Η δυνατή αγάπη μπορεί να επαναφέρει τον κύκλο και να ενώσει ξανά τους ανθρώπους είτε μιλάμε για φιλία είτε για έρωτα. Οι σχέσεις μπορεί να είναι πολύ ισχυρές κι ανθεκτικές, με πολύ βαθιά συναισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να εξαφανιστούν και να διαγράψουν έναν άνθρωπο. Όταν και οι δύο αναγνωρίζουν τη σημασία της αγάπης και τον δέσιμο που τους ενώνει, μπορούν να επιβιώσουν των δυσκολιών, οποίες κι αν είναι αυτές, να τις αντιμετωπίσουν οργανώνοντας και κινητοποιώντας όλες τις δυνάμεις τους με αλύγιστη υπομονή.
Ξεκινούν ένα καινούργιο κεφάλαιο στη σχέση τους, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να είχε συμβεί στο παρελθόν μεταξύ τους κι οποίοι λόγοι κι αν τους απομάκρυναν, δε φαίνονται αρκετοί για να διακόψουν για πάντα τους δεσμούς. Δεν είναι απλώς ένα ενδιαφέρον και μια επιφανειακή σύνδεση, έχει βάθος και μπορεί να νικήσει τη φθορά του χρόνου. Κι όσοι τη μοιράζονται αυτή τη σχέση, κάνουν συνεχώς προσπάθειες για να διατηρούν τη φλόγα που τους δένει ζωντανή- χωρίς να κουράζονται ποτέ.
Για έναν ανεξήγητο λόγο υπάρχουν και είναι παρόντες πάντα, με τον δικό τους τρόπο, φροντίζοντας να είναι πάντα μέσα στην καθημερινότητά ο ένας του άλλου. Ξέρουν να αγκαλιάσουν με έναν αλλιώτικο δικό τους μοναδικό τρόπο. Όσο κι αν θέλει η λογική, πάντα θα υπερνικά η αγάπη, πάντα θα τριγυρνάει εκεί σαν κινητήριος δύναμη και θα έχει την αποκλειστική ευθύνη. Μόλις αντιληφθεί πως πλησιάζει το τέλος, εκεί θα είναι, μπάστακας, για να υπενθυμίζει τη δύναμή της, το πείσμα και τις αντοχές της.
Κι αυτό το γνωρίζουν καλά μόνο όσοι αναγνωρίζουν το μεγαλείο του να αγαπιέσαι και να αγαπάς. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες χιλιομετρικές αποστάσεις και να υπάρχουν, όσο κι αν χάνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους, η αγάπη πάντα θα τα προσπερνά όλα. Υπάρχουν συναισθήματα αληθινά, κατανόηση, αφοσίωση, συμπόνια, επικοινωνία κι αμοιβαία στήριξη, συνταγές που ενισχύουν τους δεσμούς και τους κάνουν πιο ανθεκτικούς. Κάθε δύσκολη στιγμή, αντιμετωπίζεται ως δοκιμασία αντοχής κι ενδυναμώνει τη σχέση, αντί να την ξεθωριάζει.
Οι άνθρωποι που μοιράστηκαν σημαντικές στιγμές αλλά κι εμπειρίες δεν μπορούν να χαθούν, δε γίνεται. Πάντα κάτι θα τους ενώνει και θα τους φέρνει κοντά με τον οποιοδήποτε τρόπο, ακόμα και με τις πιο δύσκολες κι εξαντλητικές δοκιμασίες. Θα τη βρουν την άκρη τους όμως, θα ξανασμίξουν ακόμα και μετά από διακοπή και θα ναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η κοινή τους ιστορία παραμένει πάντα ζωντανή και δεν μπορούν να απαλλαγούν έτσι εύκολα ο ένας απ’ τον άλλο. Θα αντέξουν, θα επιμένουν και θα υπομένουν γιατί ξέρουν πως αξίζει τον κόπο, γιατί η αγάπη όλα τα υπομένει, τελικά.
Έτσι λοιπόν κάποιοι άνθρωποι, γίνονται κύκλος που ποτέ δεν έκλεισε, ένα ατελείωτο “συνεχίζεται” που ξέρει να βρίσκει πάντα τον τρόπο να τρυπώνει στη ζωή σας. Κι ακόμα κι αν προσπαθήσετε στ’ αλήθεια να φύγετε ο ένας από τον άλλον, πάντα κάτι θα συμβαίνει για να μη χαθείτε. Τότε θα εμφανίζεται ξανά ο ίδιος κύκλος, θα είναι εκεί να στριφογυρίζει πότε γρήγορα και πότε με αργούς ρυθμούς, μα δε θα κλείσει ποτέ, όποια κι αν είναι η ταχύτητά του. Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα. Αλλάζει χρώμα, μορφή, υφή, μα δε χάνεται. Γιατί είναι ενέργεια.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου