Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους αποτελούν μια σημαντική πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας. Οι συναισθηματικές διαστάσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους μπορεί να είναι πολύ ισχυρές και πολυπλοκότερες από ό,τι φαίνεται. Κάποιες σχέσεις, όμως, δεν είναι μόνιμες και μπορεί να φτάσουν στο σημείο του χωρισμού.
Η απόφαση να λυθεί μια σχέση μπορεί να έχει συνέπειες που επηρεάζουν σημαντικά τους εμπλεκόμενους κι η διαδικασία του χωρισμού είναι συχνά μία από τις πιο δύσκολες φάσεις. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο οι δύο πλευρές αντιμετωπίζουν τον χωρισμό μπορεί να διαφέρει σημαντικά.
Όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να χωρίσει, είναι πιθανό να έχει ήδη επεξεργαστεί τον χωρισμό μέσα του και να πήρε μια συνειδητή απόφαση. Μπορεί να έχει ζήσει μια περίοδο αμφισβήτησης, αναζητώντας λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στη σχέση του, να έχει πονέσει, στεναχωρηθεί, να έχει κλάψει, και να έχει αν μη τι άλλο κάνει μια συνειδητοποίηση. Μετά από εξαιρετικά δύσκολες ώρες και σκέψεις, με πολύπλοκα συναισθήματα και ανησυχίες, παραμένει απογοητευμένος που πρέπει να προκαλέσει πόνο στον σύντροφό του αλλά τουλάχιστον γνωρίζει. Αισθάνεται ένοχος για το αντίκτυπο που θα έχει ο χωρισμός στη ζωή του άλλου, αλλά ξέρει και ποια είναι η σωστή επιλογή. Η απόφαση του χωρισμού, λοιπόν, φαίνεται ο μόνος δρόμος που μπορεί να του διασφαλίσει ευτυχία και εσωτερική ηρεμία, γαλήνη και ισορροπία στη ζωή του.
Βέβαια, παρά τις σκληρές διαδικασίες που μπορεί να οδηγήσουν στον χωρισμό, ο ανθρώπινος νους είναι σε θέση να επιβιώσει μετά από έναν επώδυνο αποχωρισμό, αφού οι ανθρώπινοι πόνοι και τα τραύματα από μια σχέση που λήγει μπορεί να εξελιχθούν σε μαθήματα και ευκαιρίες για προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη.
Από την άλλη, ο σύντροφος που καλείται να βιώσει την ανακοίνωση του χωρισμού μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος μ’ έναν εξ ολοκλήρου αντίθετο κόσμο. Η ανακοίνωση αυτή λειτουργεί ως καταιγίδα συναισθημάτων που περιλαμβάνει οργή, λύπη, άρνηση κι αβεβαιότητα. Όλα αυτά ίσως να του προκαλέσουν αμηχανία, απώλεια αυτοπεποίθησης, φόβο και ανασφάλεια σχετικά με τον εαυτό του αλλά και το μέλλον, αλλά όσο περνάει ο καιρός τα συναισθήματα αυτά αλλάζουν και σιγά-σιγά έρχεται η κατανόηση, η ανάληψη ευθυνών κι η αποδοχή.
Όλες οι αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές και αντανακλούν τη σημασία που είχε για τον εν λόγω σύντροφο η σχέση που τώρα φθάνει στο τέλος της. Είναι σημαντικό να του δοθεί η δυνατότητα ν’ αντιμετωπίσει αυτά τα συναισθήματα και να τα επεξεργαστεί σ’ ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον που θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ώστε να βρει τον δικό του τρόπο για να ξεπεράσει την απώλεια. Από την άλλη, αυτός που ανακοινώνει τον χωρισμό θα πρέπει να είναι ευαισθητοποιημένος στις ανάγκες και τα συναισθήματα του παρτενέρ που αφήνει πίσω.
Είναι δύσκολο να απαντήσουμε απόλυτα στο ερώτημα ποιος χωρίζει χειρότερα, καθώς οι αντιδράσεις και οι επιπτώσεις του χωρισμού εξαρτώνται από την κάθε περίπτωση. Κάθε άτομο αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις του χωρισμού με βάση τον χαρακτήρα του, την προσωπική δύναμη και τις συνθήκες της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής.
Ωστόσο, το επίκεντρο της αντίφασης κρύβεται στο γεγονός ότι ο ένας χωρίζει μέσα του πριν καν το δεύτερο άτομο ενημερωθεί, ενώ εκείνο αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του χωρισμού κατά τη στιγμή της ανακοίνωσης. Ο πρώτος μπορεί να έχει ήδη διαχειριστεί τα συναισθήματά του, να θέλει και να είναι έτοιμος για την αποχώρηση, ενώ ο δεύτερος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ξαφνική κατάσταση που τον πιάνει απροετοίμαστο και που μόνο πόνο του προκαλεί.
Ο χωρισμός ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είναι μια δύσκολη διαδικασία που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ψυχολογία και την ευημερία τους. Η ανακοίνωση του χωρισμού μπορεί να προκαλέσει σοκ και αναστάτωση στο άτομο που λαμβάνει τα νέα, ενώ το άτομο που επιλέγει τον χωρισμό μπορεί να αισθάνεται ανακούφιση και απελευθέρωση. Οι συναισθηματικές αντιδράσεις που προκύπτουν από μια διαδικασία χωρισμού μπορούν να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ψυχολογία και την ευημερία των εμπλεκομένων, αν δε δουλέψουν με τα συναισθήματά τους, τις επιλογές τους και τον εαυτό τους γενικότερα.
Ωστόσο, στο τέλος, ο χωρισμός μπορεί να λειτουργήσει ως ευκαιρία για ανανέωση, ανάπτυξη και αυτοσυνειδησία και για τους δύο, με την ελπίδα ότι μπορεί να τους οδηγήσει σε πιο ευτυχισμένες και επιτυχημένες σχέσεις στο μέλλον. Αυτό που μπορεί να είναι βέβαιο, όμως, είναι ότι οι σχέσεις απαιτούν ειλικρίνεια, ανοιχτή επικοινωνία και επιμονή στην κατανόηση του άλλου για να διασφαλιστεί μια πιο συναινετική και στην τελική, υγιής, ολοκληρωμένη διαδικασία χωρισμού.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.