντίζει τον εαυτό του, να τον βγάζει βόλτα και να τον περιποιείται όπως ήθελε. Άρχισε να καταγράφει το δικό του ημερολόγιο με τις όμορφες και θετικές σκέψεις του. Κάθε φορά που το στιλό έγραφε αρνητικά, ανέτρεχε με τη σκέψη στα λόγια του ψυχολόγου κι έπαιζε σαν κασέτα τις συμβουλές του. Με τον καιρό και τα πιο δύσκολα απέκτησαν άλλη ερμηνεία. Ξεκίνησε να βλέπει με αισιόδοξο βλέμμα τη ζωή και να εστιάζει στα θετικά στοιχεία. Του πήρε μερικά χρόνια να μπορεί να επικεντρώνεται στα απλά κι όμορφα. Ξέκοψε από ανθρώπους, έφυγε κι από το σπίτι, από το ροζ εκείνο δωμάτιο που δεν ήθελε ούτε να το βλέπει. Πήρε το τιμόνι στα χέρια του, άνοιξε καινούργιους δρόμους ολότελα δικούς του κι απολάμβανε κάθε λεπτό τη διαδρομή που είχε το δικό του πλάνο ευτυχίας.

‘Εφτιαξε δικό του πίνακα και τον ονόμασε «ζω»: έναν πίνακα με φωτογραφικό υλικό από τις πιο ανέμελες και μοναδικές στιγμές χαράς της ζωής του, τα δικά του αποφθέγματα αλλά και μεγάλων φιλοσόφων, τους στόχους του, που άρχισε να πραγματοποιεί έναν-έναν. Γράφτηκε πολεμικές τέχνες που ήθελε από μικρό παιδί αλλά δίσταζε να ξεκινήσει. Τόλμησε να βάψει τα μαλλιά του το έντονο κόκκινο που από έφηβος ονειρευόταν κι ένιωθε τόσο όμορφα κάθε φορά που κοίταζε στον καθρέφτη, λες κι αποκάλυπτε τη μυστική του ταυτότητα. Τα κούρεψε ίσα με το αυτί και ξαφνικά έφυγε ένα βάρος από πάνω του, ασήκωτο. Ξεκίνησε και μαθήματά κιθάρας. Ξυπνούσε νωρίς κι άκουγε με μεγάλη προσοχή την εσωτερική του φωνούλα. Τραγουδούσε κάθε απόγευμα με συντροφιά το YouTube στη διαπασών. Αφιέρωνε λίγο χρόνο προτού ξεκινήσει για τη δουλειά -ναι, βρήκε και δουλειά παρ’ όλο που του έλεγαν στο σπίτι πως κανείς δε θα δεχτεί να τον προσλάβει-, να πιει ήσυχα το καφεδάκι του στον χώρο που είχε φτιάξει. Ούτε τα χάπια τον πείραζαν, ούτε οι ορμόνες, κι ας έφερναν καμιά φορά ναυτία κι αϋπνίες. Ήταν το δικό του ταξίδι, εκείνο που από Καίτη, γινόταν Φώτης, αυτός, δηλαδή, που ήταν πάντα.

Τα βράδια του δεν ήταν τώρα βαρετά και μοναχικά στο σπίτι. Έβγαινε συχνά στην τρίχα και τα κατακόκκινα μαλλιά του στην πένα, με ρούχα συνδυασμένα με κάθε λεπτομέρεια. Κλασάτος, να περπατάει με στιλ και σεξαπίλ και να στρέφει τα βλέμματα γύρω του. Ανεξάρτητος πια, λέει ναι στα ταξίδια, δε χάνει ευκαιρία γι’ αποδράσεις, αγαπά τις αλλαγές και τις καινούργιες προκλήσεις. Νέες κουλτούρες, διαφορετικές ιδεολογίες, γνωριμίες. Άνοιξε πολλές καινούριες πόρτες κι η ζωή, από το κελί του, μετατράπηκε σε μια όμορφη, μοναδική, παραγωγική και με πολλές επιτυχίες πεδιάδα, όλη δική του. Κάποτε μίλησε και στη μητέρα του, χωρίς, όμως να πουν πολλά κατέληξαν ν’ αγκαλιάζονται κλαίγοντας με λυγμούς.

Ο Φώτης ζει, διασκεδάζει, σχεδιάζει τα επόμενα ταξίδια κι αγαπά όσο ποτέ άλλοτε τον εαυτό του. Εστιάζει σε σκέψεις γεμάτες χρώματα και δεν αφήνει κανέναν ν’ αποφασίζει για τη ζωή που του ανήκει ολοκληρωτικά. Απολαμβάνει αυτό που κατάφερε σήμερα. Το χειρουργείο του είναι σ’ έναν μήνα από τώρα και μετρά τις μέρες αντίστροφα. Μεταμορφώθηκε εσωτερικά και μένει πια μόνο το κουκούλι. Δεν παύει να χτυπά μέσα του η ίδια καρδιά με την ίδια ισχυρή και δυνατή ψυχή. Τώρα χαμογελά και ζει ευτυχισμένος.

Αν σκέφτεσαι τη διόρθωση φύλου, ακολουθούν κάποιες πληροφορίες που μπορούν να σε βοηθήσουν:

Τι λέει ο νόμος

Οδηγός για νέα τρανς άτομα

Πληροφορίες για την ορμονική θεραπεία

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών

ΥΓ: Συμβουλεύσου τον γιατρό σου και ζήτα υποστήριξη στο ταξίδι σου αυτό. Υπάρχουν άτομα που θέλουν να είναι δίπλα σου. Κι αυτά μόνο αξίζει να κρατήσεις.