Εδώ κι εκατοντάδες χρόνια, από την εποχή του Μεσαίωνα κι ακόμα πιο πίσω, οι άνθρωποι μην έχοντας ως όπλο την επιστήμη και τις γνωστικές δυνατότητες που μας δίνονται απλόχερα στο σήμερα, οποιαδήποτε εκδήλωση περίεργης ή παράδοξης συμπεριφοράς την καταλόγιζαν ως σύμπραξη συμμαχίας με τον διάβολο κι έτσι κατέληγαν οι περισσότεροι στη λεγόμενη πυρά. Ευτυχώς με την πάροδο ετών και με τη βοήθεια της επιστήμης έχουμε φτάσει στο σημείο ακόμα και για τις σπάνιες ψυχικές διαταραχές -που δεν υπάρχει ευρύ υλικό προς μελέτη- να διαγιγνώσκονται ως σύνδρομα και για ορισμένες εξ αυτών να υπάρχει ακόμα και ίαση. Πάμε να δούμε τις 10 πιο σπάνιες και συνάμα πολύ περίεργες ψυχικές ασθένειες που έχουν ποτέ διαγνωστεί.

Διάβασε εδώ το part 1 με τις 5 πρώτες

 

6. Σύνδρομο Λίμα

Το σύνδρομο Λίμα είναι το ακριβώς αντίθετο σύνδρομο με εκείνο της Στοκχόλμης, Ενώ στο δεύτερο έχουμε τη συμπάθεια και συμπόνια του απαχθέντος προς τον απαγωγέα του, στο σύνδρομο Λίμα ο απαγωγέας αναπτύσσει έντονα θετικά ή ακόμη και ρομαντικά συναισθήματα προς το πρόσωπο του απαχθέντος. Σε αυτή την περίπτωση συνδρόμου -η οποία είναι σπάνια και δεν έχουν γίνει πολλές μελέτες λόγο της ιδιάζουσας αυτής κατάστασης- ο απαγωγέας ανησυχεί για την υγεία του θύματός του, αποφεύγει να του ασκήσει είτε σωματική είτε συναισθηματική βία κι υπάρχει σημαντική πιθανότητα να δώσει ορισμένες ελευθέριες κατά τη διάρκεια αιχμαλωσίας ή ακόμα και να του χαρίσει την ελευθερία του.

 

7. Σύνδρομο Εκμπομ

Προχωράμε τώρα σ’ ένα σύνδρομο το οποίο χρωστάει το όνομα του στον Σουηδό νευρολόγο Καρλ Άλεξ Εκμπομ ο οποίος το κατέγραψε τη δεκαετία του 1930. Στο σύνδρομο Εκπομπ ή αλλιώς παραληρητική παρασίτωση, το άτομο νιώθει ότι έχει περικυκλωθεί από παράσιτα. Οι πάσχοντες μην μπορώντας να διακρίνουν αν αυτό που βιώνουν είναι αληθές ή ψευδαίσθηση, συνήθως δεν αναζητούν βοήθεια από ψυχίατρο αλλά από εταιρείες απεντόμωσης δαπανώντας μάλιστα τις περισσότερες φορές υπερβολικά χρηματικά ποσά για να απαλλαχθούν από τα υποτιθέμενα παράσιτα. Οι πάσχοντες δεν είναι ψυχωτικοί αλλά πάσχουν -όπως αναφέρεται στην ιατρική ορολογία– από παραληρητική διαταραχή σωματικού τύπου. Ιθύνοντες συνήθως είναι κάποιες φαρμακευτικές ουσίες καθώς και η χρήση κ@καΐνης η οποία προκαλεί τέτοιου τύπου ψευδαισθήσεις.

