Όλοι χρειαζόμαστε στη ζωή μας μια αγάπη «βαρετή»

Η «βαρετή» αγάπη είναι εκείνη η σπάνια περίπτωση όπου η καρδιά μας χορεύει στον ρυθμό της ηρεμίας και της εσωτερικής γαλήνης, όπου η κάθε στιγμή είναι μια ευκαιρία για ν’ αναπνέουμε βαθιά και ν’ απολαμβάνουμε πλήρως τον εαυτό μας. Είναι μια αγάπη που μας καταπραΰνει, που δε μας υποχρεώνει να τρέχουμε και να αγχωνόμαστε για το αν θα συνεχίσει να υπάρχει το δευτερόλεπτο που χαλαρώσουμε. Αντιθέτως, τότε ανθίζει περισσότερο. Διότι, έτσι απλά, σ’ αυτή την αγάπη, ο ρυθμός της καθημερινότητας γίνεται μια χορογραφία ευχάριστων στιγμών, όπου η ηρεμία και η σύμπνοια αφθονούν.

Είναι αυτή η αγάπη στην οποία βρίσκουμε την ελευθερία μας. Που δε μας αιχμαλωτίζει σε συναισθηματικές ανασφάλειες κι αμφιβολίες. Είναι μια αγάπη που μας επιτρέπει να είμαστε αυθεντικοί και να μεγαλώνουμε μέσα από αυτή, να δυναμώνουμε και να ενισχύουμε τον εαυτό μας, που μας δίνει τη δύναμη να ανακαλύπτουμε το μέσα μας και τον κόσμο γύρω μας, χωρίς την αγωνία μιας άριστης επίδοσης. Δε μας περιορίζει και δε μας επιβάλλει προσδοκίες. Μας κάνει να νιώθουμε ότι υπάρχει ο σεβασμός, η κατανόηση κι ο θαυμασμός του συντρόφου μας. Δεν είναι ένας αγώνας, αλλά μια ατέλειωτη περιπέτεια, όπου κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να εξερευνήσουμε ο ένας τον άλλο.

Η βαρετή αγάπη πολεμά δίκαια όταν έρθει η στιγμή της διαφωνίας. Δε μας ζορίζει επίτηδες και προσπαθεί να βρει λύσεις με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Αφήνει χρόνο για σκέψεις κι ο καθένας εκφράζει τη γνώμη του ελεύθερα, αλλά ακούει με προσοχή και τις απόψεις του άλλου χωρίς φωνές και καβγάδες. Κι αν υπάρξει καμιά φορά αυτή η ένταση, γνωρίζει να ζητάει συγγνώμη. Μια αγάπη που δε βρίζει, δεν υποβιβάζει, δε μειώνει για να βγει εκείνη από πάνω. Μια αγάπη που δε φοβάται να νιώσει άβολα, αν ξέρει ότι είναι για καλό.

Σε τέτοιες σχέσεις πάντα υπάρχει το στοιχείο του μέντορα, που είναι ο ένας για τον άλλον. Υπάρχει θαυμασμός και πάντα υφίστανται λόγοι για τους οποίους επέλεξαν οι δύο να πορεύονται μαζί χωρίς να κολλούν συνεχώς στα αρνητικά που σίγουρα όλοι έχουμε. Δε σταματούν να φλερτάρουν ο ένας τον άλλον, να τον ξεσηκώνουν, να τον ωθούν.

Είναι ταυτόχρονα μια αγάπη που ξέρει να αναγνωρίζει πότε χρειάζεσαι μια αλλαγή κι ακόμα κι αν διαφωνεί, μπορεί να καταλάβει τους λόγους που κάνεις αυτό που κάνεις. Που σε υποστηρίζει από μακριά κι όσο κοντά έχεις ανάγκη. Που δίνει την αίσθηση της σταθερότητας και μπορεί αυθόρμητα να εκφράσει ανησυχία ή παράπονο. Να μοιραστεί τις έγνοιες, τις σκέψεις  τις κρυφές και τις ανησυχίες, που εκτιμά τον χρόνο και τη σιωπή. Που μας μας παρέχει αίσθημα ασφάλειας κι εμπιστοσύνης.

Μια σχέση βαρετή και συναρπαστική ταυτόχρονα, που αφήνει χώρο και δίνει ανάσες στους ανθρώπους. Που ενισχύει τον έρωτα κι αναγνωρίζει πως είναι είναι εξίσου σημαντικός μα όχι κι αυτοσκοπός μας. Που ξέρει να χαλαρώνει και δε σε κρατάει ξάγρυπνο να φοβάσαι τι θα χάσεις την επόμενη μέρα. Σε μια τέτοια σχέση θα ταξιδέψεις, θα απολαύσεις την αγαπημένη σου μουσική, θα μοιραστείς ένα γεύμα, θα έχεις φίλους και φίλες, θα ζεις μαζί και μόνος.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως η βαρετή αγάπη δε σημαίνει έλλειψη πάθους ή συναισθήματος. Αντιθέτως, αυτή η σχέση είναι γεμάτη πάθος, εκπλήξεις κι αγάπη χωρίς να μας ταράζει και να μας στρεσάρει. Αυτή η «βαρετή» αγάπη είναι σαν ένας ατέλειωτος ύπνος σ’ έναν ανάλαφρο καναπέ, τη στιγμή που όλος ο υπόλοιπος κόσμος πατάει σ’ αναμμένα κάρβουνα. Μια αγάπη που λείπει να λέει «σ’ αγαπώ γιατί με ηρεμείς». Και να το εννοεί.