 

8. Κλινική λυκανθρωπία

Συνεχίζουμε σε ένα πολύ σπάνιο σύνδρομο και πιο συγκεκριμένα σε έναν μύθο ο οποίος έγινε σύνδρομο την κλινική λυκανθρωπία. Εδώ, ο πάσχων έχει την ψευδαίσθηση ότι μεταμορφώνεται σταδιακά σε ζώο. Αν και βάση ετυμολογίας της λέξης προσανατολιζόμαστε προς τους λύκους, στην κλινική λυκανθρωπία ο πάσχων θεωρεί ότι μεταμορφώνεται σε οποιοδήποτε ζώο όπως βατράχι, άλογο, ακόμα και μέλισσες. Βάση βιβλιογραφίας το ζώο που επιλέγει ο πάσχων να μεταμορφωθεί έχει να κάνει περισσότερο με τη χώρα στην οποία διαμένει. Οι ασθενείς βιώνουν τη μεταμόρφωση σταδιακά κι αρχίζουν να οικειοποιούνται συμπεριφορές ζώων όπως να περπατάνε στα τέσσερα, να ουρλιάζουν, ακόμα και να τρώνε ωμό κρέας. Λόγω τις σπανιότητας του φαινομένου, δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις για την ορθή διερεύνηση της διαταραχής. Τα συμπτώματα οφείλονται περισσότερο σε διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια.

 

9. Σύνδρομο Στένταλ ή αλλιώς σύνδρομο της Φλωρεντίας

Πηγαίνετε σ’ ένα μουσείο και σταθείτε μπροστά από ένα ένα έργο τέχνης το οποίο σας κόβει την ανάσα, όχι όμως κυριολεκτικά. Ή μήπως σας κόπηκε όντως και παράλληλα νιώσατε ζάλη, ναυτία, λιποθυμία, παραισθήσεις και ταχυκαρδία; Αν νιώσατε όλα τα παραπάνω τότε έχετε σύνδρομο Στένταλ ή αλλιώς σύνδρομο της Φλωρεντίας. Το όνομά του το πήρε από τον συγγραφέα Marie-Henri Beyle, που υπέγραφε τα έργα του με το ψευδώνυμο Stendhal όταν το 1817 μετά την επίσκεψή του σ’ ένα μουσείο της Φλωρεντίας έγραψε ότι «Ένιωθα έκσταση στην ιδέα και μόνο της επίσκεψής μου στη Φλωρεντία. Με είχε κυριεύσει ένα δυνατό ρίγος στην καρδιά, το αίμα είχε παγώσει μέσα μου κι ενώ περπατούσα, φοβόμουν διαρκώς ότι θα σωριαστώ στο έδαφος». Το σύνδρομο ξεκίνησε να διερευνάται σε βάθος τη δεκαετία του 70, όταν επισκέπτες κατέληγαν στο νοσοκομείο της Φλωρεντίας με αντίστοιχα συμπτώματα του συνδρόμου Στένταλ, μετά την επίσκεψή τους στη Βασιλική της Santa Crose και Galerria Uffizi.

 

10. Σύνδρομο Koro ή σύνδρομο απόσυρσης γεννητικών οργάνων

Το τελευταίο σπάνιο σύνδρομο στη λίστα μας είναι το Koro. Το συναντάμε κυρίως σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας και σε κατοίκους περιοχών της Κίνας, όπου είναι γνωστό ως suk-yeong. Οι πάσχοντες από αυτό το σύνδρομο είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος άνδρες και διακατέχονται από την ψευδαίσθηση ότι συρρικνώνεται το πέ@ς τους κι αποσύρεται μέσα στην κοιλιακή τους χώρα, έως ότου εξαφανιστεί εντελώς. Οι πάσχοντες πιστεύουν μάλιστα ότι στην ολοκλήρωση της διαδικασίας θα πεθάνουν. Μπορεί να φαίνεται ότι είναι ένα καθαρά ανδρικό σύνδρομο, αλλά επηρεάζει και τις γυναίκες που εκδηλώνουν τον αντίστοιχο φόβο για το στή8ος τους ή το @ιδοίο τους. Το σύνδρομο Koro το συναντάμε και σε άλλες περιοχές ανά τον κόσμο, όπως Ευρώπη και ΗΠΑ αλλά σε πολύ μικρότερο ποσοστό. Οι ασθενείς με σύνδρομο Koro εκδηλώνουν ακραίες καταναγκαστικές συμπεριφορές ως προς την εύρεση λύσης για την επιμήκυνση – όπως για παράδειγμα αγκιστρώνουν το πέ@ς τους με διάφορες συσκευές– ή στις γυναίκες των θηλwν τους, θέτοντας την υγεία τους σε σοβαρό κίνδυνο λόγο των παράδοξων και επιβλαβών τρόπων.

Συντάκτης: Θάλεια Διαμαντούλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου